Kloppartij - kloppartij! SELAMAT MANDI TEROES! f 8,-. Wacht niet te lang, ze vliegen weg I Tetek bengek OBLOK-OBLOK EN BIKA AMBON TEGEN EEN BOEK! Onze boekhandel levert eigenlijk het hardste en onomstotelijkste bewijs dat Indische mensen slechte boekenkopers en lezers zijn. Want we verkopen aan onze lezers maar een paar honderd boeken per maand. Net genoeg om de bedrijfskosten van de boekhandel er uit te halen. Eerst even de theorie. Het enige waar wij niet tegen op kunnen, Als elke lezer per maand éénmaal een is de levende concurrentie van de levende boekhandel, waar U af en toe op bezoek komt. Daar ligt alles meteen klaar wat U zoekt. U kunt het meteen laten inpakken, betalen en weggaan. Bij ons moet U er circa vijf dagen op wachten, soms ook wat langer als wij het van de uitgeverij be stellen moeten en aan U doorzenden. Dan gaat het er alleen maar om: heb ik wel een paar dagen geduld over voor wat extra hulp aan MIJN Tong Tong? Het is allemaal een kwestie van a. koppig volgehouden solidariteit met Tong Tong, b. koppige oriëntering t.a.v. wat in boek handels en in tijdschriften in adverten ties wordt aangeprijsd. Alweer: het gaat om wat U doet, niet om wat Tong Tong alsmaar blijft doen terwijl U (vaak sloom) blijft wachten. boek bij ons kocht, zouden we een omzet hebben van ettelijke duizenden boeken per maand. Tong Tong zou enorm veel sterker staan. Ons blad zou TANGGOENG gehand haafd blijven. Is dat nu te veel? Eén boek per maand? Dat boek hoeft niet veel te kosten. Eén procent van Uw maandsalaris maar, of veel minder. Kan dat er betoel niet af? Als het antwoord "ja" is, rijst natuurlijk een andere vraag: "Ja, maar WELK boek moet ik elke maand kopen?" Dat is inderdaad een lastige vraag. Want er verschijnen in Nederland per maand zo'n duizend nieuwe boeken op de markt. Het is een zee om in te verdrinken. Hoe licht koop je een rot-boek! Aan de andere kant: er is ook zó veel goeds, dat iemand die maar een beetje constant zoekt, elke maand keuze te over heeft. Men moet alleen periodiek een boekhandel binnen wandelen of alleen maar in de etalage kij ken. Dan ziet men altijd wel een boek, waarvan men denkt: dat zou ik wel willen lezen. Een briefkaartje naar ons en de be stelling is voor mekaar! Maar nu nodig ik U uit om net als ik vrij regelmatig boekhandels binnen te lopen. Dan zal U opvallen dat het aantal Indische kopers zeer tegenvalt. Hoe enorm groot is daarentegen het aantal kopers dat Indische toko's bezoekt. En dan moet je eens zien wat er regelmatig gekocht wordt aan kwee klepon, boegies, nongkosari, ondee-ondee, om van de talloze sambalans en sajoers maar te zwijgen. Dagomzetten van rond de f 2000,per toko in Den Haag zijn geen zeldzaamheid! Natuurlijk wil ik graag eerlijk zijn. En natuurlijk zeggen dat ik bij de Indische toko ook een regelmatige klant ben. Maar mijn leven is moeilijk gevuld met bika ambon alleen. En een goed boek met een daarbij geknabbeld droog goedkoop beschuitje kan er per sé ook wel af. En wie hetzelfde doet, weet één ding ook wel absoluut zeker: dat ene boek geeft niet alleen zo iang het duurt, maar vér daarna méér tevredenheid en zelfs geluk dan STAPELS klepon! Boeken kopen heeft (vertelde iemand ons) één gevaar: je blijft alsmaar kopen! Eigenaardig genoeg hebben we noot iemand horen zeggen: oblok-oblok heeft maar één gevaar: dat je het dóór blijft kopen! Een mens heeft toch wel zelfbeheersing? Er is verder nog een bezwaar