RAMADHAN
Vervolg van pag. 8
Volgens een voorspelling van de com
munisten zelf zal het nog vijf jaren duren
voor zij sterk genoeg zijn om de teugels
in handen te nemen en sommige personen
met wie ik sprak zijn ertoe geneigd te ge
loven dat deze berekening niet ver bezij
den de waarheid is. Nu al groeit hun in
vloed met de dag.
Het is niet alleen zichtbaar in de politiek
op hoog niveau, zoals hun succesvolle eis
aan de Ver. Staten om het Peace Corps
terug te trekken, maar ook in regelmatige
demonstraties en "rose" methoden. Ik ci
teer uit een brief die ik na mijn terugkeer
ontving:
"Gisterenavond bezocht ik een vergade
ring van de Academische Vereniging van
de "progressieve" groep. Mijn hart was
zwaar van instemming. Alles, van de toe
spraken tot de ontspanning, stond in het
teken van onze machtige buur in het hoge
Noorden.
Zie ik spoken op klaarlichte dag of is
het een voorschaduwing van het maar al
te realistische monster zelf? Wat er ook
gebeuren moge, mensen zoals wij moeten
volharden, hoe luttel onze inspanningen
soms ook schijnen te zijn".
Machtsverschuiving
"Wat kunt U zeggen over de machtsver
schuiving van de traditionele groepen naar
de nieuwe?"
De Japanse bezetting van Nederlands-ln-
dië gedurende de tweede wereldoorlog
maakte onweerlegbaar duidelijk dat de Hol
landse koloniale macht voeten van leem
had.
Dit inzicht plus de onmiddellijke en en
thousiaste steun aan de onafhankelijkheids
gedachte door Engeland en Amerika pla
veide de weg voor een machtsverschuiving
van de koloniale meester naar Soekarno
en de zijnen. De plotselinge verworven
macht stimuleerden de Indonesische plan
ning en energie op enorme wijze.
Nieuwe arbeidsterreinen en nieuwe ver
antwoordelijkheden openden zich voor hen
en de Indonesische elite reageerde met een
gretig idealisme.
Dit was de periode van Indonesië's groot
ste populariteit in het Westen.
Voorheen onbekend a.h.w. in het duister
gehouden door de koloniale status, spron
gen zij plotseling in het voetlicht der we
reld, en verbaasden iedereen door hun be
schaafdheid en bedrevenheid in interna
tionale affaires.
Dit was echter maar één machtsverschui
ving. Slechts één categorie van de Indo
nesische gemeenschap had er voordeel van:
namelijk hetzelfde segment dat het meest
geprofiteerd had van de Hollandse scholing.
Zij waren het, die zich het best aanpasten
aan waarden en patronen van westerse lan
den. Als gevolg daarvan werden zij uitge
pikt voor Britse en Amerikaanse academi
sche beurzen en beloningen, voor posities
en steun in het algemeen. Dit waren de
mensen, waarop het Westen zijn kaarten
zette als Indonesië's toekomstige pro-West
leiders.
Is echter eenmaal een stel machten in
beweging gezet en zijn de kanalen geopend
tot verkrijging van macht, dan kan dit pro
ces niet meer worden tegengehouden.
Lees verder pag. 17
Op zaterdag 22 januari zullen vele mil-
lioenen mensen een, hopelijk onbewolkte,
hemel afzoeken naar het eerste teken van
de nieuwe maan. Als dat hele kleine maan
sikkeltje zich vertoont zullen zij waarschijn
lijk "Allahoe Akbar" (God is groot) uitroe
pen en vervolgens elkaar gelukwensen. Wat
is er dan aan de hand? Antwoord: het feit,
dat zij de vastenmaand Ramadhan tot een
goed einde hebben gebracht en daarmee
één der voornaamste plichten van de Mos
lim hebben vervuld.
In een groot huis aan de Haagse Ruych-
rocklaan, waar een bord naast de voordeur
vertelt dat daar zowel het Institute of Is
lamic Studies als de Islamitische Missie
zijn gevestigd, bereidt men zich dan al voor
op de viering van led-al Fitr, het feest dat
de volgende dag op uitbundige wijze het
einde van de vasten markeert. Een groot
deel van de Nederlandse en buitenlandse
Moslims zal met niet-moslim vrienden bij
eenkomen om samen dit hoogtepunt van
het religieuze leven te vieren. Zij zullen
er worden ontvangen in de sfeer van Oos
terse gastvrijheid en Hollandse hartelijkheid.
