TONG TONG BOEKENCLUB <TJT f INTERFOOD PRODUKTEN Siropen: Capsico Keuken-Tamarinde Tamarindol (Jam) i Fabriek te BEESD (Gld) Tel. (0 3458) 5 80 l "MET ZWIER EN HANDIGHEID" Bruce Grant: "Indonesië'f 6,50 W. de Haan, Hilversum. We mogen blij zijn dat dit boek nu ook voor de Nederlandse lezer bereikbaar ge worden is. Het is misschien één van de bes te boeken over het Indonesië van de laatste 20 jaren dat wij kennen. Bruce Grant is van huis uit historicus en kent de koloniale historie van Indië in elk geval stukken beter dan menige dagblad-correspondent. Nochtans stelt hij zorgvuldig zijn beperkin gen, en weet b.v. dat de Indonesiër dit boek het werk van een buitenstaander zal noemen. Hij weet echter ook dat het Indo nesisch nationalisme een wedergeboorte is en niet een betreurenswaardige deviatie van een koloniaal ideaal, en dat is een bijzon der belangrijk gezichtspunt. Wij, Indischgas- ten, zullen in Bruce een mens herkennen met wie wij méé kunnen zien, die begrepen heeft dat de mens belangrijker is dan het systeem; die ook het onbegrepene aanvaar den kan omdat hij het herkent als typisch Indonesisch en DUS essentieel. Het boek is een verademing na het ver bijsterende actuele nieuws van dagbladen, en zelfs daar, waar wij menen dat Bruce de plank mis slaat, vinden wij zoveel dat wij waarderen en begrijpen dat we het boek met dankbaarheid zullen lezen. Het hoort in onze boekenkast thuis. Punt. Dat zegt helaas niet dat wij ook de ver taling van Grant's werk kunnen accepteren. We bevelen zelfs iedereen die het boek in het Engels lezen kan aan, dit toch vooral te doen, omdat het in het Nederlands vaak alleen maar wrevel of verbazing kan wek ken, zelfs als wij het originele boek niet kennen. Als de vertaalster dr. Subandrio een man noemt "met zwier en handigheid", weten wij (zelfs al kennen wij S. alleen uit de verte) dat deze qualificatie fout is. En inderdaad zegt Bruce Grant zelf: "with dash and cunning" want zwierig is Subandrio niet, wél voortvarend en onstuimig. En "cun ning" indiceert ook geraffineerdheid en sluwheid. Handig? Koerang banjak, njoo! Zo is het hele boek "met zwier en handig heid" vertaald, wat zo'n ernstig en knap werk per sé niet verdient. Bruce Grant kent zijn taal voortreffelijk en elk bijvoeglijk naamwoord is zuiver op zijn plaats, elke zinsvorm goed doordacht en verantwoord, terwijl de vertaalster er alleen met zwier met de pet naar gooit. Zij vertaalt Soekar- no's roemruchte woord "re-tool" met "op nieuw geoutilleerd", 'fresh approach" met "frisse aanpak", "some are opposed on fundamental questions" met "een aantal... verzet zich tegen fundamentele vraagstuk ken" (wat volslagen nonsens is), enz. enz. enz. Vervelend is dat waar Bruce Grant "niet precies" is, de vertaalster blind achter hem aanloopt. B.v. Bintang Timoer Morning Star. In het Hollands: Morgenster. En het is: Ster van het Oosten. Kosmografisch mag dat dan hetzelfde zijn, maar idiologisch zijn er aanzienlijke verschillen tussen Morgen ster en Ster van het Oosten. Pudjangga wordt via "writer" verder vertaald tot "schrijver". Was het niet mogelijk af en toe een Indonesië-kenner te raadplegen? Soe- dah, zulke en andere slipjes neem je wel, als was het ook met een "langzame grijns" zoals de vertaalster een "slow grin" noemt. Wel, het is haar fout niet. Wel een ver velende tekortkoming van de uitgeverij, die voor serieuze boeken ook deskundige ver talers hoort te zoeken. Want op deze ma nier wordt de lezer niet