m k M <K Voor een lontong-partij hoefde je vroe ger het huis niet uit. Dat fixte kokkie in de keuken met Njonja Besar zonder enige moeite. En "de lekkerste van de lekkerste". En dan in je gewone pakkie aan tafel (niet met de tram door regen en wind en "paké bon-jas" naar een restaurant!), volle glazen ijskoud koen- tji-bier en hij was wat je noemt voor de toekang-roti! (Ingez. door Mevr. A. Priester - Blom) Vijfmaal zaligheid bij mekaar: 1. Buiten in de tuin zitten als het zo warm was, 2. zo maar gezellig in je zwempak, 3. roedjak eten, 4. Op de "bantaan-ma- nier": dus grote schotels in het midden en iedereen haalt er zijn hapje uit, 5. de combinatie van "seger" fris halfrijp fruit en vlammend hete saus. Fantas tisch! We hebben in het hete California ook Amerikaanse vrienden onthaald op de ze "Indonesian fruit salad" (zij het niet zó pedes) en ze waren er dol op. (Foto Mevr. A. Priester - Blom) Geen boeiender, geen leerzamer boek voor een Indische boeken kast dan Dr. H. J. de Graaf's "Geschiedenis van Indonesië" Ruim 500 pagina's compacte his torie voor 16,75, incl. port. Om er jaren plezier van te hebben BIJ HET SADOPAARD Van de vorige Tong-Tong Evenals K. Mahieu en jouzelf en zo vele anderen snap ik er niet veel meer van. Hoe meer jij kankert, hoe meer jij je laat gaan los van alle vrees voor ,,dat" geld waarmede je gelukkig niet zo goed kunt omgaan los van alle vrees voor critiek en bestaansmogelijk heden, hoe meer jij je vrij gaat voelen van de levensnoodzakelijkheden, met des te meer interesse en zielsvreugde lees ik jouw Tong-Tong. Het stoffelijk welzijn wordt heel vaak verward met qualiteit en grootheid, daar doen wij allen aan mee en dat is een van de belangrijkste oorzaken van de komen de tragedie tussen het overvette en walgelijk rijke, westen en het uitgehon gerde en straatarme Oosten. Wij weten en kennen ook in Europa en Amerika de nare consequenties van een te grote concentratie op uitslui tend stoffelijk efficiente en rationele beginselen, wij (alhans een kleine min derheid) weten dat er veel hogere mooiere en diepere levensbeginselen bestaan en het is vooral in Azië waar een andere levensphylosophie werd ontwikkeld dan onze Grieks-Europese. Een levensbewijsheid die meer geba seerd was op diè dingen die niet zo direct zichtbaar, meetbaar, bruikbaar en nuttig waren maar die toch bestaan en waarvan ieder mens eerst na een mensenleven vol ervaring de grote waarden, de merkwaardige schoonheid en de grenzeloze diepten leert inzien. Daarom vindt men in alle Aziatische „cultuur" landen op de meest afgele gen plaatsen huisjes en kloosters waar de allergrootste wijzen zich geheel trachtten los te maken van de stoffe lijke wereld van gebrek en leed om on stoffelijke werkelijkheid. Om daar iets van te begrijpen en iets van te leren kennen moest men de woestijn in of hoog de kale bergen in „en vasten". Opgezwolgen in die oneindige rust en bevrijd van alle menselijke roerselen, daar kon men pas de grote harmonieën van de Cosmos en de wereld op zich laten inwerken en indringen in de on eindige grootsheid en diepten der ruim ten, de onbeschrijfelijke kleurenpracht en de bevrijdende rust van de realiteit, en die verwerken. Dat waren dan de profeten die de Stem der Waarheid alleen in de Woestijn of op afgelegen bergen konden horen. En als zij in „de Wereld" terugkwamen staken zij de vinger op en verkondigen wetten, zij waarschuwden voor de Mammon en duivel en soms de ontaarde verhou ding tussen man en vrouw. In onze volvette en overvolle Wes terse wereld is echter geen rustig plek je meer te vinden en kan de Stem der Waarheid en Schoonheid steeds min der worden gehoord. Slechts enige snuffelaars met een heel fijne neus voor het mooie, het schone en ontroe rende dat van de Vrije Natuur „nog is overgebleven" tussen de 99% creaties en hervormingen door „Homo Sa piens", en „Cultuurmensen", die wei nige snuffelaars kunnen ons nog iéts laten zien van wat kwalitatief mooi is, waardevol en geest en ziel verrijkend. Van deze weinigen ben jij er één en indien je kankert over alle menselijke creaties en je rugharen overeind staan, dan vind je de beste woorden en meest ontroerende schilderijtjes waarmede je je zielsroerselen ons kenbaar maakt. Jij en Lilian laten ons genieten van vele doorkijkjes, van de ontroerende pracht van een land waar wij de rijkste jaren van ons leven doorbrachten en dat wij niet zó fijn, zó rijk en zó diep van in houd zagen als jij ons dan nu weet voor te schilderen. Heimweh? Neen Tjalie, gelouterde waarheid en Schoon heid, die altijd de moeite waard is aan de vergetelheid te worden ontrokken al betaalt het niet. Ik sluit voorts 50 in ruil voor de koele slok schoon water uit jouw gentong. A. Segond v. Banchet. TULUNG MENULUNG N.a.v. het ingezonden stuk van Schardijn in TT no. 6 ontvingen wij van onze medewerker de historicus Dr. H. J. de Graaf een brief, waarin hij o.m. schreef: Nu nog iets over een actuele me dewerker van Tong Tong, de Hr. Schardijn. Met grote belangstelling heb ik zijn stuk gelezen. Het bevat kostbare gegevens. Het versje, z.g. ter ere van kap. Jonker, ziet er erg Portu gees uit. De 5e regel luidt verbeterd: Allah tenha nosso capitao, dus: God beware onze kapitein. Allah, i.pl.v. Deus zou er inderdaad op kunnen wijzen, dat we hier met kap. Jonker te maken hebben, want deze was Moslim. De Nederlandse „vrije" ver taling van deze regel „Daar komt onze kapitein", met slechts één woord goed, is er natuurlijk naast. Het historisch commentaar be hoeft ook verbetering. Kap. Tackel zal wel kapitein Frangois Tack zijn, op wie ik in 1935 ben gepromoveerd. De neef van Jonker, kap. Zacharias Sawarga, kreeg wel een vast tracte- ment uitbetaald door Speelman, maar vele jaren vóór Jonker's dood. Ver band bestaat er dus niet. Ook laat bende zich kwalijk afleiden van ven der; het komt ook in het Javaans voor. Toch hoop ik van harte, dat de hr. Schardijn vlijtig zal voortgaan met publiceren, tenzij te veel mensen zich aan zijn fouten ergeren. Zijn mede delingen bevatten kostbaar materiaal b.v. behalve dat versje, de stoffelijke herinneringen aan kap. Jonker. Zo'n laat getuigenis van het „Por tugees" in Tugu is natuurlijk hoogst belangwekkend. Gaven mensen als 15

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1967 | | pagina 15