BRILJANTEN DJCXJA */&Co GOUDEN markiesringen hangers oorknoppen gezet in 22 karaats goud schakelarmbanden krintjing slangen colliers van 22 karaats goud polshorloges sebelah rotan armbanden van 24 karaats goud (mas kertas) Komt U van BUITEN Den Haag? Wij betalen, bij aankoop vanaf f200,-de reiskosten voor één persoon geheel terug I MIDO Waarom hebben we dan weerberichten, die ook al schijnt de zon NU nog zó mooi ons waarschuwen dat er een de pressie en een regenfront onze kusten na deren? Langer terug en langer vooruit in de wereldwelvaart kijken is niets anders als een vorm van weerbericht opmaken. Durven we niet? De gemiddelde mens denkt zélfs bij een serieuze vooruitblik "kort". Hij komt tot de conclusie: onheil komt of het komt niet. Als het niet komt, boffen wij. Zet de blom metjes maar weer buiten. En als het komt is het toch onafwendbaar. Waarom zouden we dan zover vooruit kijken? Dus: neem liever wat er te nemen valt! Zo lang er niets gebeurt, blijft Tjalie met zijn zwartgalligheid toch "negatief". Is dat zo? Is er inderdaad niets aan te doen als Onheil tóch komt? Wat kunnen we NU doen? Nu kunnen wij beginnen met minder te begeren. Wie minder begeert, kent straks minder noden. Is dus minder kwetsbaar. Nu kunnen we minder ruziemaken. Wie nu minder ruzie maakt, heeft straks minder vijanden om de nood nóg erger te maken. Nu kunnen we meer«goed doen. Wie goed doet, goed ontmoet, zegt een oud EN WAAR spreekwoord. We kunnen nu dus de vrienden scheppen die ons straks helpen kunnen. We kunnen vrijgeviger en opofferen- der zijn. Wie nu leert gemakkelijk af stand te doen, ontbeert in tijden van nood minder. We kunnen tevredener zijn met wei nig; dan is het tekort straks niet zo groot. We kunnen ons trainen in het kalmer catastrofes in de ogen zien; dan kun nen wij straks anderen tot troost zijn. En zo veel meer. Het nuchter kijken naar een zwartere toekomst hóeft niet negatief te zijn. Kan integendeel een grote vormende waarde hebben. Op mijn kantoor hangt een schilderij van Dake, die vlak na de oorlog omkwam. Het is een heel merkwaardig (en heel goed!) schilderij, maar de meeste van mijn bezoe kers vinden het niet mooi. In tegenstelling tot de "normale" lieflijke Indische land schappen beeldt het een naderend onweer uit. Op de voorgrond glanzen de sawahs nog in gouden gloed en zijn oogsters bezig in de padi. Maar over het bergmassief op de achtergrond nadert een loodgrijze bui. Wij hebben het allemaal vroeger wel eens meegemaakt en wie de realiteit liefheeft, zal van het schilderij moeten houden. Maar men houdt er niet van omdat het zinnebeeldig vertelt van ons leven van van daag. NU is het nog mooi weer, maar de storm komt! Ik weet niet of Dake het schil derij gemaakt heeft omdat hij getroffen was door de contrastwerking van gouden voor grond en grauwe achtergrond. Of omdat hij de naderende wereldoorlog voorvoelde en zijn eigen naderend einde. Maar in elk geval is het een adembenemend schilderij gewor den. DAT ONS WAT LEREN KAN. Dit: het Lot mag ons dan een leven geschonken hebben dat zich uitstrekt ver vóór wij kwamen en vér nadat wij thans leven, het heeft ons ook ogen gegeven en hersenen om te doorschouwen verder dan de dag van heden ons veroorlooft te zien en te beleven. Laat ons dat oog gebruiken en ermee leven. Vooral wij uit Indië, die in een kort leven zóveel zagen komen en gaan, wij kunnen dieper en beter leven. Ook al pakken zich dan nóg zoveel don kere wolken aan de kim, we hoeven niet in vrees het hoofd afwenden, maar er het oog af en toe vast gericht op houden. En we blijven voorbereid. Kijk af en toe uit het raam. Als de lucht betrekt, zet een pajoeng klaar. En emmers daar waar het botjort. En zeg het afspraakje voor de kermis af. Doodgewoon omdat we geen geiten zijn: hoedjan dateng - kambing lari! Voor weglopen kan het immers te laat zijn straks... T.R. P.S. Ook bij herlezing vraag ik me af: waar om val ik U met dit artikel lastig? Horen wij niet voortdurend te praten over Indië, Indo nesië en de Tropen? En over aanpassings problemen hier in Europa? Toch voel ik dat ik het doen moet. Waaróm weet ik niet. En als ik U teleurgesteld heb, maaf. Een volgen de keer, als alles me zo hoog zit als nu, toch niet meer.T.R. OOOOOOOOOOOOCOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOC OOOOOOOOOOOOOOOOO0OOOOOOOOOOOOOOCDOOOOOOOOOOOOOQ KJ O O O O O Vlamingstr. 5, Den Haag, Tel. 11667? O O O O O O O O O O O O O O O O O O KJ O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O DOOOOOOOOOOOOIOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOoOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOCXXXDOoS 11

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1967 | | pagina 11