ZO GING HET OOK WEL...
Om en bij de kleine Anglo
Zon en warmte in de winter
E. J. MONTFOORT ZOON
J. B. G. VERBURGT
Enkele dagen geleden ontmoette ik
een oude vriend van mij die destijds
Gezagvoerder was bij de KPM. Uiter
aard werden onder een gezellige dronk
weer heel wat oude verhalen en be
levenissen van tempo doeloe opgera
keld, toen mij een grappig voorval te
binnen schoot waarbij bedoelde kapi
tein toen betrokken was.
Uit hoofde van mijn werk reisde ik
vaak van de eilanden naar Soerabaia
v.v. terwijl een uitgebreide kennissen
kring onder het personeel van de
douane mij dikwijls zeer van pas kwam
om coulant en vlug de douane-con
trole in diverse havens te kunnen pas
seren.
Op één van mijn trips vertrouwde de
Kapitein, die te Soerabaia woonde en
om de vier weken een dag of drie
thuis was, mij toe dat hij op deze reis
een mooie Chow-dog aan boord had
weten te bemachtigen en naar huis
wilde meenemen, maar voor het beest
niet de vereiste invoer- en gezond
heidspapieren had. En ook geen zin
had om daarvoor alle instanties af te
lopen en het hondje nog bovendien
een poos in quarantaine te laten hou
den, omdat hij er bij thuiskomst zijn
vrouw mede wilde verrassen. Hij zat
er reeds een hele poos mede te tob
ben op welke manier hij het toch ge
daan kon krijgen het beestje zonder
bombarie door de douane-controle te
krijgen. Tenslotte vroeg hij mijn mede
werking hem hierbij te helpen, waartoe
ik uiteraard graag bereid was mits ik
er maar geen riskante illegale hande
lingen voor behoefde te doen. Het
enige wat ik slechts behoefde te doen
was de bij het debarquement dienst
doende ambtenaar een tijdje geani
meerd aan de praat te houden en te
doen alsof hij voor mij een volkomen
onbekende was. Verder zou hij één
en ander dan wel fixen.
De dag van aankomst dan, ging ik
met mijn koffertje van boord en meng
de mij onder de talrijke debarkerende
passagiers, op weg naar de uitgang
waar passagiers- en bagage visitatie
zou plaats hebben. Intussen liep de
Kapitein, in uniform gestoken, met het
hondje aan de lijn tussen de passa
giers op kleine afstand van mij mee
naar de uitgang waar iedereen op zijn
beurt stond te dringen.
Gedachtig aan mijn belofte knoopte
ik een heel gesprek aan met een mij
goed bekende visiterende ambtenaar,
terwijl de vele oppassers en mantri's
voortgingen met onderzoek van de an
dere passagiers, terwijl de Kapitein
met zijn hondje aan de lijn al maar
achter mij heen en weer liep en zijn
beurt scheen af te wachten, tot hij de
aandacht trok van de met mij in ge
sprek zijnde ambtenaar.
Deze brak zijn gesprek met mij af
en vroeg heel gedienstig: "Kapitein,
kan ik U misschien helpen?" Waarop
deze te kennen gaf dat hij een hondje
had dat hij graag naar zijn schip wilde
medenemen voor gezelschap aan
boord, en of hij er een douane pasje
voor kon krijgen.
De ambtenaar legde hem uit welke
papieren en gezondheidsverklaring van
de veearts daarvoor waren vereist, en
dat zonder deze bescheiden het vol
gens de bepalingen van de Hondsdol
heid ordonnantie het verboden was
honden, katten en apen uit- of in te
voeren, of van- of naar boord mee te
voeren.1
Kapitein:
"Dus mag ik hem zo niet meenemen
naar boord?"
Ambtenaar:
"Het spijt me, helaas niet Kapitein,
zorgt U dus maar eerst dat U de no
dige papieren en documenten bij el
kaar krijgt".
Kapitein:
"Nou, dan zit er niets anders op
dan dat ik het beestje maar weer naar
huis terugbreng en mijn vrouw zal vra
gen om één en ander voor een vol-
wende reis te regelen. Dag meneer,
en nog wel bedankt voor Uwe inlich
tingen".
De Kapitein met het hondje aan de
lijn, de poort uit, in de taxi, en naar
huis. L. Frantzmann
PAPA PUISSANT
Deze ongewone naam, ook verder
nooit meer gehoord, was van een (ge
naturaliseerde?) Fransman, wonend in
Kedungdjati, res. Semarang. Wat hij
precies geweest was, weet ik niet
meer. Wel weet ik, dat het een dikzak
was. Hij leefde met een Inlandse vrouw
en ging veel op tjèlèngjacht. Mijn va
der kende hem heel goed en logeer
de steeds bij hem als hij bij zijn tour
nee in Kedungdjati was.
Hij werd altijd "Papa Puissant" ge
noemd (niet alleen Papa, maar Puis
sant werd er altijd bij genoemd) door
allen die hem kenden, ook door zijn
echtgenote en zijn Inlandse omgeving.
En als hij niet dood is, leeft hij nog.
F. Retel Helmrich
ELKE ZATERDAG
lapjes-dag in Toko Tong Tong
Nu aan Kerstcadeautjes denken,
nu iets leuks zelf maken. Uit een
stukje batikstof komen de origi
neelste kussens, tassen, kleed
jes. In zon' lapje zit iets eigens,
iets dat gewoon textiel niet heeft.
Batikcoupons vanaf 5,Dure
en goedkope kains en sarongs.
Echte batik, batik-tjap en batik
prints. Batikstof 5,per mtr.
Tas-pakket (batikcoupon,
voering plus beugel) 10,
KOM EENS NEUZEN
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
i I
Op veler verzoek verschijnt
door VILMA
Moesson-reeks f 5,90 incl. porto j
De Indische jeugdherinneringen van Vilma, indertijd als feuilleton in
"Het Vaderland" opgenomen, nu in boekvorm.
Een aanwinst voor Uw Indische boekenplank!
Vanaf 15 december (als alles vlot loopt!) verkrijgbaar in Boekhandel J
Tong Tong, Prins Mauritslaan 36, Den Haag. j
Bestel NU, dan heeft U het lang voor Kerst in huis!
En als U het wéér vergeten bent, bestel dan óók "Anak Kompenie" j
van Lin Scholte 4,30 incl. porto.
mmuimiin"mmwmm""1111111
31 DAGEN Torremolinos f 399,
t en vele andere reizen. Vraagt gratis prospectus.
I WHITE CARS
J Spoorsingel Heerlen Telefoon 04400- 1 71 71
(voorheen: begrafenisondern. te Djakarta)
F thans bedrijfsleider: Begrafenis ondernem.
Ahornstraat 51 's-G raven hag e Tel. 332288
