'The boar's head in hand bring I"
ONTSTEEK DE LICHTEN, HET IS KERSTMIS!
'Ik breng in mijn handen het
zwijnshoofd bij U binnen,
versierd met guirlandes en rozemarijn,
zingt allen vrolijk mee, bid ik U.'
Dat ongeveer was de strekking van het lied,
waarmee in het Middeleeuwse Engeland in
de huizen der edelen het kerstmaal werd
opgediend, bestaande uit een eindeloos
aantal gerechten, waarvan het wilde zwijn
het hoofdbestanddeel vormde, versierd en
wèl en onnoemelijk zwaar te verteren. Er
is in de eetgewoontes, zelfs als het ons
kerstdiner betreft, wel zo het een en ander
veranderd, sedert die vrolijke dagen in En
geland. Wat wordt het bij U, dit jaar, me
vrouw? En kalkoen, die steeds meer burger
rechten verkrijgt in ons land? Of gewoon
een heerlijke braadkip? Of een extra lek
kere rijsttafel? Het doet er niet toe. Wat
het ook is, U maakt van Uw kersttafel na
tuurlijk iets bijzonders. Een kerstdiner met
candlelight, bestaat er iets sfeervollers?
Nu is het opmaken van een kersttafel niet
alleen een gezellig en dankbaar werk, de
kroon op al het gpvlieg en gehol, vooraf
gaande aan het grote feest, maar het is
bovendien een zaak van persoonlijke smaak
Toch kan een kleine tip hier en daar U
misschien nog op een ideetje brengen.
Het belangrijkste van een vrolijk gedekte
tafel is natuurlijk het middenstuk, het 'pièce
de milieu'. Heel gezellig, en animerend voor
een kerstdinertje is altijd een middenstuk,
samengesteld uit allerlei verschillende no
ten, vijgen, dadels, studentenhaver, manda
rijntjes e.d. U zet in het midden van de
tafel een extra lange dikke kaars, waar
omheen U dan al dat heerlijks zomaar los-
Vervolg van pag. 19
Monte Christo sandwich
Toemaar, december is toch al de duurste
tijd van het jaar, laten we er nog maar een
dure boterham bijnemen ook.
Een Monte Christo sandwich is nou echt
een "boter-ham" en niet de Indische desil
lusie van een realiteit: brood-met-niks-erop.
Bij zo'n Monte Christo zit er wat op, aan
en omheen, kijk maar:
Voor één boterham hebt U nodig: 3 sneden
wit brood, boter of margarine, 1 plakje ge
kookte kip, 1 plakje gekookte ham, 1 plakje
(niet te) jonge kaas, 1 ei, 2 eetlepels melk,
zout.
Beboter twee sneedjes en maak een
boterham met dubbel beleg, kip en daarop
ham. Beboter de 'bovenste snede brood en
leg daarop de kaas. Afsluiten met de derde
snede die ook weer beboterd is. Snijdt de
korsten gelijk, de boterham in tweeën en
prik de helften van deze drie-dekker vast
met tandestokers of prikkertjes. Klop het ei
met de melk en zout en wentel de sand
wich in dit mengsel. Aan beide zijden bruin-
bakken in olie of boter. De prikkertjes ver
wijderen voor het serveren. De sandwich
wordt met mes en vork gegeten.
Heel geschikt voor een hartig hapje voor
de late avond (de boterhammen kunnen van
te voren worden klaargemaakt en in de
oven worden verwarmd) of als entree bij
Kerst- of Oudejaarsavondmaal.
jesweg op hoopjes legt, alles door elkaar,
maar zó dat er enigszins een stervorm ont
staat.
Tussen de noten enz. legt U hier en daar
een hulsttakje, wat denneappeltjes, of U
zet er een olijk kerstmannetje tussen. In
de inhammen van de ster plaatst U, in
stevige kaarsenhoudertjes, die U overal
voor een krats kunt kopen, kleinere kaar
sen, vier of vijf, afhankelijk van de afme
tingen van Uw tafel en het aantal gasten
dat aanzit.
Vanuit dit middenstuk legt U, over Uw witte
tafellaken, smalle rode linten, die elk bord
verbinden met het middenstuk. De rest
komt dan vanzelf: op elk bord een klein
takje kerstgroen of hulst, naast elk bord
een klein kerstboomkaarsje, gestoken in
een houdertje van Uw eigen fantasie of
zomaar gekocht in de winkel. En, natuurlijk,
voor elke gast een menu'tje naast het bord.
Ook die kunt U in allerlei uitvoeringen ko
pen. Maar veel aardiger is het vanzelfspre
kend, Uw fantasie de vrije loop te laten en
ze zelf te ontwerpen. Er is in elk gezin
wel een groter of kleiner tekentalent en het
maken van de menu'tjes is op zichzelf een
genoegelijk werkje om allemaal samen te
doen. Staat en ligt alles op Uw tafel, dan
vertelt een laatste keurende blik U vanzelf
wat er nog aan ontbreekt. Hier komt, zoals
gezegd, de persoonlijke smaak aan te pas.
