PASAR
MALAM
TONG
TONG
OOM PIET VERTELT...
WINNEN?
SCHIETEN?
22, 23, 24, 25 juni
HOUTRUST - DEN HAAG
Oom Piet (van Hooydonk) kent U allemaal. Althans als U een
trouwe Tong Tonger bent en al minstens meer dan anderhalf jaar
abonnée! Oom Piet's doopceel werd namelijk voor U gelicht in de
Tong Tong van 15 maart 1965, in de negende jaargang dus. Daarbij
werd van deze voetballer, organisator en vooral geboren verteller
een serie artikelen in het vooruitzicht gesteld over v
personen, die in de voetbalwereid van Tempo Doeloe een grote
rol hebben gespeeld. Deze serie is onlangs gereed gekomen, zodat
wij U nu regelmatig een kort levensschetsje van elk van deze per
sonen kunnen voorschotelen. We starten met...
THEO KLOESMEIJER
Als zovele anderen begon hij als school
jongen reeds tegen een balletje te trappen
en nam hij natuurlijk ook deel aan de wed
strijden van zijn school.
Hij was 13 jaar oud, toen hij samen met de
later vermaarde Armand Fruneaux zaliger
lid werd van het junioren-elftal van T.H.O.R.
Het ging goed, beiden werden na niet al
te lange tijd gepromoveerd, eerst naar het
3e en toen het 2e elftal.
Dan werd een onbillijke beslissing van het
bestuur van T.H.O.R. oorzaak, dat een
groep H.B.S.-scholieren, onder wie ook
Kloes en Armand zich van T.H.O.R. af
scheidde en een eigen club onder de naam
H.B.S. oprichtte. Dat gebeurde in 1912.
Echter bleek al spoedig, dat de H.B.S.-
scholieren het niet alleen konden fiksen en
dus werd toen besloten een fusie aan te
gaan met de voetballers van B.A.S. (Bur
gerlijke Avond school), waarbij overeenge
komen werd de naam H.B.S. te behouden,
doch de betekenis daarvan te veranderen in
"Houdt Braaf Stand".
Kloesmeijer, die zich als keeper had ge
specialiseerd, bleef keeper en werd zelfs
in 1914 t.g.v. de eerste Stedenwedstrijden
te Semarang uitverkoren om het doel van
Soerabaia te verdedigen. Voor de toen
nog 19-jarige Kloes was dit natuurlijk een
grote eer. Helaas werd Soerabaia reeds in
de eerste wedstrijd tegen Semarang met
3-1 verslagen en het was dan ook te begrij
pen, dat de Soerabaianen gedeprimeerd het
terrein verlieten. Kloes kon dit echter met
opgeheven hoofd doen, want hem trof niet
de minste blaam. Integendeel! Want schre
ven de kranten daags na de wedstrijd niet,
dat het alleen aan zijn fenomenale keepen
was te danken, dat de score niet hoger was
geworden?
Vanaf dat jaar had Kloes een reputatie op
te houden en dat deed hij. Het sterke Ba
tavia met o.a. Heuer-Davies en Bodegraven
in de voorhoede, kon op eigen terrein bij
het volgende Stedentournooi in 1915 hem
slechts éénmaal passeren en toen het jaar
daarop het Stedentournooi te Soerabaia
plaats vond, bleek Kloes onpasseerbaar.
Hieraan was te danken, dat de finale tus
sen Batavia-Soerabaia in een gelijk spel
eindigde (0-0) en Soerabaia na loting Java-
kampioen werd.
Enkele maanden hierna vertrok Kloes voor
studie naar Nederland (Leiden), waar hij
tot 1920 bleef en voor het Leidse Ajax uit
kwam.
Teruggekeerd in Soerabaia sprak het van
zelf dat de HBS-ers hun oude vertrouwde
keeper weer in hun team opstelden. Nog 7
jaar heeft hij voor zijn HBS gekeept, waar
na hij door een zeer ernstig ongeluk het
voetballen moest laten. Hij was toen nog
maar 32 jaar oud! Verknocht als hij was
aan de voetballerij, heeft hij nadien zich nog
als bestuurslid van H.B.S. en later ook van
de S.V.B. verdienstelijk gemaakt.