dat veel gehoord wordt, maar ONWAAR is: dat men geen tijd heeft om te lezen. Als dét waar is, als werkelijk Uw hele dag gevuld is met kleine of grotere klusjes (en verder de TV!) dan, meneer (mevrouw) bent U tragischer slaaf van Uw materialisme of Uw werk dan U zich realiseert. Dan bent U harder op weg naar een hartinfarct dan zelfs Uw dokter voorspellen kan. Want U mist de relax, de rust, de verkwikking van U te vermeien in andere gedachten. Doet U Uzelf een weldaad. En gun óns daarmee "en passant" een weldaadje: koop elke maand één boek! Bij ONS! Vandaag is het "habis boelan" en heeft U Uw gadjih. Lees vandaag de boekenrecenties in Uw krant of wip even aan bij Uw boekhandel om de hoek. Doe Uw keus. Bestel het boek bij ons met het giro'tje erbij. En van daag bent U op de goede weg! Selamat djalan. Voor U en voor ons! We hebben ze weer, onze eigen, origi nele baddoeken met de bèbèks, de sawah's en de pantjoran. Lang ge wacht, maar nu kunt U weer ongelimi teerd bestellen en kopen. Dus geen restrictie meer van 2 stuks! 5,95 per stuk afmeting 50 x 100 cm. Prima Ned. kwaliteit. De gastendoekjes worden pas in okto ber verwacht, doch wij raden U aan nu al voor te bestellen, dan bent U straks het eerst aan de beurt. Prijs 3, Per stel, dus baddoek plus gastendoek INDISCHE WAAIERTAAL Te Singaradja, op Bali, bood lang geleden een rijke Mohamedaans-Balische veehande laar, zekere Raden "Anu", aan enige Eu ropeanen ter plaatse, daartoe uitgenodigd, een diner aan, ter gelegenheid van een besnijdenisfeest voor een van zijn klein kinderen. Het werd gezellig opgeluisterd door een aantal notabelen van de hoofd plaats, in een warme voorgalerij. En zo gebeurde het, dat aan tafel op een gegeven moment aan een tegenover hem gezeten tafeldame, de jonge vrouw van de kortelings gearriveerde "ambtenaar ter ver schrikking", het woord werd gericht door het gewestelijk bestuurshoofd, de hoogste gast: "Mevrouw H., kent U ook de waaiertaai?" Zij wuifde zich n.l. op deze zoele avond even koelte toe met haar Chinese waaier tje. Het onverwachte antwoord van de, reeds vroeger door haar schoonvader in Ban doeng ingelichte, dame luidde: "Neen, resident, maar ook al kende ik de waaiertaai, dan zou ik die taal niet met U spreken!" Toen haar echtgenoot 's avonds thuis dit verhaal, tot zijn schrik, van haar hoorde, was zijn onmiddellijke reactie erop: "Dan zijn we morgen overgeplaatst!" Gelukkiggebeurde er verder niets, dus Jan de pessimist had ongelijk gehad. SAMUDRADATTA 1964 of eerder. Tjoh: "Lo,.Pong, waarom jij kijk kaja óp jou laatste oortje?" Pong: "Waddoeh, bij de baas hewees, seh. Krijh uitschijter ikke. Tot nou ik weet niet mijn kluts waar, seh." Baas: "Pieters, je maakt me razend manl Je bent gewoon een onbetrouwbaar indi vidu!" Pieters: "Nir, niet so, nir! Als onbetrouw baar, ik neemt. Maar als individu, ik neemt niet!" Op de heel oude KW III zaten soms al kerels met baarden en jonge leraressen hadden er veel moeite mee. Een nieuwe lerares, veel geplaagd, pakte eindelijk de grootste lastpost aan en zei: "Blijf straks om één uur maar school. Dan zullen we een apartje hebben dat je niet licht ver geet!" Hendrik: "Als met mij, Juf, aseesee. Maar als achter mijn rug kletsen, ik weet niet, lo!" Om te declameren: Jantje zag eens pruimen hangen, Aan de pohon ananas, Bagaimana, riep toen Jantje, Is dat niet terlaloe kras? 5

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1967 | | pagina 5