SUIKERSPOOK INTERFOOD PRODUKTEN Siropen Capsico Keuken-Tamarinde Tamarindol (Jam) Fabriek te BEESD (Gld) Tel. (0 3458) 5 80 Zoals U weet, behoort bij elke suiker fabriek ook een kalkbranderij. Voor de zui vering van het suikerrietsap wordt nl. kalk melk gebruikt. Pasir Manis, één van de modernste sui kerfabrieken die Java telde, had een ijzeren kalkoven van 15 m. hoog. Als deze oven in gebruik was, en dat was hij doorgaans al tijd, hadden we daarbinnen 90 m3 hel. Bo ven op de oven stonden permanent twee mannen. Hun taak was de karretjes met kalksteen en cokes, die per lift werden om- hooggebracht, in de gulzige mond van de oven leeg te kiepen. Daartoe werd met een staalkabel over een lier de zware ijzeren dom, die de vuurhaard afsloot, omhoogge- draaid. Jaren en jaren was het goed gegaan. Nooit had iemand eraan gedacht dat het rode gat, dat ontstond als de afsluitdom omhoog was, gevaarlijk kon zijn. Op een nacht struikelde één der mannen echter over de rails voor de karretjes, en gleed pardoes de oven in. Hij heeft zich op de brandende steen daarbinnen nog even op gericht en in wanhoop gegild. Zijn vriend heeft hem bliksemsnel een bamboestok toe gestoken, die hij nog heeft vastgegrepen, maar op dat moment ademde hij blijkbaar de gassen in en zijn z'n longen verbrand. Als in berusting is hij op het vuur ineenge zakt. Karto was dus wél op een ellendige ma nier om het leven gekomen. Waarom hij echter moest gaan spoken, was me een raadsel. En dan nog in zo'n moderne fa briek met betegelde vloeren, glimmende machines, ketels en manometers. Helemaal niet zo'n legendarisch spook"terrein" als bijv. een oud kasteel, een oud krakerig huis of een kerkhof. Wat konden we er overigens aan doen? De oven stante pede buiten bedrijf stellen was natuurlijk on mogelijk. De brandslang erop zetten? Dan zou de oven uit elkaar gebarsten zijn! Toen Karto's vrouw, zijn ooms, tantes, broers, zusters, enfin, de hele dessa, op de fabriek bijeengeroepen, vernam dat hij zelfs niet begraven kon worden, was het ach! en wee! niet van de lucht. Drie kwar tier werd er beraadslaagd, voordat de des- sa tot de slotsom kwam dat er toch iets begraven moest worden. Bij ontstentenis van de hoofdpersoon moesten dan maar diens hoofddoek en een sarong aan de schoot der aarde worden toevertrouwd. En er moest natuurlijk een slametan zijn! En een priester! De baas stemde direct toe, gaf zelfs 250,in plaats van de vereiste 100, En het werk ging weer door. Er kwamen twee andere mannen op de oven te staan; de eerste machinist liet een ijzeren rooster boven de vulopening maken om herhaling van het ongeluk te voorkomen. Bij het weg scheppen van de kalksteen werd een ver wrongen, half gesmolten koperen riemgesp gevonden, die in alle plechtigheid aan Kar to's weduwe werd overhandigd. De volgende dag kwam de begrafenis stoet over het fabrieksterrein. Voorop liep de priester, daarachter kwam Karto's we duwe met een platte koperen schaal, waar op een hoofddoek, een sarong, én de kope ren gesp, netjes waren uitgestald. Dan volgden zeker een honderd belangstellen den, familieleden, vrienden, kennissen, in een bonte kleurenpracht van nieuwe kleding, terwijl de stoet werd gesloten door de baas, de eerste machinist en enige employés. De aanwezigheid der laatsten werd ten zeerste gewaardeerd. Het maakte de begrafenis "deftig" en "de heren waren er immers zelf ook bij geweest!" Het ging allemaal een beetje raar. Vol gelingen van Mohammed worden in hun graf met het gezicht naar het Westen, naar Mekka, gekeerd. Maar omdat er die keer geen tastbare volgeling was, werd de hoofd doek, met de voorkant op Mekka gericht, in het graf geplaatst. Toen het graf werd dichtgeschept, ging er een luid hoeraatje op, de godsdienstceremonie vond plaats, er werd wierook gebrand, melatti en an dere bloemen werden gestrooid, en tot slot haastte ieder zich terug naar de dessa, naar de slametan. Twee weken daarna viel Karto ons voor het eerst lastig! Geheel onthutst kwam de mandoer op mij af. "Toean", zei hij, Tk heb vannacht bij de oven een gedaante gezien. Het was Karto. Er staat zeker weer wat te gebeuren". Het viel me wel koud op de nek. "Heb je het aan de anderen ver teld?" vroeg ik. "Neen, toean. Voorlopig weten ze nog van niets. Maar ze zullen vroeg of laat Karto ook zien". "Goed ge daan", zei ik, "Luister, vannacht zal de toean chemiker met je meegaan en con troleren. Dat moet tussen 1 en 3 uur ge beuren. Daarna zullen we wel verder zien". Natuurlijk was er geen spook te zien. Gelukkig maar, want het was toen vrijdag, en er zou de dag daarop een verse nacht ploeg aan het werk gaan. Arbeidsonrust konden we in het arbeids-intensief bedrijf beslist niet hebben! Ik was het hele geval al weer zowat ver geten toen de mandoer van de nieuwe nachtploeg me aansprak. "Toean", zei deze man, geheel ontdaan, "Vannacht kwam er een man uit de oven toen de dom omhoog ging. De mannen zagen dat het Karto was en zijn weggevlucht". Opnieuw kwam de bedrijfschemicus in het geweer. De man had geen leven meer. Zonder hem durfden ze de oven niet op, en toen een paar dagen later Karto in de lift werd gezien, nog wel door acht man tegelijk, werd de toestand onhoudbaar. Niemand waagde zich in de buurt van de oven. Toen kreeg ik het luisterrijke idee. "Mannen", zei ik bij de ploegwisseling tot de beide mandoers, "Jullie hebben gezien dat de geest van Karto geen rust heeft. Vast en zeker komt dat omdat wij bij de oven zelf niet hebben geofferd. Hier is veertig gulden. Maak met de priester in arde dat ter plaatse alsnog een slametan wordt gegeven. En zorg dat de mannen van beide kalkploegen aanwezig zijn". Twee dagen later was het kalkovenge bouw schoon en versierd met guirlandes van jonge palmbladeren. In elke hoek stond een gekapte bananenboom met de vruch tentros er aan. Op de grond lag een mooie nieuwe mat en daarop borden, volgetast met gele rijst, gebraden kippen, vruchten, taarten en koekjes, alles versierd met jong groen pisangblad. De priester opende het feest met een ernstige toespraak en dreun de spreuken uit de Koran op, die door de mannen werden nagemompeld. Daarna mocht Karto zich aan de geur van de etens waren te goed doen, en werd er door de Lees verder volg. pag. Tamarinde Gingerol (gember) Rozen Vanille Pistache Soesoeh Afrikaanse Sambal (gezuiverd produkt) 19

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1966 | | pagina 19