HET MEISJE UIT INDIË
iat—
Bestaat dit meisje uit lndië, dat intelligent is,
ontwikkeld, onschuldig, sportief, toegewijd aan
kinderen, willend het leren te delen met een
jongen uit lndië (ouwe jongen, nog geen
veertig!) in een wildvreemd, onder-ontwik
keld land, tussen mensen die ze waarschijnlijk
niet zal hegrijpen, een taal die ze zal moeten
leren, leven met weinig comfort en dan waar
schijnlijk zonder uitzicht op pensioen?"
Dit schreef Walsarie in Brazilië (zijn
foto gaat hierbij) ons, eigenlijk meer als
een confrontatie met en een uitdaging aan
onze verhalenbundel "Het Meisje uit lndië",
dan als serieuze advertentie (hoewel hij het
werkelijk méént).
Walsarie is immers nuchter genoeg om
te weten dat het moderne meisje in Europa
eigenlijk "geen partij" is voor een huwelijk
met de oetan. Menig romantisch type zou
misschien op zo'n advertentie schrijven om
zich later afschuwelijk bedrogen te voelen.
Dat is dit moderne meisje niet kwalijk
te nemen. Wie nu als achttienjarige droomt
van een toekomst en gewend is zich te
orienteren op de etalages van V D,
wie om zich heen namaak-pioniers ziet
met romantische baarden of filmster-imita-
tiesc, of achtbare, serieuze standaardbur
gers,
wie bij sport denkt aan tennisbanen i.pl.v.
aan boodschappen te paard,
aan auto's, trams en gerieflijke bussen
i.pl.v. djalan kaki sadja,
aan "shoppen" in een winkelcentrum met
vaste prijskaartjes i.pl.v. tawarren aan
kraampjes,
aan een jaarlijkse vacantie in Parijs i.pl.v.
leven zonder vacanties,
enz.enz.enz.,
die KAN geen idee hebben van het leven
daar.
We hoeven het niet met droefheid of
tarting te zeggen, maar alleen kalm vast
stellen: "Het Meisje uit lndië" van toen-
froeher is DOOD. Nog vaak lezen wij in
Ook in Brazilië zijn vast veel aardige meis
jes...
brieven van oudere dames (bruin EN
BLANK) hoe ze als jonge vrouw in het
oude lndië leefden en zijn wij gewoon ge
schokt over wat zij tóen aandurfden. En
denken wij onwillekeurig aan toch nog veel
Indische meisjes, geemigreerd naar het rij
ke Amerika (de V.S.) die daér nog heim
wee hebben naar de knusheid en veiligheid
van Holland.
Het vinden van een meisje voor Brazilië
en Indonesië is het vinden van een naald
in een hooiberg, omdat het meer dan ooit
een GEWETENSZAAK geworden is.
Toch geloven we niet dat Walsarie's ver
langen een wilde gok is. Wij kennen wér
kelijk nog meisjes die dit leven aan kunnen,
en er na de eerste teleurstellingen zelfs
van houden. Om de doodeenvoudige reden
dat diverse Indische meisjes NU in (o.a.)
Brazilië leven onder wat wij hier zouden
noemen "bedenkelijke omstandigheden" EN
GELUKKIG ZIJN. Maar dat zulk een "huwe
lijksadvertentie" weinig kans maakt, wordt
een ieder duidelijk die de dagelijkse ad
vertenties ziet in de dagbladen.
PHONOGRAM-MISERE
Het grapje "Stop Malaise Stop" (bladz. 14
TT 30 nov.) riep een ander waar verhaal
in mijn herinnering. Het was kort an de
opening van Digoel. Ons gouvernement,
steeds liefderijk bedacht op het welzijn van
zijn onderzaten, had goedgunstig beschikt
op het verzoek van de geinterneerden om
toezending van een partijtje geiten, waar
mede ze zelf verder konden gaan fokken
(de smakkerds hunkerden naar een hapje
saté kambing). Dies werden met de eerste
kapal poetih in Wonreli een 50-tal geiten
ingeladen, w.o. enkele bokken. Na enkele
dagen varen bemerkte de gezagvoerder dat
die beesten toch ook dat te eten moesten
hebben, wilden ze niet mampoes op Me-
rauke aankomen. Hij zond dus een phono
gram naar de dichtstbijzijnde posthouder:
"Zorg voor voer 50 geiten voor Digoel".