Maar ongetwijfeld oogst U met een derge
lijke kersttafel sukses.
Ik behoor tot die steeds kleiner wordende
groep van onpraktische dwazen, die tradi
tiegetrouw elk jaar nog hun kerstboom vol
zetten met kleine witte, flakkerende kaars
jes. Voor mij geen prachtige slingers van
gekleurde elektrische peertjes. Nee. Ge
wone waskaarsen. Wit. En gegarandeerd
druipvrij, dat wel!
Het ontketent elk jaar weer in de familie
gelederen een opgewekt en diepgaand de
bat. Oom Theun, die zijn leven lang al ge
kweld wordt door een 'als-er-maar-geen-
brand-komt'-complex en op zijn zolder een
gezinsbrandblusapparaat koestert, waarmee
hij op gezette tijden oefent en dat hij ver
moedelijk, bij een plotseling uitslaande
brand vanwege de zenuwen geheel en al
verkeerd zal gebruiken, oom Theun gromt:
'Levensgevaarlijk, die kaarsenrommel! Eén
vonk op die takken en je huis brandt tot
op de grond af!' Tante Hermien, bij wie al
les in huis glimt en blinkt en bij wie je,
uit vrees voor putjes in de vloerbedekking
eigenlijk uitsluitend op vilten pantoffels op
bezoek kunt gaan, zegt: 'Waar begin je
toch elk jaar weer aan, kind. Allemaal kaars
vet op je vaste tapijt. Ik vind die elektrische
verlichting juist zo héérlijk zindelijk. In mijn
boom geen kaarsen meer, hoor!'
En aan de heer des huizes ontlokt het een
jaarlijks weerkerend ontevreden geknor.
Is Uw tafel niet al te groot, dan kunt U
het middenstuk ook vormen van een ronde,
van ijzerdraad, omwonden met kerstgroen,
gemaakte kerstkrans. Tussen het denne-
groen steekt U hier en daar een mandarijn
en een hulsttakje, als kleurige noot.
In het midden komt weer Uw grote kaars,
in de kerstkrans klemt U op regelmatige
afstand kleinere kaarsen vast. Bijzonder
aardig is het effect als U hier en daar op
tafel een aantal kleine ronde kerstkransjes
van dennegroen neerlegt met daarbinnen-
in een kaars. Dan weer wat rood en zilver
kleurig lint, wat takjes kerstgroen, die U
vooral niet te groot moet nemen, naast elk
bord een klein schaaltje met verschillende
noten en wat dadels en Uw kersttafel is
weer een heel eind op weg.
Een heel klein kerstboompje in het midden
van de tafel staat ook erg leuk. U kunt
die, zoals U weet, in heel kleine afmetingen
in elk warenhuis kopen. U kunt het boompje
dan naar eigen verkiezing optuigen en de
rest van Uw tafelversiering daarbij aanpas
sen.
Wist U overigens, dat U van mandarijntjes
die U openbuigt in de vorm van een bloem,
heel decoratieve kaarsenhoudertjes voor
naast de borden kunt maken? Een beetje
geduld moet U daarbij wel hebben, want de
mandarijntjes moeten natuurlijk mooi gaaf
blijven, alle velletjes moeten verwijderd en
de schil moet in precies gelijke delen met
een scherp mesje worden opengesneden.
Ik hoop, dat de tips U van nut zijn bij het
dekken van Uw kersttafel. En, mevrouw,
of het nu een kalkoen, een eend, of een
rijsttafel is: ik wens U een vrolijk en sma
kelijk kerstdiner. W.
Omdat op hem de taak rust al die dingen
rechtop en netjes verdeeld vast te klemmen
op takken waar de vlam geen andere takken
kan raken. Een honds werk, inderdaad en ik
leef dan ook geheel met hem mee. Wat
hem, volgens zijn zeggen, geen steek ver
der brengt, zodat hij blijft knorren. .Niette
min heb ik, met een voor mijn doen onge
wone hardnekkigheid alle kaarsenstormen
tot nu toe het hoofd geboden, en staan in
mijn kerstboom nog steeds de blanke kaars
jes met hun wat weifelend geflakker. Want
ik vind het heerlijk in die levende lichtjes
te kijken, die je ogen en je geest als met
duizend gouden draadjes naar zich toe
trekken. Die je opeens helemaal los maken
van al het gedoe van: neem ik een eend,
of een kalkoen of gewoon een kip. En zal
ik compote geven of appelmoes uit een
potje. En ik hoop niet dat tante Geesje ook
nog een kerstkrans meebrengt, want dan
kauwen we in februari nóg kerstkrans!
Van al die zaken trekken die kaarsenvlam
metjes je gedachten weg. Ze vertellen je
van de vrede die ons beloofd werd en van
het heil, dat eeuwen geleden in de handen
van de mens werd gelegd, die ermee ge
gooid heeft en touwgetrokken, tot het ten
slotte als een zielig hoopje lichtloos heil
Lees verder volgende pagina
20