Voorbij Bekasi zijn drie krachtpatsers uit
gelopen op het peleton, van voor naar achter:
Harms jr., Peters, van Loon. In die tijd gin
gen nog geen TV-filmwagens mee met een
race, zelfs geen fotoreporters. Gelukkig was
gevaar vertegenwoordigde bij eventu
ele pech. Ik probeerde nu zo econo
misch mogelijk te rijden om eventuele
aanvallen op mijn leiderspositie te kun
nen opvangen en opeens, nog totaal
onverwacht was die ellendige Tjiso-
mang helling daar. Het was een moei
lijk stukje weg. Eerst ging je steil de
diepte in, dan kwam over de rivier
Somang een brug amper haaks op de
weg en dan heel steil bochten opklim
mend was de vervloekte helling, die nu
ten overvloede nog druk bezet was met
Bandoengse supporters die de weg
versmalden zodat je moeilijk kon zig
zaggen zoals ik me voorgesteld had
de helling te nemen.
Met een ratelend hart en reutelende
longen kwam ik aan de top en met de
rest van de nog steeds steigende weg
zou ik, wist ik, niet veel moeite meer
hebben. Gerustgesteld en in een ge
stadig tempo reed ik voort totdat ik bij
Tagog Apoe achter mij gejoel en mo
torgeronk hoorde. Ik keek om en zag
Raes op een km afstand me snel in
halen, gevolgd door een hele caravaan
van motorrijders die hem fanatiek aan
moedigden. In paniek wilde ik mijn
fiets vooruit sleuren, maar ik reali
seerde me opeens, die man heeft al
kramp gehad en kan het steeds weer
krijgen. In liet hem kalm komen en zag
dat hij heel moe was, bijna groen van
uitputting. Tezamen hebben we de Ta
gog Apoe opgefietst en bij Padalarang
onze "vlakke-weg-versnelling" gemon
teerd.
Snel renden we nu naar Bandoeng
toe, totdat op 14 km van die plaats
Eddies band sprong. Ik besloot op hem
te wachten want hij was snel met wis
selen van de tube d.i. buiten en bin
nenband in een stuk. Ongelukkigerwijs
bleek de om zijn nek hangende reser
ve tube bij het oppompen ook lek en
er af en toe een attente scholier met een
kodakje of zo!
Rechts: te Poerwakarta even een "shot" van
de leiders: v.l.n.r. Harms, Peters, van Loon.
Wat waren de wielrenhelden toentertijd "sratn-
wanhopig begon Ed zijn plakgereed-
schap uit te pakken terwijl hij mij
wenkte door te rijden. Ook Corry mijn
zuster smeekte om door te pesen. Ik
voelde er ook alles voor, al wist ik
wat er gezegd zou worden als ik won,
n.l. "Raes zou je hebben geklopt zon
der die pech". Gelukkig maakte een
sportieve Indonesiër met een splinter
nieuwe racefiets, die zo maar aan het
toeren was een einde aan alle moeilijk
heden door Sinjo Ed zijn Kar te leen
aan te bieden. Snel werd het zadel op
goede hoogte gemonteerd en haastig
wielden wij naar de finish toe.
Voor de oud-Bandoengers: de eind
streep was vlak voor de Globe bios
coop op Kebon Djati.
Wel eindelijk dan om de laatste bocht
nabij Pasar Andir zagen we de res
terende 600 m en bijna meteen begon
"locomotief-Raes" de eindspurt. Wan
hopig probeerde ik aan zijn wiel te
blijven. Wat haat je dan zo'n kerel,
180 km had je afgelegd en 50 km,
de laatste, voelde je je superieur en
zeker van de 1e prijs. De eerste Eerste
Prijs over een afstand van meer dan
100 km, die ik ooit had gehaald. En
dan maakt zo'n kerel, met een kramp
aanval in het begin van de wedstrijd
en een monsterachterstand ingehaald,
die volgens Bartjes nu uit elkaar moest
zijn gefietst er eenvoudig een eind
aan.
Ik nam dat niet, mijn hersens ston
den scherp gesteld op winnen, mijn
hart, longen, spieren, kortom elke ve
zel van mijn lichaam combineerde zich
in een geconcentreerde explosie en
daar kon zelfs Eddy niet tegenop. Zijn
moeie lichaam kwam een kwart-fiets-
lengte achter mij aan over de streep...
Wat een kerel, die Raes!
Ik had geen fut meer om te remmen
mijn stuur had ik scheefgetrokken
pangan" gekleed en geschoeid. Wat een ver
schil met de wielrenkoningen van vandaag.
Maar de prestaties waren geen sepintjang
minder!
tijdens het trekken eraan en het duur
de een tijd voor ik mijn trekkende en
bevende spieren weer in bedwang had.
Toen Raes en ik hoorden dat wij de
race gedaan hadden in 5 uur en 43
min. en no 3, de taaie Henk Burki, nog
een kwartier achterstand had, zijn we
naar huis gegaan om ons te verkleden
voor de prijsuitreiking.
Mijn vader, anders geen fan voor
mijn sportverrichtingen, vond de pres
tatie zodanig voldoening gevend dat hij
mee ging en bij de heildronk liet hij
zich ook niet kennen.
Na Burki kwamen Peters en Harms
aan en Raes en ik voelden ons vol
doende gewroken op de nederlaag die
Soerabaia-Peters ons bezorgde met de
al dan niet bewezen medewerking van
vrienden die ons in de race Soerabaia
- Bodjonegoro tegen de grond kwak
ten.
Er zijn nu nog twee belangrijke wed
strijden te vertellen. Die van de I.S.I.B.
games, "International Sport In Ban
doeng" en de Bandoeng-Garoet race,
die ik bij gelegenheid zal beschrijven,
als er tenminste nog interesse voor
bestaat.
F. H. van LOON,
Lindelaan 92, Loosdrecht
Verkrijgbaar bij Boekhandel
Tong Tong:
ELSEVIERS MYTHOLOGISCHE
ENCYCLOPEDIE
door Dr. A. R. A. van Aken,
voor de prijs van slechts 3,25.
Dit handige boekje in pocketfor
maat geeft een volledig over
zicht van de Griekse, Romeinse
en Germaanse mythologie en is
rijk geïllustreerd en verduidelijkt
met genealogische tabellen en
kaartjes.
