O, die inheemse ialen! SAKABA Hoe belangrijk het is, om als planter zijnde grondige kennis te hebben van de inheemse taal, gesproken in de streek waar je werk zaam was, kenschetst de hieronder volgen de gebeurtenis. In het jaar 1937 was ik de afdelings-emplo- yé op een thee-onderneming in Midden-Java en werd op een goeded dag door de ad ministrateur opgedragen om een proefobject te gaan bestuderen op het gebied van populaties, die op één van onze zuster ondernemingen was opgezet. Dus werd een afspraak gemaakt met de betrokken "baas" van het land, die er mee accoord ging en zelfs genegen was om mij persoonlijk naar de proeftuin te begeleiden en tekst en uit leg te geven. Deze administrateur had van zijn toen reeds 32-jarige plantersloopbaan er 28 in de Preanger-Regentschappen door gebracht en sprak, logiserwijs, vloeiend soendanees. De kennis van de javaanse taal liet nogal veel te wensen over. De brave man heeft waarschijnlijk bij zich zelf gedacht: "Hier heb ik mijn staf van emplo- yé's en mandoers voor en wat zal ik me er druk om maken, want over enkele jaren schei ik er toch mee uit". Ik dus naar het land toe en alles liep volgens program. Het proef-object werd van alle kanten bekeken en besproken en be sloot de baas dus maar weer terug te keren naar het emplacement. Al lopende en re denerende liepen we langs de verschillende tuinpaden, de baas intussen rondkijkend of hij geen ongerechtigheden bespeurde. Plot seling bleef hij stokstijf staan bij een werk man, die bezig was met de bestrijding van de rode wortelschimmel, een zeer besmette lijke ziekte in de theecultuur. De werkwijze bestond hieruit, dat alle aangetaste (meest al reeds dode struiken) met alle wortels moesten worden uitgegraven en de ontstane kuil dan met zwavelmodder werd bestrooid om verdere uitbreiding der ziekte tegen te gaan. Het allervoornaamste bij dit werk was om de uitgegraven wortelstukken zorgvuldig in een mand te deponeren, die dan later op het emplacement werden verbrand. Dit laatste nu was de oorzaak van het plotse linge stilstaan van de baas. Zijn oog was nl. gevallen op een groot uitgegraven stuk besmette wortel, die i.p.v. in de mand ach teloos op het tuinpad was geslingerd, vlak in de buurt van gezonde struiken- Toen ontspon zich het volgende gesprek: Adm. (ziedend van woede en wijzende naar het wortelstuk) "Opo ikoeh??!! (Wat is dat?) Man (die intussen in gehurkte houding op het tuinpad bij de wortel zat) "Akar téh, Kandjeng Besar" (Een theewortel, grote heer) Adm. (met stemverheffing) "Nou dan, tjokot ikoeh! I! Hier is enige verklaring nodig. "Tjokot is n.l. het op een slordige manier uitgesproken laag soendanees voor: oprapen-opnemen- wegnemen (eigenlijk: njokot). Doch in het laag javaans in deze streek betekent het: bijten in-bijten op-of afkluiven. Dus: Man (met een gezicht één en al verwonde ring) angstig: 'Boten saged, Kandjeng Be- sar! Kadospoendi? )Het kan niet, grote heer. Hoe moet het dan?) Adm. (nu buiten zichzelf) "Tjokot, tjokot!!! Ngerti?!! (begrepen?) En toen ontspon zich het volgende tafreel. Een buiten zichzelf van angst zijnde koelie die de grote theewortel beetpakte en er wild in begon te happen, telkens stukken beschimmelde wortelbast uitspuwende. Een stomverbaasde administrateur, tegen mij schreeuwende: "Wat is er met die kerel aan de hand? Is hij gek geworden? Laat hem er mee uitscheiden, die "stommeling"!! Ik deed dit dan ook subiet, vertelde hem welke fout hij had begaan in zijn werk en dat hij door moest gaan. Toen op een holletje de baas achterna die wijselijk was doorgelopen. Hij vroeg mij natuurlijk onmiddellijk de reden van het vreemde gedrag van de man. Het kostte mij weinig moeite om de admini strateur toen te doen inzien, dat het woord "stommeling" inderdaad op één van ons drieën sloeg. EEN THEEPLANTER "Is door al die reclame voor de Sakaba niet de indruk gewekt dat Tjalie de Indi sche vrouw wil dwingen altijd in sarong en kebaja te laten lopen? Ikzelf voel me om allerlei redenen in Europese dracht goed thuis en zou voor geen geld sarong en kebaja willen dragen..." Uit een lange brief van mevr. W.F.M. - d. K. Toen Tong Tong het eerlijke taaltje van Si Bentiet in bescherming nam, dacht "men" dat wij elke indischman wilden dwingen petjo te praten. i Toen wij hoop en verwachtingen van de emigrant naar de Ver. Staten begrepen en verdedigden, dacht "men" dat wij elke Indischman opstookten naar dollarland te gaan. Toen wij de misleide spijtoptanten be- 'schermden, beschuldigde "men" ons van "steun aan verraders"... enz. enz. Men DENKT te gauw en onderscheidt en onderzoekt niet. En daarom KRENKT men bewust of onbewust. De dames van de receptie (en dat waren écht dames!) van de Pasar Malam droe gen Europees, Indiaas en Sakaba en zagen er ALLE gedistingeerd en chique uit. Tong Tong maakt NOOIT onderscheid maar be schermt de eerlijkheid. Als vertegenwoor digsters uit Amerika en Duitsland Lilian Ducelle opgetogen komen gelukwensen met wat ze gezien hebben, dan IS dat wat. En kunnen wij niets anders als bij herhaling scherp corrigeren waf wij een "dame" extra duidelijk voor ons gehoorbereik hoor den snerpen: "Jo, ga je ook mee kijken naar de baboe-show?"... Zulke mensen brengen wat Tong Tong en de Pasar Malam in vele jaren solide hebben opgebouwd in discrediet (gelukkig alleen bij even domme wezens). En het is niet alleen kwetsend voor Indische smaak, maar óók voor Nederlandse, voor internationale en voor Indonesische! Neen, we zijn niet boos. Wanklanken worden overal gehoord, dus ook op de Pasar Malam. Wat we alleen merkwaardig vinden is het feit dat zulke opmerkingen altijd gemaakt worden door personen die door eigen kleding of gedrag kennelijk be horen tot de fantasieloze slaafse imiteer- ders, die b.v. nog steeds denken dat het Europees zijn bepaald word door het dra gen van een jurk... en daarmee op hetzelf de peil staan als onze poenige djongos Sidin, die gewapend met ballpoint, zwarte bril en schoenen trots zei: "Sekarang saja djoega blanda..." Draag wat U wilt en doe het met smaak en waardigheid, maar onthoud U van deni grerende kritiek op andere vrouwen, dat is alles wat wij vragen. Tong Tong dringt an dere mensen NOOIT iets op. T.R- Eet modern beschaafd en tóch uiterst origineel met onze Tong Tong place- mats met het feestelijke Balische "kebogan"-motief. 3,50 place-mat plus servet. 9

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1967 | | pagina 9