EEN PRINS PAK UW TELEFOON BEL: 070-54.55.01 EN LAAT U INSCHRIJVEN ALS DE 66e STAND HOUDER VAN DE PASAR MALAM Na honderd en zestien jaren is er weer een Prins geboren in Nederland. Wie de nieuws uitzendingen van de vele geboortefeesten in Nederland op de tele visie volgde, merkte wel dat de bijzondere heuglijkheid van dit feit toch wel erg lang zaam tot het Nederlandse volk doordrong. Het was alsof de werkelijke vreugde tijd nodig had om "wakker te worden" en dat zelfs tóen men het goed wist, men nóg niet besefte wat het betekende eindelijk weer een Erfprins rijk te zijn. In vijf generaties heeft dit volk zich er zo zoetjes aan bij neergelegd dat we "maar met Prinsessen tevreden moesten zijn" en de pessimisten waren ervan overtuigd dat het Oranjehuis uitstervend was. Droevig? Rampzalig? In een eeuw went alles. Het is net als met het "nanti kita pulang lagi ke Indo nesia", dat bij het voortgaan van de tijd en het slechter worden van de kansen langzamerhand minder hevig wordt ervaren als ramp, maar tot een nieuwe status leidt, waarbij men schouderophalend zegt 'Het is nu eenmaal zo..." In "dat is nu eenmaal zo" van een Oranje huis zonder erfprins is nu eigenlijk plotse ling een radicale verandering gekomen, die zich niet gemakkelijk doorgronden laat. Slechts weinigen kunnen zich voorstellen dat we over b.v. een kwarteeuw een koning zullen hebben, dat de komende jaren beel den brengen van een jongetje bij alle voor treffelijke gebeurtenissen des lands. En we hebben zolang gemeesmuild om wat niet zo best ging met prinsen en koningen elders, GESTES Op de middag van 27 april troonde m'n vriend Jan me mee naar het Malieveld. "Ik heb zo'n voorgevoel dat 't gebeuren gaat", zei hij, "laten we erbij wezen als de batte rijen gaan schieten!" Ik ging mee en we hebben tevergeefs uren in Café den Hout zitten wachten. Er kwam geen bericht en de kanonnen gingen niet boem-boem! Maar we hebben genoeglijk zitten uit kijken op het trottoir waar de café-direc tie lange tafels had uitgezet, gedekt met oranje-crêpe, met flessen jus d'Orange en beschuitjes met muisjes. Klaar om uitdeling te houden van ettelijke duizenden biscuits, zodra het grote moment kwam. Een voortreffelijke sympathieke geste, die we nergens anders in de stad hebben ge- zienl Het was de moeite waard de gezichten van de voorbijgangers te bestuderen. Velen liepen de tafel verstrooid voorbij. Anderen weer keken blij verrast. Nog anderen weer keken "nogal ongemakkelijk": zo openlijk op straat geconfronteerd worden met Oran jeliefde, terwijl je zelf zo lauw was. Of zelfs anti! Wat moest je daar nou van denken! Kleine ukjes zetten het meteen op een brullen en trokken Moe aan het handje. Die wilden liefst meteen toetasten, Prinsen kind of géén Prinsenkind! Heel wat dames bleven even staan om vergenoegd de tafel te bekijken, alsof ze hem zelf gedekt had den! zonder er ooit diep door geraakt te kunnen zijn, dat we nogal onthutst realiseren dat óns dat alles in de toekomst ook zou kun nen overkomen. En wat doen we ertegen? En wat doen we er VóóR? In Holland gaat alles nu eenmaal erg langzaam. Pas over een jaar of tien zullen we met het bestaan van een toekomstige Koning der Nederlanden beter vertrouwd zijn. Toeluisterend in vele gesprekken sinds de 27ste april merkte ik wel wat "veel af hangt van hoe de Prins erin gaat de eerste tien jaren". En dat is eigenlijk een droef criterium in deze mercenaire tijd, nu we geleerd hebben alles te beoordelen op "hoe het verkoopt in de eerste jaren", van zeep en stofzuigers af tot kabinetten toe. En schijnt de kleine Prins al geboren te zijn met het zwaard van Damocles boven het hoofd: "Of hij maakt het Ons (pluralis ma- jestatis) naar de zin, óf..." Het moge het Nederlandse volk gegeven zijn in de komende jaren op te groeien met een andere gedachte: "Dat wij SAMEN mogen opgroeien met onze Vorst!" In een dieper wederzijds begrip. In een zuiverder menselijk voelen. In een nieuwe verbonden heid van volk en vorst die bezielend zal kunnen werken in deze tijden van onrust, twijfel en verval. Er kan zoveel noq. Er kan noq zoveel GOEDS. Als wij maar willenl T.R. En telkens als het vaasje met tulpen, dat ook op de tafel stond, om woei, was er wel een voorbijgangster die het vaasje weer overeind zette. Een voorbijgangSTER! De zon scheen vrolijk. De mensen waren allemaal gewoon zich zelf. Met gewone gestes van alle dag. En tóch was het allemaal bij mekaar hartverwarmend. WILT U VOORLEZEN? Zij is een trouw Tong Tong abonnee, maar een trouw lezeres? Neen, lezen doet zij niet, kan zij niet meer. De laatste Tong Tongs en andere lectuur liggen onaange raakt omdat zij kleine letters niet meer kan onderscheiden. En het lot wil, dat zij over enige tijd helemaal niets meer zal kunnen zien. Voor Rosa Bruigom durf ik vragen: heeft U af en toe een uurtje over om haar voor te lezen? Zij is een intelligente, buitenge woon lieve vrouw die aangenaam gezel schap kan zijn. Maar zij heeft uw ogen nodig. Helpt U? Een uurtje maar, het hoeft niet eens geregeld, zij zal er U en Tong Tong erg dankbaar voor zijn. Rosa Bruigom-De Vis Eibergen woont op Mient 373, den Haag. Haar telefoonnr. is 338121. LD. LAAT UW STENCILWERK DOOR TONG TONG DOEN! GOEDKOOP! GEEN WOORDEN MAAR DADEN Waarom als de 66ste? Omdat al 65 standhouders U vóór zijn geweest! Schaar U bij de 65, die vertrouwen hebben in de publiciteitswaarde van de Pasar Malam en in de koop kracht van de meer dan 20.000 be zoekers. Sommigen van de 65 doen al bijna tien keer mee! De volgende Pasar Malam is nl. de negende... in HOUTRUST Den Haag op 28, 29, 30 juni, 1 juli a.s. ALLE INLICHTINGEN: Pasar Malam Tong Tong Prins Mauritslaan 36 Den Haag. Tel.: 070 - 54.55.01 Giro: 758 389. OPA TIKOES Als Opa Tikoes na de geslaagde operatie nog steeds wat je noemt "broert" aan het ziekbed gekluisterd ligt, probeert de dok ter hem wat op te monteren: "Nog een weekje, Opa, en je bent weer helemaal de oude!" Opa: "Als zo - watfoor operasie daaan..." ONDERNEMEND Veel mensen zijn net zo ondernemend en "aanpakkerig" als Didi, die er altijd het eerste bij is om de TV op te nemen en een andere plaats te geven, maar pas dén merkt, dat de tafel waarop de TV moet komen te staan, "noh fol rommel" staat, zodat hij iedereen stijf scheldt on) plaats te laten maken... 3

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1967 | | pagina 3