TO BE
OR NOT TO BE
1 De Piekerans
van een Straatslijper
Met ingang van de 11de Jaargang,
dus per 15 juli a.s. gaat de lang ge
dreigd hebbende abonnementsprijsver
hoging voor Tong Tong in met een
bedrag van een kwartje per maand of
3,per jaar. Hoe dit uitwerkt voor
de bijzondere, dus b.v. de buitenland
se abonnementen, kan men onderaan
op pagina 2 zien.
Dit is een zeer geringe verhoging,
waartoe wij na maandenlange aarze
ling zijn overgegaan. Onze laatste ver
hoging (ook al zo krap mogelijk) had
plaats drie jaren geleden, en werd ook
toen al met tegenzin genomen, maar
tegen het tijdsbeeld valt niet te vech
ten.
Ook de Nederlandse Staat heeft
voor het nieuwe begrotingsjaar een
toch reeds lelijk tekort van 1 milliard
zien opzwellen met "tegenvallers" van
maar liefst 910 millioen...
Men verwijte ons dus niet al te
gemakkelijk een gebrek aan vooruit
ziende blik. Als zelfs de grootste
"kandjengs" des lands door de duurte
zijn verrast, hoe dan wij, kantjil tussen
de olifanten?
Drukkosten, papierkosten, porti, ex
peditie- en administratie-kosten zijn
vooral in het laatste jaar als een vuur
pijl omhooggegaan. En de Staat der
Nederlanden heeft nog armslag voor
loonsverhogingen van 7%; wij niet
eens. Zodat Tong Tong's kleine staf
de nabije toekomst (evenals al zo
vaak) "houtjebijtend" in zal moeten
gaan...
Zeker zijn we er met een prijsver
hoging van een kwartje per maand
niet. Wij kunnen proberen met allerlei
neven-activiteiten, bijv. onze boekhan
del of een Pasar Malam als die we nu
net achter de rug hebben (zie voor
het verslag verderop in dit nummer),
de begroting sluitend te houden, maar
zelfs dat lukt ons niet. Op geen stuk
ken na! Maar meer dan een kwartje
durven we niet te vragen: onze erva
ring bij vorige prijsverhogingen heeft
ons geleerd dat veel van onze lezers
een flinker aderlating onmogelijk aan
kunnen en bedanken moeten.
Is voor andere bladen het lezers
verlies door prijsverhoging een onont
koombare realiteit, die ingecalculeerd
wordt, bij Tong Tong kan dat niet.
Daarvoor vormen wij te zeer een
"persaudaraan". Aan onze tafel kun
nen wij met geen mogelijkheid zeggen:
dan eet de kleinste adik maar niet mee
Het karakter van ons blad en onze
kring staat dit niet toe.
Zeker hebben we ook lang gedacht
over (en gerekend met) meersoortige
abonnementen, dus "dure" en "goed
kope", maar hiermee raken wij in een
administratief doolhof. Er valt niet aan
te beginnen.
Hoe ellendig het ook is: alweer zul
len de kleinste boengs het offer moe
ten brengen van méér te betalen dan
ze zich veroorloven kunnen. En zal ons
kantoor het offer brengen van nijpen
der bezuinigingen.
Wat moet, dat moet. Maar teroes
poekelen zullen wij.
Maar wij hopen...
Maar wij hopen dat er nog genoeg
lezers zullen zijn die uit eigen vrije wil
en naar vermogen een eenmalige do
natie naar ons toe zullen sturen.
Ah, laat ons niet weer beginnen aan
discussies over "bedelacties". We we
ten nu zo zoetjes aan toch wel beter.
Tweemaal heeft Tong Tong aan de
rand van de afgrond gestaan, ja zelfs
driekwart erover. Een tweemaal heb
ben vrijwillige giften, van ringgits af
tot hondertjes toe, uit alle delen van
de wereld nog nét dat gat kunnen
sluiten, dat ook met prijsverhogingen
onsluitbaar bleek te zijn.
En hadden wij weer vaste grond
onder onze voeten en gingen wij weer
voorwaarts. Inderdaad is het twee ma
len - en nu voor de derde maal - een
kwestie van to be or not to be ge
weest.
Zonder geringer te schatten wat
door grote inspanning van onze staf
in de tien jaren van ons bestaan voort
gezet en opgebouwd is kunnen wor
den, moeten wij kalm en eerlijk vast
stellen dat al dit werk niet mogelijk
was geweest als de redders in de
nood er niet geweest waren. Om een
beeld te gebruiken: Jantje raakt na de
lagere school in de kali en wordt ge
red. En gaat naar de HBS en komt
weer in de kali. En wordt wéér gered.
En studeert verder en raakt weer in
de kali. Tellen wij dan alleen de studie-
en levensjaren op? Of zien wij in dat
al deze jaren alleen mogelijk zijn ge
weest door de reddingen?
Onze redders zijn intussen ouder en
misschien zwakker geworden. Zouden
er intussen ook andere redders klaar
staan? Wij weten het niet. Wij willen
alleen leven en roepen schaamteloos:
"HELP!!"
Éénmaal!
Als er geen hulp komt, dan is het
"not to be". Als hulp komt, wordt het
"to be" en pompen wij moedig weer
een aantal jaren verder. Zo lang God
het wil...en zolang in Zijn schaduw wij
willen.
Als "not to be" in de sterren ge
schreven is, wij zullen niet bewenen
wat wij verliezen. Noch zullen wij ge
kwetst zijn door het triomfgeschreeuw
van "zie-je-wel-zeggers", ondergang-
wensers en zelfs -bewerkers. Wij zul
len alleen droefheid hebben om wat
alsnog gedaan is kunnen worden en
niet heeft mogen zijn. Omdat er im
mers niemand anders is die het doen
kan of wil? Voor zo weinig loon, voor
zoveel pijn? Wie peilt de eeuwige
"waaroms" van het Leven?
Als het "to be" is, gaan we weer
verder met onze gekke tongtong alsof
er niets beters en duurders wensbaar
zou zijn in het leven. Want voor ons
is Tong Tong het enige dat maalt, het
"asem goenoeng en asin laoet", ho
ning én edik, kortom: het Leven zelf.
To be...to be...mag het zijn?
T.R.
^IIIIIIINIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllUllllllllllllllllltllllllllllllltllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHII
ZE ZIJN ER WEER:
door Tjalie Robinson
Nu deel I en deel II samen plus 10 oude nog niet
eerder in boekvorm verschenen Piekerans waaronder
het "Vleesverhaal" dat op diverse shows als voor-
I dracht zo'n succes heeft gehad, verder nog een onbekende "Tante Koos" en
het kostelijke "Leven als handelaar". 1
Dubbeldikke pocket met ruim 600 pagina's, geïllustreerd met omslag in 3 kleuren:
Prijs: f 8,75 f 0,75 porto f 9,50
Alle 85 opstellen zullen U stuk voor stuk weer doen schaterlachen. Gun Uzelf
na deze barre winter wat hartverwarmende lectuur en kom al lezende weer op
"temperatuur"l
3
77-//
