KW III - FUIF IN DEN HAAG
BEGINT AL 26 NOVEMBER
Oude Boeken Uit Zoeken
Voor onze geannonceerde uitver
koop van oude boeken gedurende de
WAROENG WEEK TONG TONG (van
28 nov. t/m 3 dec.) bestaat verrassend
grote belangstelling. Op verzoek van
onze vele buiten-Haagse abonnees
zullen wij ALLEEN VOOR DEZE OU
DE boeken, de Waroeng Week TWEE
DAGEN EERDER laten plaats vinden,
nl. op 26 november.
"Mensen-van-buten" kunnen nl. niet
in de werkweek overkomen, maar
wel een weekend vrijmaken. Nu zijn
de "kansen gelijk". Deze verkoop
begint 26 nov. om elf uur 's morgens
tot 's middags 5, en is zondag open
van eveneens 11-17 uur.
Voorbestellingen of reserveringen
worden NIET geaccepteerd. De lijst
van alles wat verkrijgbaar is, is te
lang om te publiceren. U vindt er de
"waanzinnigste" en zeldzaamste boe
ken, NIET ALLES! Reken- en taal
boekjes van oude lagere scholen b.v.
voor een dubbeltje, maar ook werken
die honderden guldens kosten. NIET
overzichtelijk geordend. VRAAG
NIETS. U moet net als op de "die-
venpasser" SCHARRELEN. Wij heb
ben betoel geen tijd voor méér ser
vice. Kom in elk geval KIJKEN!
Snacks en Koffie zijn verkrijgbaar.
Dik vierhonderd KWIII'ers waren op 15
oktober in het Kurhaus in Scheveningen bij
elkaar voor hun jaarlijkse rallye en al wa
ren er dan ook "cracks" bij van ver in de
zeventig, breng zoveel KWIII'ers bij elkaar
en het wordt gewoon een bruisende jaarfuif
als "toen froeher" op Salemba, weetjenog?
Toen na de borrel en de uitbundige we
derontmoeting - de snelle blik. wat is hij
oud geworden - en ik dan? - en tóch: de
KWIII gaat nóóit verloren! - om acht uur
het bal geopend werd door DE Grote Atoer-
der Herman Sonntag met aan zijn arm "de
vrouw van de baas" Mevr. Vooren (die
toch wel ergens thuis een verborgen flesje
met levens-elixer moet hebben!), kwamen
de benen van de vloer. Eerst (natuurlijk!)
voor de polonaise en daarna voor de dans
aan één ruk tot één uur. Drommels, worden
we dan nooit oud genoeg? Zoals vroeger
is en blijft er altijd een klokje van huistoe,
dat eeuwig te vroeg komt!
De dansmuziek werd niet verzorgd, maar
opgefonteind door Brown's Sugar Babies,
met nog steeds evenveel dash and rhytme
als vijfendertig jaar geleden (35?! Hoe be-
stéat het!), er waren intermezzo's die klon
ken als een klok en vooral de Wimie's met
hun Maleise en Ambonese liedjes waren
een knal-succes (Totok-keroks, mind you,
maar Indonesische liedjes! En óf ze assi
mileren hier!). Er waren massa's prijzen
beschikbaar gesteld voor de tombola en
Herman Sonntag ontpopte zich als een 1ste
klas Raden Lelang. Wie geen prijzen won,
heeft zich vast voorgenomen het volgend
jaar in de roos te schieten. En wie wél wat
won, komt volgend jaar óók. Dus wordt het
ook in 1967 weer een explosieve fuif! Wed
den?!
Oeah, jammer ikke isternietmetchem,
maar tanggoeng ben ik er volgend jaar wél
bij! T.R.
TROPEN
Elke ochtend
helder en vol
van schoongebade luchten
die trillen door
het komen van de zon,
om zich geheel en weerloos
te geven en te laten vullen
met hitte
en stof
tot loomheid toe,
maar zich 's nachts weder strekt
opgeroepen
tot het feest der sterren
en langs mij ruisend gaat.
AMI EMANUEL
Een klein maar voortreffelijk gedichtje
dat wij helaas te lang hebben laten liggen!
Ami, onze driedubbel stevige handdruk!
Vervolg van pag. 6
mij dan los en zeide: Reciteer!, waarop ik
Ik behoor niet tot de reciteerders. Toen
greep hij mij weer vast en drukte mij ten
tweede male neer, zodat ik het nauwelijks
uit kon houden, liet mij dan los en zeide:
Reciteer!, waarop ik zeide: Ik behoor niet
tot de reciteerders. Hij (de profeet) zeide:
Toen greep hij mij weer vast en drukte mij
ten derde male neer, liet mij dan los en
zeide: "Reciteer in de^ naam van uw Heer,
die geschapen heeft, geschapen heeft de
mens uit een klonter, Reciteer! en uw Heer
is de eerbiedwaardigste, die onderwezen
heeft met het schrijfriet, de mens heeft
onderwezen dat wat hij niet weet". Toen
keerde de Godsgezant hiermee terug, ter
wijl zijn hart bonsde en trad binnen bij
Khadidjah, de dochter van Khuwailid, zeg
gende: wikkel mij in, wikkel mij in. Toen
rolden zij hem in een deken, totdat de
angst uit hem was weggetrokken en dan
sprak hij tot Khadidjah, verslag doende van
het gebeurde: Ik ben bang voor mijzelf.