Dit phonogram kwam enigszins verminkt
over, in zoverre dat "geiten" vervangen
was door "geintern."
De posthouder schrander als geen ander,
hield "geintern" voor een afkorting van
"geintern(eerden)". Hij vond het wel wat
cru, dat er in dit verband gesproken werd
van "voer", maar hij had meer met zeelui
te maken gehad, en deed zijn best. Met het
gevolg, dat bij de aankomst van de Kapal
poetih op zijn standplaats op de steiger
een aantal zakken...rijst en zoute vis klaar
lagen!
Nu kwam de grote moeilijkheid: hoe
moest die uitgaaf worden geboekt en wie
moest er voor de schade aansprakelijk wor
den gesteld?
Toen ik als inspecteur van de Generale
Thesaurie op Ambon aankwam, lag daar al
een hele bundel ambtelijke corresponden
tie. Voor zover ik me herinner, heeft de
zaak - zoals vele van die perkara's - zich
zelf afgedaan.
W. ALLARD
BROODOORLOG
In Limburg zijn de broodbakkers elkaar
te lijf gegaan en verkopen het brood een
dubbeltje goedkoper. Ze zeggen dat het
best gaat omdat de prijsfixering te hoog is.
Moeten we dat geloven? Of moeten we
de Regering geloven die periodiek zegt:
het brood móet weer duurder en dan zeg
gen alle brave burgers "Nggih Ndoroooo",
want het kén immers niet anders?
Ergens: klopt niet, deze...
Dit is "de jongen uit lndië" ..."en dat is
een Winchester 440!" schreef hij achter op
de foto.
VOOR ACADEMICI
Den Haag is vermoedelijk de enige stad
ter wereld met een boks-ACADEMIE. De
vuistvechters hier kunnen zich dus met
recht academicus noemen. Wie promoveert
zal - veronderstellen wij - de titel kunnen
voeren van Br. (Bokser). Aangezien titels
in Holland nog steeds bijzonder veel be
tekenen, kunnen wij de tijd tegemoet zien
dat we in ons Kabinet een Prof. Mr. Dr. Ir.
Br. zullen hebben. Cum laude misschien,
voor het uitdelen van KLINKENDE oorvij
gen. Hij zal een man zijn van onbetwist
gezag, want kunnen sinds kort in onze
hoge staatscolleges meningsverschillen niet
op de vuist worden beslecht? Reeds heb
ben we een vrouwelijk kamerlid dat jiu
jitsu beoefent. Dan nog een paar kampioe
nen op het pistool en in karate, en we
zullen bij de openbare debatten hoge en
trees kunnen heffen ter spekking van de
schatkist. Haaa! Een effectieve democrati
sche regering ligt in het nabij verschiet!
En wederom: in Den Haag begint de Vic
torie!
EEN GEK BERICHTJE
Dit is misschien een gek berichtje, maar
wij willen toch voor eens en heel kort onze
dankbaarheid en ons respect te betonen
aan de lezers die ALTIJD correcte en be
leefde brieven schrijven, zelfs al zijn WIJ
fout. Zelfs al is het niet nodig. Zelfs al
gaat het om bagatelletjes.
Het "every inch a gentleman; every inch
a lady" schijnt sommige mensen aangebo
ren te zijn. Het staat soms gek in deze for
malistische wereld. Alsof opeens een dodo
een dierenpark komt binnenstappen!
Wat een merkwaardige tijd...
7
