NIEUWE ABONNEE THE FORSYTHE SAGA Sinds enkele weken weet ik dat er bij ons op kantoor iemand werkt die op Tong-Tong is geabonneerd. Ik heb de laatste weken zeer veel oude num mers en uiteraard ook recentere van haar mogen lenen. Al een 10 jaar geleden las ik een enkele maal Tong-Tong bij mijn schoonfamilie en hoe vreemd het ook klinkt, ondanks mijn grote interesse is het er nooit van gekomen om me te abonneren, uitsluitend gemakzucht zoals het met zovele goede voorne mens zo vaak gaat. Ik heb een proefnummer van u ont vangen, ik wilde me er van overtuigen of een abonnement nog aantrekkelijk is en ik vind het nog steeds een fijn blad, waar nog bij komt dat ik bewon dering heb voor allen die bij alle on begrip blijven werken aan de verschij ning ervan. Als ik in Amstelveen me ten nutte kan maken ben ik gaarne beschikbaar. De abonnementsprijs is echter amat- betoel, echter niet weer zo hoog dunkt mij dat het verantwoord is alle contact met Tempo Doeloe te verlie zen, al moet ik direct stellen dat ik Tempo Doeloe niet heb beleefd. Ik ben eigenlijk baroe, kwam een paar weken na de capitulatie in Priok aan, vanuit Australië, als sergeant bij het goeie ouwe KNIL (17e Cie-Djok- jaweg en 1e Depot Bat. op Petodjo en Lenteng Agoeng) eigenlijk nog voor de bersiapperiode. Sloot me spoedig aan bij het Ned. Ind. Jagers Genootschap (wat is er eigenlijk van geworden?), werd bur ger, bouwde met een paar kontjo's 'n klein bootje en was ieder weekend op zee om te vissen. Ex-Inspecteur Breu- kers uit uw Piekerans en zijn zoons zijn meermalen met mij samen op de pier van Priok gesignaleerd. Wat niet veel totoks mij kunnen navertellen is dat ik er zelfs pentjak-onderricht heb gehad van een half verlamde hadji op Kwitang (ex-djago Kwitang) en van een Arabier wiens vader ook hadji was en zijn moeder een Indisch meis je. Pracht mensen en ik was er kind aan huis. Dit was omstreeks '47-48. Ik kruiste kris-kras kampong Kwi tang door en had er nooit last. Ge loof me maar wanneer ik u vertel dat ik in de meeste eetstalletjes ben ge weest tussen Senen en Bidaratjina en ik voelde me best op mijn gemak aan een es-stroop of soto babatkarretje langs Gambir als ik moe was van het fietsen in de hitte. Toch heb ik veel ellende gezien en zelf ook mijn portie wel gehad doch ik geloof dat je in de ruimheid en pracht van dat land genoeg te ver werken kreeg om lang bij droeve za ken stil te blijven staan, je moest meedoen vrolijk zijn of je wilde of niet. Er is ook bij mij toch veel weemoed als ik aan alles terug denk en aan mijn dierbaren die ik op Tanah Abang begroef en ik kan me zo voorstellen hoe de mensen zich voelen die er ge boren zijn of die er tientallen jaren hebben doorgebracht. Ik merk het trouwens dikwijls aan mijn eigen vrouw en schoonfamilie die hun huis en Vogelweg in Soekaboemi nog steeds niet vergeten zijn. Werkte er bij de Garoeda op Ke- majoran en mijn kortzichtige collega's vonden dat ik me teveel tot de Indo nesiërs en zijn gebruiken en gewoon ten aangetrokken voelde en vonden het ongewoon wanneer ik tussen de middag liever een portie goede Nassi rames liet halen dan een boterham at, helemaal een inlander was ik als het nog in een pisangblad zat ook. Zou u dat ook zo gek gevonden hebben, Tjalie? De Nederlandse mentaliteit is mij niet vreemd uiteraard doch het let ten van iedereen op alles en ieder een stoort me toch wel, daar was alles zo lekker makkelijk en ongedwongen. Ik ben blij dat ik er 14 jaar geweest ben, in eerste instantie dat ik me er heb laten demobiliseren, toen ik met die wens aan kwam verklaarde ieder een me voor gek. Gek op het