De Beren Belangrijk!! TONG TONG Heden bereikte ons het bericht van een plotselinge prijsVER- MINDERING van de Philips-rijst- kokers. In afwachting van nadere berichten schorten wij de leve ring aan onze afnemers op tot nader bericht. Een minstreel en een ridder overnacht ten eens in een hut in het bos. De ridder was zwaar geharnast en zwaar gewapend. De minstreel had alleen zijn luit. Toen het donker en stiller werd, vroeg de ridder aan de min streel: „Waarom zing en speel je niet? Dan wordt het wat vrolijker hier." De minstreel zei: „Ik hoor de beren lopen om de hut. En ik ben zwak en ongewapend. Ik kan niet zingen x Men vraagt zo vaak aan Tjalie: „Waar om schrijf je niet weer mooie ver halen? Waarom maak je geen vrolijker Tong-Tong?" Hoe kan ik als de beren rondom dit kantoorgebouw lopen? De beren van hoger drukkersrekeningen, hoger ex- peditiekosten, hoger post- en telefoon rekeningen, hoger kantoorhuren, hoger salarisposten? Tjalie wil graag weer zingen, maar hij heeft wekelijkse ge sprekken met zijn administrateur, die meestal beginnen met de vraag: „Hoe veel rekeningen moeten we nog be talen?" Meestal is wat ik hoor niet bepaald opwekkend om naar de luit te grijpen en ons schoon Indië te bezingen x En onze ridder Abonnee? Er zijn er die het óók erg moeilijk hebben. Praat daar niet van/ Maar verreweg de meesten hebben een vast en goed salaris, waar regelmatig flink wat van uitgegeven kan worden voor ontspanning en aardige koopjes. Alleen er komt zelden maar wat bij Tong-Tong. Ridder, geef mij je ponjaard. Als ik me veilig voel, kan ik misschien ook zingen! x Als u dit stukje vervelend vindt - we be grijpen het. Maar als wij in aiies teroes poekoelen, moet u ook goed vinden dat wij teroes poekoelen in het constant onder uw ogen brengen van onze noden. Het hoort er zo bij, weet u. Het stukje is niet bestemd voor de 500 le zers die altijd kopen, maar voor de 5000 die nooit kopen. Dat we vooral goed be grijpen dat ons bestaan niet afhangt van de 500, maar van de 5000 x Onze vooruitzichten op korte termijn zijn: i a. opheffing van de Tropische Leeskring Tong-Tong wegens gebrek aan deelname; b. verhoging van het abonnement met f 2,tot 20,per jaar. En nóg later: het maar eenmaal per maand verschijnen. En dat zou een ramp zijn. Tong-Tong is helaas een zaak die zakelijk gedreven moet worden. Geen poezie-album x Als u het werkelijk niet over uw hart kunt krijgen iets van onderstaande lijst voor uzelf te kopen, wilt u dan iets kopen voor één van uw vele vrienden? Wees genereus voor hén en u bent genereus voor ons. ZEGT U NOU ZELF.... Als u het te zeggen had,,en als u wist dat er voor het Wajangboek tot nu toe 198 bestellingen binnengeko men zijn, terwijl voor de minimale kos tendekking van het op stapel zetten van het boek 2.500 inschrijvingen no dig zijn, zou u het nóg durven? Met het geld van uw abonnees? Nee toch? Enfin, zo is de stand van zaken op heden. Conclusie: het boek komt niet uit. Ten zij in de komende maand nog 2.000 be stellingen binnenkomen. Wat denkt u. Zou dat nog gebeuren? Wat zou u ons advi seren: voorlopig uitstellen, Tjalie, tot (vul maar in). Heeft het te maken met Branie? Ja, tot de grenzen van het redelijke. In de afgelopen jaren hebben we vol branie ettelijke boeken en kalenders op stapel gezet. Branie met zo'n kleine kas. Aandoenlijk zoals we vertrouwden dat ze uitverkocht zouden raken. Resultaat: we zijn er door opgescheept geraakt met beren, die we nog steeds af betalen. Branie? Neen: krankzinnig x Wat te denken geeft: als 12 miljoen Hol landers geen wajangboek willen kopen, dan kan ik me dat indenken. Waarom zou men ook filosofie kopen van Vuurlanders, Kunst van Afghanen, Literatuur van Eskimo's? Maar als van de 6.500 sterk aan Indië gebondenen van Tong-Tong maar 200 in teresse hebben voor een wajangboek, als dus 97 de schouders ophaalt, dan zijn wij betoel „voorbijer" dan wij ons reali seren, saudara-saudara Piekeren, Tjalie, piekeren wat je NU moet doen Nog drie maanden en dan is ook dit jaar al weer om. Hoe moeten we in 1968 leven? Woonden in Japanse tijd in Sendjojo Mlaten Semarang. Naast ons een Indische familie met helblonde kinderen. Ouderdom 6-4-2 jaar. Ze zaten heel zoet in de heel smalle voorgalerij en toen hoorden we hen opeens zingen: Olange boven; Olange boven Verschrikt hebben de ouders de kinde ren direct binnengebracht. En wij in de hele straat giechelend achter onze gordijn tjes. Want dat mocht niet gezongen wor den. DE TROPISCHE LEESKRING TONG-TONG. De Tropische Leeskring Tong-Tong is een onderneming zoals door veel Nederlandse en buitenlandse uitgeverijen op stapel ge zet zijn met het doel voor een bepaald soort lectuur genoeg vaste kopers te krij gen om de uitgave van dit boek mogelijk te maken. Risico lopen is er voor de uit geverijen al lang niet meer bij in deze tijd van economische achteruitgang en lees- onverschilligheid. Wie dus lid wordt van de leeskring be taalt vooruit, voor wat hij later tanggoeng krijgt op het leesgebied waarvan wordt ver ondersteld dat hij er interesse voor heeft. U betaalt dus weliswaar 11,maar daarvan is slechts 1voor het actuele lidmaatschap. De andere tien gulden krijgt u binnen het jaar terug aan „tastbare boe ken", waarvan u nog het genoegen hebt dat u ze mede hebt mogen uitgeven. Natuurlijk is niet ELK boek even welkom, maar dat is geen enkel boek van geen enkele andere lezerskring. Maar als u zegt: Ik koop alleen wat mij bevalt en verder niets", dan zult u na een tijd toch wel merken dat de boekenmarkt steeds arm zaliger wordt, omdat het uitgeven van boeken meer en meer een kwestie wordt van „gokken" (waarbij altijd de goedkope, sensationele lectuur wint). Daarentegen is het lid zijn van onze Tropische Leeskring een bewijs van cultu rele verantwoordelijkheid en van zelfbe wustheid van onze Indische groep, die niet wil achterblijven. En een groepsmening in druk wil brengen die verdient te blijven bestaan. Lid worden is niet „tjari oentoeng", maar „branie hidoep GOEDE JACHT Tot de leukste brieven die we bij Tong- Tong ontvangen, behoren die, die met trots vertellen dat er weer een nieuwe abonnee „gestrikt" is-. Niet gewonnen, niet aangeworven, maar gestrikt! Alsof 't een onwillige of argeloze kidang betrof! Overigens blijken die „gestrikten" later vaak uitmuntende, enthousiaste abonnees te zijn, dus met dat „strikken" loopt het wel los. En wij kunnen niet anders dan alle abonnees verder een „Goede Jacht!" toe te wensen. Het kèn, als je maar vol hardend en pienter blijft als een jager! •9AN/J- 3

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1967 | | pagina 3