INTRANED VAN HIER EN GUNDER CrzP1'- Een andere kijk op Sinterklaas WIE KENT ZE NOG? Passage-, Reis- en Vrachtbureau (v.h HESTA, CRANS Co.) Den Haag - Plein 22 - Telefoon (0 70) 18 42 50 vervolg van pag. 2 storting enorm omhoog gekomen, zoals ook mensen na een ziekte-crisis snel herstellen en sterker zijn dan ooit. Indonesië is mis schien wel, misschien niet een patient. Mis schien stervend, misschien "aan de voor avond van een wedergeboorte". Ik zit er mijlen ver van af. Men vraagt mij een dok tersadvies. Geen dokter zal ooit een diag nose durven geven van een patient die hij niet (geruime tijd) persoonlijk onderzoekt. Vraag mij niet te veel. In de laatste jaren heb ik meer boeken en rechtstreekse brie ven en persoonlijke contacten gehad be treffende Indonesië dan wie van mijn lezers ook. Nochtans zwijg ik. Het is al die tijd zo goedkoop geweest om in Tong-Tong te schrijven over wat anderen vertellen, me dekkend achter de veilige uitspraak: "Als ik lieg, lieg ik in commissie", maar dat ver langt men toch niet van Tong-Tong? Heb nog geduld; ik heb het ook. T.R. „GEESTELIJKE BLOTE VOETEN" ,,Ik heb gemerkt dat een van de voornaamste oorzaken van gebrek aan binding in onze groep is het struikelen over te veel menselijke foutjes en gebreken. We hebben veel te veel kritiek op anderen en besteden te veel aan dacht aan het vrijpleiten van onszelf..." W. Wijnmalen Dat is zonder meer waar. Vooral Indo's (bij Totoks is het veel minder) zijn hopeloze perfectionisten. We willen alleen maar sa menwerken met mensen die nooit fouten maken (technische of moreel). En waar we zelf fouten maken proberen we ze einde loos recht te praten of te verbergen. Of we doen veiligheidshalve helemaal niets en zit ten eindeloos commentariërend aan de kant (stuurman-aan-wal). Perfectionisme komt over de hele wereld voor bij groepen, die zich secundair voe len (of maatschappelijk of cultureel secun dair zijn) bij andere groepen. In het verlan gen om toch maar helemaal primair te zijn, wil men helemaal geen fouten maken (en dus zelfs beter zijn dan de nummer-één- groep) en is men eindeloos vitterig op fou ten en gebreken. Daarbij wordt men vaak 1. nodeloos kwaaddenkend en achterdochtig, 2 in het oog vallend „onechter" dan de primaire groep waarop men zich oriënteert. Voorbeeld: in Amerika in de zomer (en in California praktisch altijd) loopt men graag op blote voeten (ook op straat, winkelend, etc.). Dat wil zeggen: de blanken doen dat. Negers en Mexicanen lopen nooit op blote voeten, omdat ze immers gelijk willen zijn aan „de schoenen dragende blanke" en val len daardoor dus op. In eigen maatschappe lijke kring (dus onder blanken) is het met blote voeten lopen een „prerogatief van de rijken", want het geen schoenen dragen betekent immers armer zijn dan arm? Hollanders gedragen zich t.o.v. Indo's graag primair, maar voelen zich b.v. tegenover Fransen, Engelsen en Duitsers secundair. Vandaar het verlangen om perfect te zijn, om „gaaf" te zijn, een moordende factor op literair of algemeen cultureel gebied, dat doet denken aan de perfecte alexandrijnen en hexameters van het „dichtwerk" der Rederijkers. Iemand, die waarlijk groot is, en dus vrij van „zorg om te klein te zijn", heeft maling aan wetmatigheid en fatsoen. Multatuli b.v. schreef en deed als hij wou. Zijn werk wemelt van de fouten, die hij hebben kan. Mindere goden niet. Het gekke blijft evenwel dat de volmaakt