gediend nóch de waarheid! Pas als de Indische lezer beide boeken naast elkaar legt en alinea na alinea met elkaar vergelijkt, begrijpt hij hoe vaak de waarheid verwrongen kan worden, niet door kwaadwil, maar door doodgewone ondes kundigheid en slordigheid. En wordt dan misschien ook voorzichtiger met het lezen van "de laatste waarheid uit Indonesië" of welk ander land ter wereld ook. Soedah, er blijft genoeg te waarderen over en met onze kennis van de mens in Indonesië en de massa's nieuwe en juiste gegevens van Bruce Grant kunnen wij in staat zijn ons een duidelijker voorstelling te maken van het Indonesië van vandaag. Dit houdt niet in dat we ook alles ineens begrijpen, want ook Bruce Grant citeert waarschuwend een grapje van een Indone sische vriend, waar veel waarheid in zit: "Als je de situatie begrijpt, ben je kennelijk verkeerd ingelicht...!" Maar men hoeft niet veel te begrijpen. Als men maar veel ziet. Bruce Grant gaat met een lamp vóór. Hij schoolmeestert niet, steekt geen geleerde beschouwingen af, scheldt en moppert niet. Dat mag de lezer doen als hij er trek in heeft. Mocht hij er nochtans bij het vorderen in deze lectuur af en toe neiging toe gevoelen, als hij het boek uit heeft en dichtklapt - ik weet het zeker - zal hij zich weer zó nabij door ge voelen bij het land en volk waar hij eens zo lang zo gelukkig mee leefde, dat de critiek verstomt. En wij weer even geboeid zijn als wij destijds waren, maar nu met meer inzicht en meer meegevoel dan te voren. Het is een boeiend boek. Ik las het zelf driemaal. U zult het ook doen. TJALIE ROBINSON "NIEUWE SPRUITEN" Willem Brandt: Indonesia's voltooid verleden tijd". Uitg. A. J. G. Strengholt N.V., Amsterdam. f 12,50 Deze alleraardigste, vaak boeiende en leerrijke bundel verhalen uit de nagelaten papieren van de bestuursambtenaren Van Embden en Tichelman zal in onze lezers kring zeker aanslaan. Evenals elke wille keurige bundel verhalen uit ons rijke In dische verleden biedt deze collectie een brede spreiding van onderwerpen, van zulke folkloristische als "Bosgeesten op Suma tra" af tot zulke droge historische als "Re- patrieringsproblemen in de 18de eeuw" toe. Maar het zijn alle stukjes pakkend geschre ven werkelijkheid, waarin men een warm hart voelt kloppen voor dat wonderlijke land en volk, waar we zo diep mee ver vlochten waren en blijven. Bundels als deze (we hopen dat er nog vele zullen verschijnen!) bouwen iets in ons op dat we al lang beter hoorden te ken nen: onze Indische geschiedenis. Het is daarom alleen merkwaardig dat ook deze bundel het "voorbij-element" in de titel draagt (niemand praat ooit over voorbij Amsterdam, Rotterdam of Parijs van vóór de oorlog, hoewel ook deze fenomena voltooid verleden tijd zijn), terwijl het zich inleidt met een gedicht van Kipling, dat wij hier vertalen: Steden en Tronen en Machten Staan in het Oog van de Tijd Nautvlijks even lang als bloemen Die dagelijks sterven; Maar zoals steeds weer nieuwe Spruiten ontluiken voor blijde Nieuwe mensen, zo verrijzen uit De verbruikte en onbekommerde Aarde steeds weer nieuwe Steden. Zolang zelfs het als "voltooid verleden" aangemerkte Indonesië nog steeds nieuwe spruiten voortbrengt zoals boeken als dit, hebben wij ook de zekerheid dat er nieuwe Steden verrijzen zullen. T.R. t Tamarinde Afrikaanse Sambal I Gingerol (gember) Rozen I Vanille (gezuiverd produkt) T I Pistache 1 Soesoeh 9

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1966 | | pagina 9