In 1950 vertrok hij naar Batavia van waaruit
hij twee jaren later voor goed naar Neder
land vertrok.
Desgevraagd, vertelde Kloes één wed
strijd nooit te kunnen vergeten en dat was
in 1924, toen H.B.S. moest spelen tegen het
sterke Hercules waarvan 5 spelers in het
Batavia-elftal waren opgesteld, t.w. Mantiel
van Bodegraven, wijlen Tjoh Davies en
ii!lili!ililll!!!!llllllllllllllllllll!lllllllllllllllllllllllllinninnIillI
Pipper, Pie Geertsema en Kobus Wattimena.
Heel H.B.S. zat in zak en as, omdat hij
(Kloes) aan de vooravond van deze big-
match zijn rechterbeen dusdanig had ver
wond, dat hij nauwelijks kon staan - laat
staan lopen. De gedachte, dat Kloes niet
van de partij kon zijn, drukte merkbaar op
de schouders der spelers. En toen kwam
Kloes, die zijn vrienden niet in de steek
kón laten, met een vreemd voorstel. "Laat
de rust 10 a 15 minuten duren, dan doe ik
mee". De H.B.S.-ers begrepen niet wat hij
daarmee voor had, maar meer wilde hij
niet los laten.
Hoe het zij, toen de wedstrijd begon stond
Kloes in het doel. Er volgde een boeiende
strijd, waarbij de beide keepers tot de rust
hun doelen maagdelijk wisten te behouden.
H.B.S. had haar zelfvertrouwen ten volle
herwonnen want Kloes was als van ouds
enorm op dreef. Inderdaad, zo was het.
Maar wie schetste de ontsteltenis van de
Kraaien, toen hun keeper in de kleedkamer
zijn rechterschoen en kousen uittrok en zij
diens rechterbeen van de tenen tot de heup
omzwachteld zagen met...rijwielbinnenban
den! Groter nog was de verslagenheid die
over hen kwam, toen het been van zijn
rubberwindsels ontdaan was. Dat been zag
donkerpaars en bleek absoluut gevoelloos,
het was dood!
Dat was het dus, waarom Kloes een langere
pauze nodig had, doch welke niet kon
worden toegestaan. Hij moest tijd hebben
om weer leven in het been te doen masse
ren. Met vereende krachten zetten verschei
dene spelers zich aan de massage en het
duurde gelukkig niet lang of er zat weer
leven in. En toen maar weer in het doel
staan voor de 2e helft. H.B.S. won met 1-0,
maar moest nadien haar keeper maanden
lang missen...
Dat was Kloes, een man waar je als op
een rots kon bouwen. Hij woont nu aan de
Stephensonstraat in Den Haag. Door zijn
slechte ogen kan hij geen voetbalwedstrij
den meer bijwonen, tenzij op de T.V. Dan
gaat hij er ook lekker voor zitten om zo
te genieten en aan zijn gloriejaren te den
ken.
Moge dit nog lang zo zijn!
PIET VAN HOOYDONK
Dat kunt U op diverse manieren.
We hebben zoveel attracties waar U
naar harte lust kunt "spelen" dat U,
als U geluk heeft, als een rijkaard
kunt thuiskomen van de PASAR MALAM
TONG TONG
En óf I I Laat maar weer eens zien aan
vrouw, kinderen of kleinkinderen wat
voor een djago U was op kattepult of
buks op de kermis van de PASAR
MALAM TONG TONG
liilMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII!limill!lllllllllllllllllnlllllllllllllll!IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIII!:illllllllllll!llllllllllllllllllllllllllllllllllllUIIIIIIIIIII!lllllllllll!IIIM
lil!!!l]]!l!l!lll!l!lllllllll!l!lllll
13