land was ik. Daarom vind ik Tong Tong zo be langrijk. Dat gaat maar stug zijn gan getje, stoort zich niet aan verkeerde opvattingen, niet veel tenminste en voorziet in een mijns inziens grote be hoefte. Ik vind het overigens jammer dat er zo weinigen, in vergelijking al thans met het aantal hier woonachti gen, gebruik van maken. In ieder geval ik wel en geef me op als jaar-abonnée, de abonnements gelden zal ik per giro voldoen. Djangan pesaban, poekoel teroes H. M. Verhoeve. Men hoeft geen „tempodoeloeist" te zijn om abonnee te zijn van Tong-Tong. Ook Hollanders die Indië nooit zagen en heel jonge studenten zijn abonnee van ons blad. Het is begrip hebben van de tropische levensfilosofie... Red. EEN ONOVER TROFFEN ARTIKEL VAN TONG TONG HET MEEST GEVRAAGD RANTANG f 11,f 1.50 verzendkosten Zoals U weet zijn onze rantangs afkom stig uit oorlogsproductie, dus perfect alumi- nium-alliage, solide model (je kan er in ko- kenl), keurige afwerking. Probeer zélf een vergelijking met elke andere rantang! Een nuttig ding dat tjoetjoek nog ge bruikt over een halve eeuw Uit de bij ons binnengekomen be stellingen van het boek ,,The Forsythe Saga", waarvan de Vara-televisie een filmserie verzorgt, blijkt dat onze In dische lezers veel belang stellen in dit werk. Een klein beetje verbaast dit wel. Ikzelf las dit werk (deze cyclus) ongeveer een dertig jaar geleden al, maar practisch niemand kende het toen. Men las wat er in de trommel kwam en daarmee uit. Boeken kocht men in die tijd weinig. The Forsythe Saga is een roman cyclus, handelend over de stand der gegoede bourgeoisie rond de eeuw wisseling, toen de crisis al kwam in het na-Victoriaanse leven en denken. Al te simpel denkende mensen van eenvoudige allure zullen bij het kennis nemen van de lotgevallen van de fa milie Forsythe misschien denken: „Bij al hun deftigheid en rijkdom zijn de Forsythes toch ook maar zulke men sen net als wijEn inderdaad menselijk falen en zondigen komt in en klassen. Maar het gaat juist om het verschil in stijl en karakter. En wie in eigen kring luistert naar het brave geroddel over buren en kennissen, die even „zondig" zijn als de Forsythes, merkt wel dat het de kleinburgerlijk heid en vulgariteit zijn, die maken dat menige zondeval, waarin zulke grote vormende waarden kunnen schuilen, in massa's milieux nooit uitkomt bo ven de buurtrel en het straatschan daal. En dat weet iedereen (desnoods alleen maar intuïtief) ook wel. Want in menige sensationele sexfilm (die in de laatste tijd bij dozijnen geprodu ceerd worden) zijn dezelfde thema's te vinden als in de Forsythe Saga, maar dan zonder de bekoring en ont roering ervan. Een dame zei ons dit op een heel merkwaardige manier: „Van de Forsythe Saga kan je leren hoe welgemanierd ongemanierde din gen gedaan kunnen worden." Een uit spraak die het overdenken waard is Vooral in daadloze Indische kringet jes, waar men zo graag met de bijl klaar staat om medemensen te tuch tigen (en dan liefst een héél klein bijltje om érg lang te kunnen slaan) kan de Forsythe Saga nog wat te le ren brengen. Al was het alleen wat Gerald Gould zei in deze versregels „Here's a sin - I'll sin it; and there's the price of sinning - and I'll pay.' En betaal zwijgend en laat zwijgend betalen. „Oordeelt ganselijk niet!" Ja, in rel- en roddellievende milieux kan van The Forsythe Saga nog wat ge leerd worden (Bij ons verkrijgbaar: The Forsythe Saga, gebonden, geïll. 17,50). t'JU (tl 'i I1-' JJJi 15 K-t Bij ons verkrijgbaar: "The Forsythe Saga" 17,50 Met de Vara-bon f 12,50 18

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1967 | | pagina 18