iNDiË J§
Onze Rantangs zijn de
beste ter wereld!!
HET MEISJE UIT
De patrouille liep ten einde, maar ons
werk op politiek-politioneel terein begon
vruchten af te werpen; in vertrouwen keer
de de bevolking uit het gebergte naar de
kust terug. Nederzettingen verrezen, kerk
jes werden gebouwd. Het KNIL mocht niet
ontbreken op feestelijkheden en aan de
Menarl-dans en „Tjap tikoes" (gedistilleerd
uit palmsap) ontkwamen we niet.
Maar het wild werd verstoord en trok
dieper de rimboe in; mannen trokken de
wildernis in om palen en stammetjes te
kappen en lianen te zoeken, de vrouwen
gingen er op uit voor dakbedekking en
brandhout. En met de mensen kwamen de
honden mee.
We vonden de eerste ,,dedéso's", wildstrik
ken.
WAAR SPRINGBOK-VALLEI
Z'N NAAM AAN DANKTE
Voor het laatst dwaalden we door ons
geliefde jacht-domein, de trouwe buks over
de schouder. We waren wat stil, we zou
den hier nooit meer terugkomen. We na
men afscheid van ons vertrouwde heuvel
land en nog eenmaal genoten we vanaf
Mount Kenya van het panorama van zee,
strand, vloedbos, vlakten, heuvels en val
leien. Daarna daalden we omlaag, Hans
boog af naar het Oosten langs Schildpad
poel terwijl ik een wissel volgde naar Mod
derspruit. Ik kwam aan een zacht glooiende
vallei, gedeeltelijk al weer bedekt met een
zacht groen waas van uitlopende koesoe-
koesoet, zanderige plekken met koraal wa
ren nog kaal en zwart. Een enkele schoon-
gebrande heester, de savannenboompjes
met zwartgeblakende stam en takken, waar
het jonge groen fel tegen afstak. De zon
hing al bloedrood laag boven de zee en
onze vallei lag reeds in de schaduw.
Ineens zag ik op een tweehonderd me
ter een paar donkere gedaanten, grazende
herten. Ook Hans had ze gezien vanaf
Bamboo-Hill, een vierhonderd meter bene
den zich. Door het snel afnemende licht,
was de afstand al te groot voor een zeker
schot, dus besluipen. Snel viel de scheme
ring, het werd een race met het licht. Als
een hagedis kroop en zigzagde ik zo snel
mogelijk naar de schimmen. Geen wedloop,
maar wedkruip; vanachter een heesterge
raamte oriënteerde ik me snel, wandelde
dan weer door de dikke aslaag vol ge
mene stronkjes en vlijmscherpe koesoe-
koesoet-uitlopers, rustig op knieën, buik en
ellebogen verder. Door de combinatie van
as en zweet had ik al heel gauw de kleur
van de omgeving aangenomen. Zo bereikte
ik een klein alleenstaand struikje, waar
f 6,incl. porto. Mag in geen bibliotheek
ontbreken!
doorheen ik hurkend de situatie verkende.
En toen kregen de zenuwen me te pakken,
op een dertig pas zag ik nog net de zwar
te, brede achterhand van een zwaar hert
boven de rand van een ondiepe bodem
plooi, uitsteken. Een eind verder stond 'n
halfwas hert als een silhouet. Black-
Ghost"!!, eindelijk dan op de laatste avond.
De jachtkoorts vibreerde door me, mijn
slapen klopten, mijn handen trilden. Daar
stond hij dan eindelijk voor me, onbewust
van een zekere dood. Hoog vanaf Bamboo-
Hill zag Hans de slotacte afspelen. Een
paar keer haalde ik diep adem, even rust
te de dansende zilveren korre! toen
viel het schot. Vanuit de vallei sprong een
groot zwart hert tevoorschijn, in de late
schemering nog groter lijkend. Nog niet
down??!! maar nog een kans. Weer striem
de een schot door de vallende avond; de
kogel drong hoog in het blad en doodde
het op slag. Ik rende er heen geen
gewei, niet de felbegeerde zes-ender lag
er maar een grote hinde. Toen zag ik een
schim rennen, een jonge bok. Hij wist niet
waar de schoten vandaan gekomen waren,
rende de vlakte in naar rechts, rende toen
weer terug en bleef heel even staan
panggg mis!! Met een ruk draaide hij
zich om, de door de heuvels weerkaatste
schoten schenen van alle kanten te vallen.
Weer schoot ik, maar deze patroon was
een ketser; op de droge klik sprong hij
weg en ging het werpschot er naast.
Toen, pas op dat vierde schot, sprong
Black-Ghost, die volkomen onbegrijpelijk
al die tijd een eind achter de kudde onder
een laag savannenboompje had gestaan,
weg. Met één machtige sprong, de ivoor
witte geweipunten scherp tegen zijn zwart
glanzende huid afstekend, zweefde hij met
weergaloos gemak over drie meter hoog
struikgewas weg. Dat was het laatste wat
ik van de geheimzinnige, kapitale zesender
zag; alleen Hans zag hem nog, ver buiten
schot, over de vlakte wegstuiven en met
machtige sprongen over 2, 3 meter hoge
struikhindernissen heenzeilen toen
verdween hij voorgoed in het beschermen
de bos.
,,'t Ga je goed trotse aanvoerder, ouwe
rusteloze zwerver van de brand-savannen.
Good Bye and Good Luck de Ceram-
Killers hopen, dat er nooit een kogel zal
zijn waar Black-Ghost" op zal staan.
Intussen was Hans omlaag gekomen en
samen bekeken we het gesneuvelde hert,
maar behalve 't bladschot vonden we geen
kogel-inslag. Het was nu bijna volkomen
donker. We gingen naar de plek waar het
hert gestaan had, waar ik het eerst op ge
schoten had. Daar lag niets, maar wel
verder naar beneden het ritselen en schu
ren tussen een paar lage struikjes: het ge
luid van een bewegend liggend dier. Hier
vonden we de eerste hinde. Ik zondigde
door het hert met een kopschot uit haar
lijden te verlossen; edelwild schiet je niet
in de kop. Na lang zwoegen kregen we
de beide herten eindelijk bij het vervallen
hutje op Mount Kenya.
Een dag later vertrokken we van Ama-
hai; vanaf de dansende landings-boot staar
den we naar ons vertrouwd heuvelland.
Langzaam doezelden de omtrekken weg,
contouren vervloeiden, kleuren versmolten
tot een wazig blauw-groen, toen verdwe
nen we achter Tandjoeng Tala.
RIMBOE-JIM
f 11,f 1,50 verzendkosten
Zoals U weet zijn onze rantangs afkom
stig uit oorlogsproductie, dus perfect alumi-
nium-alliage, solide model (je kan er in ko
ken!), keurige afwerking. Probeer zélf een
vergelijking met elke andere rantang!
Een nuttig ding dat tjoetjoek nog ge
bruikt over een halve eeuw
5,maar. Vergeet UW meisje niet!
9
1EN EERSTE,KEUZE UIT
DUIZEND-ENEN B'JDB«3E>0
VOOR TONSTON0 VAN
»SHEHEB^ZADE.S VAN OUD-IMDlt"