schrijvende kleine godjes allemaal beneden de maat blijven met al hun stijlvolle gaafheid. „Onder mekaar" houdt de voorzichtigheid op, is men veel eerlijker en praktischer. Naar buiten worden fagades opgehouden. Tegenover Indo's „snoeven Hollanders al tijd over hun soort"; geven geen gebreken toe, zijn blind voor tekorten, paraderen voortdurend met hun toppunten. Onder elkaar kan men echter rauw de waarheid zeggen, hetgeen niet toegestaan is aan outsiders. Men werkt voortdurend samen aan verbetering. Oppervlakkig toekijkende Indo's, die voortdurend met „de perfecte Hollander" voor ogen lopen, willen per se ook zo perfect zijn. Maar helaas brengen zij de „ondermekaarse vergevingsgezind heid en gezamenlijke opbouw" niet op. Onderlinge kritiek van Hollanders heeft een doel: men wil de hele groep omhoog bren gen. Onderlinge kritiek onder Indo's heeft alleen het doel om gelijkwaardig te zijn aan de perfecte Hollander, maar het ver langen om zelf constructief wat op te bou wen ontbreekt. Men denkt: ais ik maar eenmaal ook perfect ben, neem ik vanzelf deel aan het perfectionisme van de Hollan ders. En dat is natuurlijk een grove mis rekening. Want men is dan zo perfect dat men bij de (van eigen gebreken drommels goed bewuste) Hollanders liever niet meer gezien wordt. En weer alleen staat. Ons archief „stikt" van de brieven met on barmhartige kritiek en dreigementen: of je bent maar perfect zoals ik het wil, of ik ga eruit! In de beginjaren van Tong-Tong heb ik getracht met deze mensen te redeneren. Het hielp niet. Tenslotte hakte ik de knoop door: wie niet mee wil doen, late het en ga Toen Ik laatst naar de T.V. keek, die ons een beeld gaf van de komst van Sinterklaas in Hoorn, dacht ik aan onze ouwe trouwe „neneh". Tegen de tijd dat de goede Sint zou komen zong ze altijd onderstaand liedje op de wijs van „Sinterklaas Kapoentje" Sinterklaas terlalu Djengotnja palsu Pankaiannja biru Ia suka tipu In de hogere klassen van de lagere school op de Giesting zong men het „Zie de maan schijnt door do bomen" als volgt: Sinterklaas schijnt door de bomen Jongens hou je keien klaar Om die bisschop te bekaaien Want het is de grootste leugenaar Si Tjendol Een lezeres vraagt ons naar de woorden van twee wiegeliederen uit de twintiger ja ren, populaire songs, waarop gedanst werd. Een regel van het Duitse liedje is: „Mach' die Augen zu, Baby", Het refrein van het Engelse wiegelied is: „Sleep, Baby, sleep, Oh, but don't forget to sail Back again to me". Wij hebben er reeds veel moeite voor ge daan, ook Alex de Haas kende ze niet. Redactie gerust weg. Alleen "natuurlijke selectie" kan ons redden. En dat was natuurlijk niet de selectie van het superioriteitsgevoel, maar doodgewoon de selectie van het ver langen tot samenwerking ondanks gebreken en verschillen van inzicht! Maar of dit houden zal, is een tweede. Zo lang de meesten van ons niet „op geestelij ke blote voeten durven lopen" zal het grote constructieve werk van de eigen groep nog heel veraf zijn. T. R. Reisadviseurs voor zowel individuele als groepsreizen per vliegtuig, schip, trein en autobus. Speciaal voor: Intercontinentale reizen - Emigratie - Bezoekreizen naar kinderen overzee - Vakantiereizen. Inlichtingen over passagetarieven, visum bepalingen, visumaanvragen etc. worden U gaarne en gratis verstrekt door ons kantoor te 20

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1964 | | pagina 20