„EL ATABAL"
Wist U dat twee en een half uur
vliegen van Amsterdam een Indisch
dorp ligt te blakeren in de tropenzon?
Het is de nederzetting El Atabal aan
de Costa del Sol. Het ligt tussen Ma
laga en de modebadplaats Torremoli-
nos.
Het idee voor dit dorp werd een
paar jaar geleden geboren; o.a. bij de
schrijver Tjalie Robinson die in Tong-
Tong zijn ideeën uiteenzette. Hij wilde
voor de oud-Indisch gasten en gere-
patrieerden weer een plaatsje vinden
onder de tropenzon.
Nu staan er al een 200 huizen, witte
bungalows vele al in mooi aangelegde
tuinen met bloeiende bougainvillaes,
canna's, kembang spatoes en de in
Spanje het hele jaar doorbloeiende
geraniums. Men waant zich soms weer
op Java wanneer men de pisangbomen,
de palmen en het suikerriet ziet.
Maar er wonen niet alleen gepen-
TOEN VROEGER....
Naar aanleiding van de voorplaat
van TT do. 30-9-'67, doet die bamboe
mij aan een bepaalde periode terug
denken. Gedurende de Japanse bezet
ting fietste ik elke maand van Meester
naar Bogor en logeerde daar dan enige
dagen. Op een keer dat ik er was,
ging de waarschuwing rond, dat binnen
enkele dagen een grootscheepse razzia
in Bogor zou worden gehouden door
de Jap. Drie vrienden en ik besloten
uit de stad te gaan en onze keus viel
op Goenoeng Gadoeng waar een Chi
nees kerkhof is. Als je met de trein
van Bogor naar Soekaboemi gaat, ligt
voorbij Batoe toelis, dit kerkhof aan de
linkerkant van de spoorbaan. Wat wij
meenamen waren tent, kastrol, rijst,
ikan asin en dekens, vastgesjord op
onze bagagedragers. De tent werd op
geslagen op een open plekje tussen
bamboestoelen. Die eerste avond zal
ik nooit vergeten. De onderste laag
van de rijst in de kastrol was aange
brand en de rest nog niet gaar. Onze
ikan asin (djapoeh) leek op stukjes
arang. Wat kan een maag toch veel
verdragen.
's Nachts kon ik haast niet slapen,
want elk zuchtje wind bracht de bam
boebladeren in beweging en het ge-
sioneerden, ook jongere mensen heb
ben daar een huisje waar de vakanties
worden doorgebracht in afwachting van
pensioen of AOW.
Hiertoe hoor ook ik. Eerst voelde ik
niets voor het idee van „gojang kaki,
toenggoe mati", vrij vertaald in het Ne
derlands ,,ln je schommelstoel wachten
op de dood".
Maar nu ik er mijn vakanties door
breng en het tuinieren heb ontdekt,
is het een verrukkelijk oord. Het leven
speelt zich af in een zalige monotonie.
Opstaan, kopje koffie op het terras,
werken in de tuin, eten, siesta, thee
drinken, tuin spuiten, borrelen, eten,
sterren kijken in de schommelstoel.
Er is volgens goed oud Indisch ge
bruik een soos, waar de mannen om 12
uur de post halen en aan de bar een
biertje drinken. Daar worden ook brid
ge-, bingo- en dia-avonden gehouden.
Dan zijn er ook de grote en kleine
roddels net als op een binnenplaats op
Java.
De faam van Atabal heeft zich ver
breid, ook buiten de Indische gemeen
schap in Nederland en zo, ziet men ook
vele niet Indischgasten op Atabal die
daar een bungalow gehuurd hebben
van de nog niet permanente bewoners.
Er komt nog 'n eigen zwembad het
geen de attractie nog zal verhogen,
want vanaf Atabal kijkt men over Ma
laga naar de zee, het ligt er echter
niet aan.
Er is een bungalow service die alle
inlichtingen verstrekt over het huren
van bungalows en de nieuwkomers
wegwijs maakt.
Breng er eens een vakantie door.
Het adres is ,,EL ATABAL", Puerto de
la Torre, MALAGA.
Indra Kamadjojo.
Op de fotolinks, halen van de post bij de
Soos rechts, klimaat schieten in het nabije
Malaga.
ritsel ervan werd in mijn verbeelding
gefluister van een Japanse patrouille.
Ik kneep hem als een ouwe dief.
Maar de derde avond al hadden wij
elk een plaats gekozen, n.l. een graf.
Daar lag je dan hard en koud, op het
marmer van zo'n graf. En hetzelfde
geruis en gelispel van de bamboebla
deren, welke me op de eerste avond
elke keer deden opschrikken, brachten
een onnoemelijke rust over mij.
's Ochtends bij het krieken van de
dag werd je wakker door het gekraai
van de boshanen en dan hoorde je de
bamboe weer. En je luisterde en luis
terde maar tot je je niet meer bewust
was van de tijd en plaats en de dag
was weer goed, omdat je dit alles de
hele dag en de nacht om je heen wist...
Chr. Simon.
kastrol ronde ijzeren pot, van binnen
geëmailleerd, met deksel. De pot is van
oortjes voorzien en hing aan een ijze
ren beugel boven het vuur. Je kon er
ook rijst in koken.
djapoeh een goedkope soort ikan
asin. Heeft dikwijls een jeukende uit
werking op de tong. Is misschien ge
maakt van ikan lajang.
HET PORTRETJE
Fuselier Jansen kreeg voor een
klein vergrijp vier dagen politiekamer.
Zijn kapitein beduidde hem, dat hij kon
vertrekken. Jansen bleef echter staan
en toen de kapitein hem vroeg of hij
nog iets te vragen had zei hij: „Jawel
kapitein, ik zou graag een portretje
van je willen hebben".
„Kom morgen maar
ik je er eentje geven
Met het gevolg, dat
er op nog 14 dagen bij
terug, dan zal
Jansen de dag
kreeg.
ONS VREEMDELINGENLEGIOEN
Bij het subsistenten kader te Bata
via, waar als regel dagelijks militairen
aankwamen voor overplaatsing enz.
moesten die militairen de volgende
morgen aanpresenteren bij de korps
luitenant. Als het dan zo ver was, dan
kwam de adjudant (een Deen) en no
teerde de namen en andere gegevens.
Hij liep dan als regel het gelid langs
en schreef de namen op. Toen hij bij
een lange fuselier kwam, vroeg hij:
„Hoe heet jai?"
„Meijer adjudant", antwoordde de
fuselier en terwijl de adjudant de naam
opschreef, vroeg hij: „Met een kortze
of een lange ai?"
Waarop de fuselier Meijer antwoord
de: „Met een spiegelei adjudant".
18