Toen zeide Khadidjah: Neen, bij Allah, dat
niet; nooit zal Allah jou in moeilijkheden
brengen, jij bent immers degene die de
familie bijeen houdt, jij draagt de lasten
der zwakken en weet, wat er nog ontbreekt,
te verdienen, jij weet je gasten te ontvan
gen en verleent hulp bij daadwerkelijke
tegenslag".
Tot zover het bij de arabische schrijver
Al-Bukhari te vinden verslag, waaruit blijkt,
dat Mohammad de hem opgelegde taak te
zwaar achtte, maar steun vond bij Khadid
jah. Een volgende openbaring, opgenomen
in de Heilige Qor'aan als Sura 93 onder
de titel: Ad-Duha, Het morgenlicht, maakte
Mohammad duidelijk, dat er voor hem van
een terug geen sprake meer kon zijn. Dit
was het begin van de 13 jaar, waarin Mo
hammad zich heeft ingezet voor hetgeen
hij zag als het heil en het welzijn van zijn
Mekkaase stamgenoten. Van tijd tot tijd,
met onregelmatige, soms lange tussenpo
zen, werd zijn prediking ondersteund door
een openbaring. Door zijn eerste volgelin
gen werde deze als openbaring gesproken
woorden reeds dadelijk zo belangrijk ge
acht, dat ze letterlijk zijn gememoriseerd
of door hen die konden schrijven, opgete
kend op materiaal, dat maar toevallig be
schikbaar was: hout, papyrus, schouder
bladen van een kameel of wat ook maar.
Het eerste wat Mohammad van zijn toe
hoorders vroeg was geloof in de Enige
God, de Schepper van hemel en aarde.
Heeft hij dat geloof, dan is het verder zijn
taak naar waarheid te zoeken en daarbij
zal hij grote steun kunnen vinden in de
openbaring, door de Profeet ontvangen en
doorgegeven en neergelegd in de Heilige
Qor'aan. Immers ziet de Islaam de mens
als een zoeker naar waarheid, niet als een
bezitter van de waarheid. Zegt niet de
Qor'aan: "De Waarheid is van uw Heer,
daarom laat hem die wil, geloven en laat
hem die niet wil, niet geloven". Ook wees
hij op de verantwoording die de mens heeft
voor zijn handelingen in dit leven, dat
slechts een voorbereiding is voor het leven
in de "Andere Wereld", een leven op hoger
bewustzijnsniveau.
Aanvankelijk kon de meerderheid van de
Quraishieten hem niet volgen. Men vond
het maar vreemd wat die man hen vertelde.
Veel spot was zijn deel, later begon men
in hem een gevaar te zien, omdat hij de
bestaande gewoonten ondermijnde en
maakte men het hen die in Mohammad ge
loofden soms zeer lastig. Toch namen zijn
aanhangers toe. Bijzonder verheugd was hij
over de bekering van Umar, de zoon van
Khattaab, in het zesde jaar van de open
baring, die hem lang vijandig gezind was
geweest. Dezelfde Umar zou later als Umar
de Grote de geschiedenis ingaan: hij wordt
nog steeds beschouwd als een der grootste
leiders van de Islaam door hetgeen hij
deed gedurende zijn Khalifaat van 634 tot
644 AD. Toen desondanks de oppositie in
Mekka gevaarlijke afmetingen begon aan te
nemen, adviseerde Mohammad aan vele
vrienden tijdelijk uit te wijken naar Abes-
sinië of naar Medina. Toen hij na een
twaalf jarige werkzaamheid in Mekka nog
steeds werd tegengewerkt, besloot Moham
mad de handen van zijn stamgenoten af te
trekken en hen aan hun lot over te laten,
te meer, nadat uit Medina steeds dringen
der oproepen kwamen van zijn vrienden
aldaar om zich bij hen te voegen. Het was
op de 16e van de maand Tammuz van het
jaar 933 van de griekse jaartelling der Se-
leuciden, overeenkomende met 16 Juli van
het jaar 622 A.D. dat de profeet het be
sluit nam de bloedband met zijn stam te
verbreken en zich bij zijn vrienden in Me
dina te voegen. Voortaan zou voor hem en
voor zijn vrienden de band van het geloof
sterker zijn dan de band van het bloed. De
dag van deze stap, die in het arabisch
"hidjrah" heet, is de eerste dag geworden
van de nieuwe islamietische jaartelling.
(wordt vervolgd met 1Mb)
7