De uit Pakistan afkomstige heer Bashir, het
hoofd van de Missie en het Instituut en
zijn blonde Hollandse echtgenote zijn er
wonderwel in geslaagd hun huis tot een
centrum te maken van hen die belang stel
len in de Islam en die door een gesprek
tussen Islam en Christendom willen trach
ten een beter begrip te kweken voor el-
kaars standpunt. De heer Bashir doet dit
niet alleen door lezingen te laten houden,
maar ook door les te geven in Arabisch.
Immers, zegt hij, de Koran, het heilige boek
der Moslims, kan eigenlijk alleen maar goed
worden begrepen als men die in de oor
spronkelijke taal leest. Er zijn, tot grote
voldoening van de heer Bashir, al ver
schillende Hagenaars die het zo ver hebben
gebracht!
De heer Bashir was direct bereid ons
iets meer te vertellen over de nu ten einde
lopende vasten, de Ramadhan. Hij zegt:
Gedurende de maand Ramadhan zijn de
moslims over de gehele wereld meer dan ooit
geestelijk verenigd. Zij vasten!
Hun vasten houdt in, dat zij tussen onge
veer een uur vóór zonsopgang en tót de zons
ondergang niets meer eten of drinken, waarhij
zij tevens proberen het kwade van zich af te
schudden. Want, zei niet de heilige Profeet:
"Indien gij niet ophoudt met liegen en be
driegen, heeft God Uw lijden in honger en
dorst ook niet van node"?
Er steekt echter veel meer achter de vasten.
Niet alleen is de vasten een hommage aan
God, maar ook is zij ingesteld als geestelijke
en morele training van de gelovigen. In de
maand Ramadhan bidden de moslims, man
nen, vrouwen en kinderen en reciteren zij
spreuken uit de Koran. De Islam treedt naar
buiten. Men hoort de Koran voorgedragen op
straat, men hoort de mensen in gebed ver
zonken op de pleinen. En de moskeeën lopen
vol...Men bidt in gemeenschap, men lijdt hon
ger en dorst in gemeenschap. Er is niemand
die het eten en drinken belet, maar men doet
het niet. Men beheerst zich, men leert zich
beheersen. Men leert ook de nood der minder
bedeelden kennen en men probeert hun nood
te lenigen. Want aan het einde van de vasten
is iedere gelovige verplicht een som gelds te
storten ten behoeve van diegenen die anders
het grote feest, de led-al Fitr, niet zouden
kunnen vieren. Men leert afstand te doen van
het materiele en meer aandacht te schenken
aan de geest.
De vasten onderwijst dus. En de vasten
prepareert. Men weet wat vasten is als het
voedsel schaars is. Men volhardt. Vasten is
bovendien zeer gezond, want door veel eten
maakt men zich doorgaans ziek. Artsen schrij
ven dan ook vaak een periode van vasten voor
om het evenwicht weer te herstellen.
Zo nodig kan de vasten het land ook eco
nomisch helpen. Er wordt eten bespaard, zodat
er eventueel kan worden geexporteerd. 100
Millioen vastende Moslims kunnen in een
maand 700 millioen aan graan en ander voed
sel besparen, heeft men eens uitgerekendDe
Koran zegt in dit verband: "U zijn de vasten
voorgeschreven, opdat gij behouden zult wor
den!
Wilt U wat meer van de Islam weten?
Schrijft U dan naar het Institute of Islamic
Studies, Ruychrocklaan 54 te Den Haag,
of gaat U eens luisteren naar één van de
lezingen die er worden gehouden. U zult
ontdekken dat wij niets te veel zeiden over
de gastvrije ontvangst!
Enne, weet U nog wat Tjalie zei? "De
doorsnee-Indischman weet geen barst van
de Islam af". Doe er eens wat aan, lezer!
C. van D.
De Heer G. A. BASHIR H.A.
