ETEN? DRINKEN? 8 boekenmarkt waar bekende Indische 8 auteurs eigen werk signeren modeshow muziekconcours oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo 9 8 Voor het eerst op de PASAR MALAM o 9 o o 8 HOUTRUST: 22 t/m 25 juni a.s. g o o 9 o Dit is geen probleem! Dat kunt U volop, want er is weer van alles: bami kwa, saté, loempia, gado-gado. goelé kambing, bami goreng, petjel, nasi rames, soto, martabak en de meest ondenkbare hoeveelheid snoe perijen en overheerlijke dranken, en nog véél meer op de PASAR MALAM TONG TONG. Tjendol? Kopi toebroek? Té-ès? Bier? Stroop? Limonade? Es-lilin? Es Shanghai? Tjendol Tapé Wat U maar wilt. En alles op de PASAR MALAM TONG TONG 22 t/m 25 juni Houtrust Den Haag Vervolg van pag. 3 gen vóór de tijd" is natuurlijk een kinder achtig standpunt. Maar zo is ook al het meten met wat nu en morgen en overmorgen in Indonesië ge beurt, onrijp, omdat elke nieuwe dag de vorige dag tegenspreekt en ons alleen maar "roewet" maakt, terwijl de werke lijk rustiger en dieper denkende Indisch man probeert veel verder vooruit te den ken. En dan andere waarden vinden moet dan de generaal van nu en de minister van gisteren. Over het algemeen: al is de Indischman t.a.v. wat in Indonesië gebeurt zwijgzaam en teruggetrokken, hij vindt méér dan de oppervlakkige toeschouwer denkt. T.R. DOOR DIK EN DUN "...want ik ben er zeker van dat genoeg lezers je bijspringen als je geattaqueerd wordt. Maar waarom plaats je die brieven óók niet regelmatig? Zoals b.v. in "Time" vóór en te gen netjes tegen elkaar worden uitgespeeld?" D. SIMONS "Laat je niets wijs maken, old man. Voor ons (mijn vrouw en mij en mijn vrienden) blijf je Tjalie nr. Satoe! Zojuist TT No. 18 gelezen. Je schrijft fijn! Je denkt lekker gezond en opbouwend. Voor ons behoef je nooit anders te schrijven. Blijf jezelf, ouwe reus We zijn maar gewone totoks, die 25 jaar in de Oost hebben gezeten - misschien zijn we niet Hollands genoeg - kan ons niks verbliksemen All the best of luck toegewenst door ons. HENK DOLMAN Wedden dat je al vergeten bent wie Henk Dolman is? De brief van Dolman ontving ik samen met die van Simons; daarom druk ik ze samen af. En beiden weten dat ik veel zulke brieven krijg in elke "ure des ge- vaars", echt of vermeend. En, Henk, alleen je handschrift al zal ik om die reden uit duizenden kunnen herkennen! Tong Tong heeft helaas geen plaats ge noeg om zulke brieven regelmatig te plaat sen. Ook wénsen de meesten het niet. Ook vallen deze brieven vaak buiten de argumentaties, verdedigen dus zelden een gelijk van Tjalie tegenover een aanklacht van ongelijk. En dat doet me goed, ook al stemt het me in zekere zin soms droevig. Want dit soort mensen, werkelijk waar, sterft snel uit. Ik bedoel de Vrienden door O O 8000000000000000000000000000000000000000000000000000000000 Dik en Dun. En hiermee gaat een mooi brok Indisch karakter verloren. Het schijnt dat vele Indischgasten in de laatste tijd "redelijker", "gematigder", "be dachtzamer" worden, eerder geneigd om toch maar in eerlijke berekening het goed en het slecht zorgvuldiger tegen elkaar af te wegen. Is men kouder geworden? Bere- kenender? Voorzichtiger? In de brief van Dolman staat een kern achtig woord: bliksemen. En dit woord te kent de geest van deze Vrienden door Dik en Dun eigenlijk het best: hoe blikse mend konden zij voor een sobat in de bres springen; "Blijf afl Hij is mijn vriend!" Nietwaar? We hebben ze allemaal wel ge kend, zowel onder Indo's als Totoks, onder zeer kleine en zeer grote Boengs, onder schooljongens en zelfs boefjes van de straat (ze zijn o.m. getekend in De Kip, de Hond en de Muis, en in Areola, in Tjies en Tjoek). Du Perron was zo, en Otto Knaap en "Ouwe Jan" Fabricius, ja en zelfs de kleine, vriendelijke, geduldige "Paatje Verboom" kon zich vaak ontpoppen als een ridderlijk en absoluut onbevreesd verdedi ger van een vriend. Ja, dit waren (en zijn) onredelijke men sen. Die het per sé vertikken om te reke nen en af te wegen. Een plusje links en een minnetje rechts, en weer een plusje links en weer een minnetje rechts, bedacht zaam, "onpartijdig" en strikt eerlijk...maar die niet beseffen dat met elk minnetje maar ook elk plusje een stukje MENS wordt afgehakt tot er op het laatst alleen een zielig brokje "nét-ermee-door" overblijft of helemaal niets. Geen schaterende lach, geen schitterend oog, geen onvervaarde moed, alleen maar beulswerk: hangen óf wurgen. Hoeveel nuttige, hoeveel mooie en zeker ook slechte maar schilderachtige en boeiende mensen zijn hiermee om zeep ge- brachtl In Tong Tong hebben we eens een verhaal van Ouwe Jan Fabricius geplaatst, beschrijvende zijn bezoek aan een Jan een Hollands fuselier, die wegens een ern stig militair vergrijp ter dood veroordeeld was. Jan zocht de andere Jan op kort voor het doodvonnis voltrokken werd, een be langrijk burger meneer bij een waardeloos en schuldig koloniaal...en was in zijn laat ste uur een kameraad voor hem. Geen ge redeneer of de straf verdiend was of niet of te zwaar. Want dat is irrelevant in de confrontatie van Mens tot Mens. Zijn niet alle mensen feilbaar en openlijk of verbor gen strafbaar? En komt niet verdiende straf na elke zonde? Aan deze wetmatigheid worde niet getornd. Maar er is nog zoiets als een Christelijke genade en ook een Moslems erbarmen: de historie zit vol voorbeelden van mensen die om geloofsre denen over de barrières van recht en straf zijn gestapt. En nóg voller van mensen die "zelfs zonder geloof" bliksemend overeind zijn gevaren om néast een vriend te staan als ieder ander er tegenover stond. God bless them all...want de rechtvaardige bur ger zegent ze niet! Mijn beste en scherpste les kreeg ik op dit terrein op mijn 18de jaar van mijn Soen- danese Tante Sannie, toen het gesprek kwam op een gemeenschappelijke kennis, die gestolen had en daarmee een grote vriendenkring "maloe" had gemaakt. Al de Lees verder oag. 8, kolom 2

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1966 | | pagina 4