Tong Tong's
Lichte
muziek
Concours
EERSTE VOORSELECTIE VAN
Het zag er op 20 januari niet veelbelovend uit! Sneeuw, ijzel, hagel, wind, gladde wegen,
kettingbotsingen, mist, van alles eigenlijk. De hele natuur scheen samen te spannen om
Tong Tong te beletten de eerste voorselecties te houden in het Café-Restaurant "De
Bontekoe".
De volgende dag trad de dooi in. Het ijs smolt weg, maar de wegen bleven nat. Als het
zou gaan vriezen, zou het leed niet te overzien zijn. Producer Dessauvagie wilde uitstel
len: mensen, die helemaal uit Dordrecht moesten komen, en uit Utrecht of Amsterdam!
Maar Tong Tong keek naar de lucht: "Zwaar bewolkt. Kan regen worden of sneeuw. De
radio spreekt van een depressie ergens uit het zuiden. Tanggoeng dat het regen wordt.
Wel natte wegen, maar beslist geen glijbanen". Düs ging de voorselectie door!
We hebben juist gegokt. Het is redelijk
weer geworden en het heeft ons goed ge
daan, dat alle orkesten acte de présence
hebben gegeven. Zélfs vroeger dan ze ver
wacht werden, eigenlijk. Wat was dat? De
kunst van elkaar afkijken? Geeft niet, hoor,
je kunt altijd wat van een ander leren en
het was een gezellige hustle en bustle van
versterkers die af- en versterkers die óp
gingen. Gedempt licht, een goede en ver
trouwelijke sfeer, een gezellige inrichting,
een oase van knus vertier, een cosy corner
in de donkere nacht daarbuiten met de jach
tende wolken en het water rondom.
We hebben gevreesd, dat niet alle deel
nemers aan de voorselectie "De Bontekoe"
zouden vinden, maar we hebben hen onder
schat. De Blue Rocking Stars uit Leiden
traden het eerst op. Een klein ongelukje
met een zekering - mag allemaal niet hin
deren, want het speelt bij de beoordeling
helemaal geen rol! - het gebruikelijke op
stellen. Test-hoei, test-test-hoei! Microfoon
goed? Test-test. Proefnummer. Alles goed.
En dan het optreden. Beat, lekkere zware
beat. Twee songs naar eigen keuze en
Sarina...De tijger komt aangesluipt-sluipt...
botten blijven liggen. Griezelig liedje eigen
lijk. Applaus, uit. De jury beoordeelt, de
waarderingen gaan bij elkaar in de envelop
om t.z.t. voor de eindselectie weer nader
te worden bekeken. De nabije toekomst zal
uitwijzen of er voor de Rocking Stars wat
in het vat zit. Hoop doet leven, jongens!
Het was een opluchting, dat het publiek
groeide. Hoe meer mensen, hoe prettiger
het voor de artiesten wordt, immers! De
zaal vulde zich in de loop van de avond
meer en meer, zonder echter geheel vol te
lopen. Hier moet natuurlijk verandering in
komen. Alle tieners zijn welkom. En wij
kunnen ze verzekeren: ze horen goede mu
ziek! Op deze eerste voorselectie al stond
de muziek op een hoog peil. Leuke show,
ook. Allemaal komen dus, tonggèrèts, de
volgende keer!
Dan de High Folks uit Utrecht! Twee
mannetjes, twee vrouwtjes. Stelletjes? Mis
schien, want er zat een goed verband in
hun zang, al liet de vierde stem wel eens
verstek gaan. Is toch ook heel erg belang
rijk, zelfs (of vooral?) in "folks-music",
niet waar? Al met al toch prettig dat ook dit
genre muziek vertegenwoordigers had. Het
wordt zo echt all-round!
Het orkest, dat als derde was gepland,
moest verstek laten gaan, omdat het geen
tijd had gehad om het verplichte thema in
Bij de foto's (v.l.n.r.J: The Blue Rocking Stars, The High Folks,
The Garuda's, The Kimono's.
te studeren. Kan voorkomen, natuurlijk. Ten
slotte zijn de gegadigden voor ons muziek
concours veelal nog op school, zodat het
huiswerk voorgaat. Ze hebben Tong Tong,
ofschoon een beetje ontijdig, gewaarschuwd
en behouden dus het recht op deelname.
Te zijner tijd zullen zij een nieuwe oproep
ontvangen.
Het „modern oosters" vond z'n vertol
kers in de Garuda's uit Dordrecht. Leuk,
zeer leuk. Een geslaagde Oost-West-sym-
biose! Misschien dat een andere key de
zanger wat kan optrekken uit de iets te
lage registers? Of komt dan de zangeres in
het gedrang? Een kwestie van uitproberen,
overigens. Wordt het applaus misschien
nóg enthousiaster als het nu geweest is,
wie weet! Sarina werd deze keer eens an
ders gebracht. Kunnen de anderen een
voorbeeld aan nemen. Het is niet nodig dat
plichtgetrouw alle drie de coupletten ten
gehore worden gebracht! Wij leven in de
tijd van het abstracte. Een vrijere vertolking
wordt door de jury ten zeerste geappre
cieerd. Het valt niet mee om steeds weer
hetzelfde nummer te horen terugkeren, hoe
nodig het bij zo'n concours ook is.
De Kimono's traden als laatste op. Een
beetje Zuid-Amerikaanse stijl, deze keer.
Lees verder pag. 25
21
