MOUNT SINAI-FONDS
MAAK UW
moessQn REEKS
COMPLEET
Je-lah-je-rot
ANAK KOMPENIE
DE PIEKERANS VAN
EEN STRAATSLIJPER
Wij hebben hoopvol nieuws ontvangen van Betty Boon van Ochssee, onze Mount-Sinaï-patiënte. Op de
foto, die niet meer in ons vorig nummer kon worden opgenomen, ziet U haar, geflankeerd door (rechts)
Noes Leyder Havenstroom en Ellen Boon van Tong Tong, nog wat onzeker glimlachen. Toen, op de
24ste april bij haar vertrek van Schiphol naar Boedapest deden we allemaal erg opgewekt en we waren
het voor een deel natuurlijk ook wel; blij, dat het nu eindelijk zover was, dat er misschien een begin
gemaakt kon worden met Betty's genezing. Maar er was helaas ook nog zoveel reden voor angstige
spanning: zou de Hongaarse arts Dr. Katona na het eerste onderzoek besluiten tot een behandeling met
electrische impulsen of tot operatie? Of ..zou hij Betty terugsturen naar Nederland, omdat er niets meer
aan te doen zou blijken te zijn?
Gelukkig heeft Betty's eerste brief veel van de onzekerheid weggenomen. Dr. Katona is begonnen met
het electrificeren van de blaas. "Het doet gelukkig geen pijn", schrijft Betty, een kort en simpel zinnetje,
maar wat moet het voor haar, die al zoveel te lijden heeft gehad, een opluchting zijn geweest toen déze
behandeling pijnloos bleek te zijn. Het ziet er naar uit, dat Betty B. v. O. de eerstkomende drie weken
nog wel in het hospitaal (ze is gelukkig niet genoodzaakt tussen een pension en het ziekenhuis heen
en weer te trammen) zal blijven.
Of de behandeling voor de volle 100% succes zal hebben kan nu nog niet worden gezegd, maar zeker
is dat U, abonnees van Tong Tong met Uw geldelijke bijdrage toch in ieder geval een vrouw, die,
zoals zijzelf zei, zich er al bij had neergelegd "als een wrak" te moeten verder leven, nieuwe hoop
heeft gegeven op genezing.
Betty Boon van Ochssee is U allen zeer dankbaar en zou U het liefst persoonlijk de hand drukken.
Dat kan natuurlijk niet, maar wij hopen, dat wij met het plaatsen van deze foto en het tot uitdrukking
brengen van haar dank, haar gevoelens voor U vertolkt hebben. REDACTIE
Verv. van pag. 5
terug uit Parijs als (ik geloof) "bric-mon-
sieur" (vergeef me als ik ernaast ben) en
die je kon eten in Pergola tegenover de
Deux Magots (als dat alles nog bestaat).
En dan ben je met de chivichangas er nog
steeds in alle standen naast, want dit ge
recht is werkelijk "istimewa loearbiasa".
Ik denk ook niet dat een Mexicaans kook
boek te maken zou zijn of er bij ons in zou
gaan. Wat zo'n kookboek geeft, is toch
alleen maar een hint in de goede richting,
niet eens een geraamte omdat vaak de
basis-samenstelling zo varieren kan). Het
is het kook-genie dat in Mexico de koers
bepaalt, niet het arrangement van onderde
len. En daar hebben we dus de Indische
"tangan dingin" terug.
Ik zou wel erg graag verder willen uit
wijden, maar ik krijg bij zulke verhalen
altijd last van "ngiler" (dat het water uit
je mond loopt) en sommigen uwer zouden
er ook last van krijgen en dan heb je nota
bene niets anders als een standaardboter
ham met standaardworst om je trek mee te
troosten. Kassian, tochl
Tot besluit wil ik alleen nog zeggen dat
Mexicaans eten in belangrijke mate de aan
wending van tomaat en citroen vraagt. Dit
zijn base-vormers en reguleren dus de zuur-
vorming in de maag. Dit is dus goed. Ver
der veel uisoorten (ook knoflook), wat om
andere redenen weer gezond is, en tenslot
te veel lombok, waarvan men er in Mexico
meer soorten heeft (pedes en minder pe
des) dan in Indonesië. De grote lombok
soort in Mexico is zowat tussen de grote
Indonesische lombok en een ketimoen in,
minder pedes, ongeveer als de paprika en
even vlezig. Op zijn eenvoudigst wordt deze
lombok in een kruidig beslag gedompeld en
dan in olie gebraden. De smaak is niet te
vergelijken met wat ook uit Indonesië. Maar
hoe dan ook, in Mexico kan je net als in
Indonesië met weinig geld in een klein
tentje duiken en een variatie van keus heb
ben zoals Heck's op zijn beste dagen met
zijn laagste prijzen niet bieden kan. En als
je in zo'n tentje de senorita zich dapper
weren ziet aan de charola, het getinkel en
gekletter hoort van ijzer op ijzer, de wolken
arangrook en de geuren van knetterende en
sissende spijzen op de kookplaat je neus
gaten binnenzweven, dan pas weet je: ook
hier is een levenspatroon, zó kostelijk, zó
rijk, zó eerlijk, daar halen alle rijkdommen
van Amerika en Europa samen niet bij.
Tenminste voor zo'n orang als ikke - mag
dus wel een beetje overdrijven, ja? T.R.
Met deze aflevering besluiten we de reis
reportage van Tjalie Robinson door Mexico.
Misschien zullen Tjalie's werkzaamheden
hem t.z.t. veroorloven nóg wat over Mexi
co te schrijven. - RED.
6
In de Haagse Courant van 23 april
1966 lazen wij het volgende bericht:
PAKISTAANSE ONDERSCHEIDING
VOOR NEDERLANDER
Den Haag - De ambassadeur van
Pakistan, de Heer Q. U. Shabab,
heeft in de Pakistaanse ambassade
aan drs. R. L. Mellema de versier
selen uitgereikt, behorend bij de
onderscheiding De Ster van Ver
dienste.
De Heer Mellema, die een studie
maakt van de Pakistaanse dichter-
filosoof Iqbal kreeg de onderschei
ding als erkenning van zijn ver
diensten in het bevorderen van een
beter begrip tussen Nederland en
Pakistan.
Wij wensen de heer Mellema van
harte geluk met deze nieuwe onder
scheiding. Binnenkort plaatsen wij
van hem de artikelenserie "Wat is
Islam?" RED.
(2e druk)
door Lin Scholte
Het levensechte verhaal van Djemini,
een soldatenkind, een ,,anak kolong",
in de tangsi geboren en opgegroeid.
Prijs:2,95 0,30 porto f 3,25
(4e druk)
de beste moppen en verhalen uit zes
jaargangen Tong Tong.
Tong Tong's eerste lachsucces dat
keer op keer uitverkocht raakte: een
sprankje tropenzon in zakformaat!
Prijs: f 2,95 0,30 porto f 3,25
(zoveelste druk)
door Tjalie Robinson
Nu deel I en deel II samen plus 10
oude nog niet eerder in boekvorm
verschenen Piekerans waaronder het
"Vleesverhaal" dat op diverse shows
als voordracht zo'n succes heeft ge
had, verder nog een onbekende
"Tante Koos" en het kostelijke
"Leven als handelaar".
Dubbeldikke pocket met ruim 600
pagina's, geïllustreerd met omslag in
3 kleuren:
Prijs: f 8,75 0,75 porto f 9,50
