ÏÏÏÏÏÏÏF UTT BOMBAY II Misschien is het meest kenmerkende van Bombay dat het een stad is met "veel ge zichten". Daar is het koloniale rijk waar de slimme Engelsen hun bouwstijl vermengden met die van de voor hun tijd oppermachtige Moghuls, zodat de bevolking automatisch in de Engelsman de rechtmatige opvolger zagen van de Moghul heersers. Daar zijn de "Engelse dorpen" op Malabar Hill waar de Engelsen nu nog wonen, waar ze het zo hebben ingericht, dat men het bedriegelijke gevoel heeft ergens in Engeland te zijn als men er door wandelt. Op de zelfde Ma labar Hill vindt men nu die reusachtige flatgebouwen die gewoon Amerikaans aan doen. Op de top van Malabar Hill zijn de Parsee Hanging Gardens met de Tower of Silence en er vlak naast het Nehru Park. Op het westelijke uiteinde van Malabar Hill vindt men "the Governors Palace" waar nu nog vaak recepties plaats vinden in de oude koloniale stijl van pracht en praal; alleen is het nu niet the British Governor, maar de Indian Governor van de staat Maharashtra Een beetje noordelijker van dit paleis, vindt men oude Hindu tempels. Malabar Hill niet meer dan honderd jaar geleden niets anders dan oerwoud met tijgers en Goondas (rovers) is nu practisch volgebouwd en is wel de oudste woonbuurt in Bombay. Het is chique en rijk en het heeft dien ten gevolge snob appeal. Maar als men Malabar Hill oprijdt krijgt men het gevoel Sidoardjo binnen te rijden met al die gezellige kleine Indiase nerinkjes en er is zo op het oog niets van rijkdom te be speuren. Wel een soort langanan, zoals "toko Dua" waar mijn oom geregeld zijn biertje kwam drinken en waar mijn moeder soms haar boodschappen deed. Tussen al die nerinkjes en hier en daar een Jain tem pel en een krioelende massa Indiërs in nauwe obscure straatjes, die je of brengen naar een "Engels dorp" of naar een Ame rikaans flatgebouwen complex en soms naar een paleizengroepering bewoond door schatrijke Indiërs. Deze Indiase woningen kan men vergelijken met die oude admini strateurswoningen maar dan vermenigvul digd met tien. Tussen al die contrasterende rijkdom hebben de kleine Indiërs zich ook gevestigd in onbeschrijfelijk verwaarloosde sloppen. In hét kort, Malabar Hill is een "tjampoer adoek". Als men zaterdags de heuvel oprijdt moet men zich niet verbazen wanneer men de straten onverwacht vol ziet met Mohamedanen met strenge gezichten en lange kaftans aan. Of een Mahrahta echtpaar, hij bijna naakt met de traditionele strepen op zijn voorhoofd van de zelfpro- clameerde Sadhu (heilige) en zij met een drum. Hij danst en gezelt zichzelf. Dit is pure oplichterij, hoewel de zweep duchtig knalt en hij zijn lichaam bedekt heeft met geverfde "bloedstrepen". Wanneer hij zijn voorstelling geeft zijn de omstanders ern stig bedachtzaam en eerbiedig hoewel er geen mens is die er 'n biet van gelooft. Niettegenstaande dit geven de omstanders eerbiedig hun aalmoes. Niemand zegt: "op lichter" maar draagt bij aan het dagelijks brood van de zelfgezelaar en zijn vrouw. Malabar Hill is vol verrassingen. Zo kan men er een olijke Mahratha vrouw tegen komen, die een "heilige" koe aan een touw tje leidt. Zij heeft een bosje gras in haar hand. Als zij een aalmoes krijgt, dan krijgt de koe een hapje gras. Als zij geen aal moes krijgt dan krijgt de koe ook niets. U moet het dus maar zelf weten als de koe zijn lichaam bedekt met geverfde "bloedstre pen"... van honger omkomt is het uw schuld. Eerst dachten wij te doen te hebben met een ori ginele manier van melkleveranties huis aan huis, maar dat bleek niet zo te zijn. Het schijnt dat vele woonbuurten zo'n olijke chanteuse hebben met een heilige koe. Een andere verrassing: dat men tussen de koude pracht van de flatgebouwen ineens een Hindu begraafplaats aantreft wat heel vreemd is omdat de Hindus hun doden niet begraven, maar hun as of in de Ganges werpen of in een andere rivier. Bij navraag bleek, dat men soms de as begraaft van "heiligen". Deze onverwachte begraafplaats op Malabar Hill blijkt zo'n urnen begraaf plaats te zijn. Het wordt meticuleus onder houden door een Rajput familie, die dit werk geheel pro deo doen. Deze Rajput familie is een welvarende juweliersfamilie, die een rijke zaak hebben op Malabar Hill. Maar het zijn devote Hindus en wonen op het kerkhof om dichter bij hun voornaamste werk te zijn. Zo zit Malabar Hill vol met die onverwachte dingen en het zou ons niets verwonderen Lees verder volgende pagina .de kampongs, daar "hutments" genoemd. als de koe van de honger omkomt is het Uw schuld.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1966 | | pagina 5