Het leven op een suikerfabriek oooooooooooooooooooooooooooc DE VROUW R oooooooooooooooooooooooooooc Wat de vrouwen van Yufuin maken -F- door Mevr. H. M. v. d. MADE - KLEIN (VERVOLG) Daarna kwamen we weer in 't Modjoker- tose ook nog één campagne als proeftuiner meegemaakt, maar steeds klaarstaand om in te vallen als 1e machinist. Ik kon daar wat bijkomen, was in dat jaar op die buiten afdeling in 't Djokjase 30 pond afgevallen. Daarna werd het Kediri, waar we een heel prettige tijd hadden, hoewel de aankomst bijna weer een vertrek werd. Onze hele inboedel stond, dank zij de stomme eigen gereidheid van een snijvelder, uitgeladen uit de wagons op lorries op het fabrieks- emplacement in de stromende regen; liefst een bui van 80 mm, (nooit te vergeten) ter wijl mijn man de uitdrukkelijke order had gegeven, dat mijn man zélf voor 't uit laden zou zorgen. Mijn oude jongen kwam me ontdaan mel den, dat alles buiten in die kledderbui stond. Wij logeerden bij één der geëmployeerden, omdat we nog niet in het voor ons bestem de tuinopzichtershuis konden trekken. Mijn man werd bij de baas geroepen, nadat de betreffende snijvelder z'n beklag had ge daan over het uitfoeteren, terwijl intussen alle vrije koelies bezig waren de kletsnatte kasten, stoelen, piano, tafels, bedden, kis ten te dragen naar een leegstaande kleine re woning, waar we voorlopig in hadden te trekken. Mijn man, geladen, zei me: "Pak maar niet uit, ik ben op het stoepje ge roepen". De betreffende baas stond bekend als bui tengewoon ongemakkelijk voor z'n geëmplo yeerden en mijn man nét zo voor zijn bazen. Ik zie me nog staan temidden van de klets natte inboedel, 't Huilen stond me heel hoog, want ik had alles zelf ingepakt met de oude jongen. Ook het binnenwerk, alle vilt van de hamertjes van de piano, welis waar in een kist, maar voor dat korte eind in spoorwagons van Modjokerto naar Ke diri niet dichtgesoldeerd, was nat gewor den en moest vernieuwd worden. Alle boe ken evenzo in niet gesoldeerde kisten dre ven in 't water en moesten opnieuw inge bonden worden. Matrassen kliedernat; meu bilair allemaal opnieuw gebeitst. We kregen niets vergoed en op die ondoor dacht handelende snijvelder was natuurlijk niets te verhalen. 't Merkwaardigste was, dat deze baas en mijn man de grootste vrienden werden. Hij had eindelijk iemand gevonden die niet op alles ja en amen zei, maar van zich §f durf de spreken. We hebben er dus een heel prettige tijd gehad, waar mijn man dus tuinopziener, later chef aanplant was en ook z'n baas moest vervangen, toen die met verlof ging. Elke middag, in de campagne, alleen door de dames, werd er getennist. Elke zondag 14 eveneens vast op de baan, buiten de cam pagne, veel onderlinge tennis-matches met omliggende fabrieken en wij zorgden om beurten voor nasi goreng of ijs poeter of huzarensalade. Verder allergenoegelijkste balcostumés; met Koninginne verjaardag in de soos in Kediri waar we eerste prijzen haalden; de costuums werden altijd door onszelf gemaakt. Ook werd er tijdens de campagne door enkele dames gehomberd of gewhist en ik musiceerde met één der dames. Ook van daaruit gingen we met de auto naar Soerabaia of Poedjon of zuid kust van Kediri. Daarna eerst met verlof en toen als 1e ge- employeerde op een zusterfabriek aan de andere kant van Kediri. Daar maakten we mee dat een 2e machinist als vervanger van de 1e, die met verlof naar Holland was en door de baas daartoe aangesteld, tegen de raad in van mijn man, die hem er niet ca pabel voor achtte, door zijn onkunde de hele achterfabriek als een knibbelspel in elkaar liet duikelen. Gelukkig zonder slacht offers. Na 1 campagne als baas naar een andere suikerfabriek, die net een staking had door staan en die mijn man weer op poten had O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O n VERRAST Uw familie met de wereld bekende SPEKKOEK (van Oma Thio) Franco in Nederland ƒ11, Franco Amerika p. zeepost 15, KOKKIES Rijstwinkels Witte de Withstr. 128 - Tel. 89438 Slotermeerlaan 125 - Tel. 130362 AMSTERDAM - W. P.S. Bestel tijdig, anders uitverkocht. Wij verzenden over de hele wereld! O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O te zetten, hetgeen natuurlijk betekende wer ken en nog eens werken. Als baas ook om zes uur op de rol en meermalen 't avond eten gebruikten we om 10 uur 's avonds. Ook daar profiteerden we van de bergen. Daarna kwam voor ons 't einde van onze suikertijd, maar waar ik toch niettegenstaan de heel veel ups and downs met nog heel veel genoegen op terug kan zien, vooral op de saamhorigheid. Men hielp elkaar altijd er werd nooit vergeefs om dit of dat aan geklopt. De jaarlijkse maalfeesten waren overal al tijd een heel evenement, de slamatan voor het fabrieksvolk en de tuinmandoers, 's Avonds de feestmaaltijd voor alle geëm ployeerden met enkele gasten. Mijn man dronk altijd bij de molens een glaasje cham pagne met z'n hoofdtoekang. Hij kon overal waar we geplaatst werden, hetzij in de streek waar madoerees gesproken werd, (Zie ook pag. 16) Op het eiland Kyushu, het meest zuide lijke eiland van Japan ligt 25 kilometer van Beppu City, het schilderachtige vacantie- plaatsje Yufuin. De bergen rond het berg- stadje zijn als de schilderingen op zijden kakemonos. Sprookjesachtige nevels waar uit bergtoppen opduiken, prachtige bossen, slingerende landweggetjes. Maar sinds kort is het land achter Yufuin opengelegd door een grote verkeersweg en Yufuin komt daardoor nog meer in de belangstelling. De huisvrouwen in Yufuin verdienen die belangstelling zeker. Ze behoren namelijk tot de beste en vlugste handenarbeidsters in Japan. Zodra man en kinderen weg zijn naar kantoor en school, komen ze in groep jes bij elkaar en dan beginnen ze te haken in opdracht van een grote industrie in Osaka. Dat levert een goede bijverdienste. Ze gebruiken een fijn soort koord en kralen die ze op handige manier meehaken Razend snel gaat het, beursjes, etuis, sleu teltasjes, knopen. Hoeveel ze er per dag afkrijgen? Het hangt van de grootte en de kralen af, maar snelheid is geboden, want alleen dan is dit handwerk lonend. Door louter toeval kwamen we aan het adres van de zaak waar de Yufuinse vrou wen voor werken. En omdat we als meisjes uit Indië weten wat haken is (denk aan onze gehaakte beddespreien, kussenkanten, kastranden, broekkantjes!) weet ik dat deze beursjes bij U zullen aanslaan. !k weet niet hoe het met U is, maar ik hecht bijzonder veel waarde aan iets dat met de hand gemaakt is, door welke hand ook. Er gaat iets persoonlijks van uit, iets vriendelijks. LILIAN DUCELLE

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1967 | | pagina 14