Biirit Bibit fóiKt Bibit Bibit Bxitó Bütó (Bibit
DE PASAR MALAM
HET SCHILDERIJ
HET BRIEVENHOEKJE
'C g aóSaaava
Jongens, jongens, wat was me dat een
drukte op de Pasar Malam! Eerlijk gezegd
ben ik er nóg moe van. Jammer genoeg kon
ik er alleen maar in de avond zijn, zodat
ik geen van de Bibits heb ontmoet, terwijl
er toch heel wat zijn geweest, heb ik ge
hoord. De kinderen Zwartjes, de kinderen
Verhulsdonk, Caroline Polling, Annetje van
den Berg, nou ja, te veel om op te noemen.
Erg leuk, hoor! Ik hoop echt dat jullie veel
plezier gehad hebben.
Zeg, ik krijg ineens een idee! Wat zou
den jullie ervan vinden als alle Bibits die
op de Pasar Malam zijn geweest daar eens
een leuk opstelletje over schrijven? Je ver
telt gewoon hoe je het hebt gevonden, wat
je het leukst vond, wat je er hebt gemist,
of je het eten lekker vond...je ziet, er is
genoeg om over te schrijven. Het leukste
opstel wordt geplaatst en krijgt een prijs,
bestaande uit een boekenbon van f 5,
Het is nu toch bijna vacantie, dus mis
schien kun je er wel even tijd voor vinden.
En voor de Bibits, die niet hebben kunnen
De man en de fret
Een man en een vrouw hadden een klein
kindje in de wieg. Ze verwenden het, en
deden hun best om het tegen het kleinste
gevaar te beschermen. Als speelkameraad,
en ook voor de veiligheid van hun spruit,
kochten ze voor het kind een tamme fret,
de albinovorm van een bunzing, die alleen
In gevangen staat voorkomt en gebruikt
wordt voor de vangst van wilde konijnen.
Op een dag ging de vrouw naar het bad-
komen, is het leuk om van een andere
Bibit te horen hoe het is geweest.
De opstellen moeten uiterlijk 20 juli a.s.
worden opgestuurd naar TANTE MIEKE
p/a Prins Mauritslaan 36, Den Haag.
Jongelui, ik ben nog steeds een beetje
moe van de Pasar Malam en laat dus
graag Irma Maas aan het woord, die een
tijdje terug dit verhaal instuurde:
Meneer Hoogwoude was een rijk man. Hij bezat
veel landerijen. Meneer Hoogwoude was een rijk
man. Elk uur ging hij naar de spiegel om te zien
of zijn haar goed zat.
Op een keer gebeurde het. Hjj keek in de
spiegel en dacht:
"Weet je wat? Ik laat een schilderij van me
maken".
Zo gezegd, zo gedaan. De volgende dag ging
hij al naar een schilder. De schilder stemde toe.
Meneer Hoogwoude kon zijn portret over een
week komen halen.
De volgende week kwam hij bij de schilder.
De artiest liet hem zjjn portret zien.
"Hier hebt U het portret", zei de schilder.
Maar meneer Hoogwoude vond dat hij er niet
op leek.
"Ja toch, mijnheer. De lijnen zijn goed", zei de
artiest.
"Neen en nog eens neen, en ik denk er niet
huis en liet de kleine achter onder de hoede
van haar man. Niet lang na haar vertrek
ontving de man echter een boodschap van
het Hof, om zich daar zo spoedig mogelijk
te vervoegen. De man had geen keus. Hij
liet het kind achter onder bewaking van
de fret en haastte zich naar de Koning.
Nauwelijks was de man verdwenen of
een gifslang kronkelde zich uit zijn nest
onder de drempel, om daarna recht op de
wieg af te gaan.
De trouwe fret liet het kind niet in de
steek. Hij bond een gevecht aan met de
slang en slaagde erin op de rug van de
vijand te komen. Daar zette hij zijn tanden
in de slangenek om niet meer los te laten.
De slang kronkelde zich verwoed in dui-
aan de prijs wat U me vroeg te betalen", zei
meneer Hoogwoude woedend. En hij ging weg.
Maar wat deed de slimme kunstenaar?
Toen meneer Hoogwoude weg was, schilderde de
slimme artiest een paar grote ezelsoren op het
hoofd van het portret en zette het toen in zijn
etalage. Mensen die voorbij kwamen wilden het
graag zien. Wat een gedrang! Juist kwam meneer
Hoogwoude langs. Toen hij de menigte voor het
raam zag, werd hij wel erg nieuwsgierig. Toen
hij eindelijk bij het raam stond, kookte hij van
woede. Hij liep bü de schilder binnen, en toen
hij binnen was zei hij:
"Haal dat schilderij weg. Ik sta daar voor spot.
Ik wil niet uitgelachen worden".
"Maar mijnheer, U zei toch zelf dat het portret
niet op U leek", antwoordde de artiest.
Meneer Hoogwoude koos eieren voor zijn geld.
Hij betaalde de prijs die de schilder gevraagd had.
IRMA MAAS
Ellen Beijer, jammer dat jullie niet naar de Pasar
Malam in Den Haag konden komen, maar ik kan
het me best voorstellen, hoor. Tenslotte was je
begin juni al naar de Pasar Malam in Utrecht
geweest. Stuur jij me een opstelletje in over die
Pasar Malam? Nog wel gefeliciteerd met je ver
jaardag de vorige maand. Leuk dat je je Tong
Tong-hangertje kunt dragen, nu je een zilveren
kettinkje hebt gekregen.
Jan Pot, bedankt voor het raadsel dat je hebt
bedacht. Het is erg leuk en zal in één van de
volgende nummers worden geplaatst.
zenden bochten, maar kwam niet los en
was pas overwonnen kort voordat de man
van de Koning terugkwam. Vrolijk rende
de fret zijn baas tegemoet.
Vanuit de deur keek de man op de met
bloed bevlekte fret neer. Hij vermoedde het
ergste en trok direct een verkeerde con
clusie: "Wat heb je gedaan, verraderlijk
beest!" En met een enkele slag van zijn
stok velde hij de fret.
Wanhopig rende hij de kamer in om te
zien hoe het kind het maakte, maar daar
trof hij het vredig slapend aan, terwijl vóór
het bed de dode slang lag. Te laat besefte
hij, wat hij had gedaan, en zijn hart was
zwaar van verdriet. Zijn tranen konden de
trouwe fret echter niet meer tot leven
brengen.
Als loon volgt te dikwijls een onbarm
hartig slaan,
En tranen maken het slaan nooit meer
ongedaan
Toen de oude man zijn verhaal had be
ëindigd, dacht de jonge Koning een ogen
blik na. Toen zei hij:
"ledereen die een stok in zijn hand heeft,
zou door deze fabel gewaarschuwd moeten
zijn. Opvliegendheid is een slechte raads
man".
"Dat is zeer waar, machtige koning",
zei de oude man. "Vrees echter, is nog
erger. Zij heeft grote ogen, maar deze
ogen zijn Wind. Dat blijkt uit de fabel van
de leeuw eTi zijn raadsman".
"En wat is dat dan voor een fabel?"
vroeg de jonge koning.
De oude man boog en begon zijn verhaal.
A
16
