k
Als een draad om de
aarde gespannen zal zijn
21
"Als een draad om de aarde gespan
nen zal zijn...", schreef Djojobojo.
Als alle Indischgasten afgedankt zul
len zijn, opzij gezet, vergeten, en gees
telijk en physiek nutteloos verklaard,
als alles verloren is behalve "de eer
van Indischman te zijn", dan zullen wij
blijven leven op drie zaken:
De Herinnering.
De Droom.
De Hoop.
Lach niet schamper over deze drie
"nietswaardigheden". Want zolang zij
een stem hebben - en die stem leeft
in Tong Tong zal niet alleen het
Leven behouden blijven, maar bezieling
geven aan Nieuw Leven.
Zekerheden, wetten en structuren
zullen vergaan, maar het zijn de Her
innering, de Droom en de Hoop die
altijd de Ruiters van De Nieuwe Dag
zullen zijn.
Hou ze vast, old boys, dear girls!
Hou vast!
Hier één bewijs uit vele.
Deze foto werd gemaakt op de laat
ste Pasar Malam. In de stand van TV-
kindertekeningen.
De tekeningen zullen verdwijnen.
De Pasar Malam zal verdwijnen.
En Tong Tong, de schepper van de
Pasar Malam, zal verdwijnen.
En deze kinderen zullen eens ver
dwijnen.
Maar één moment staan ze hier in
de onsterfelijk mooie en gracievolle
dans van Ardjoeno, de eeuwige held,
en Drupadi, de eeuwige vrouw en
moeder. Zelfs in hun onontwaakt be
wustzijn en hun sjorrige westerse kle
ding, een dans uitvoerend van adem
stokkende, mysterieuze waarachtig
heid. Van het eeuwig heroische en het
eeuwig liefdevolle dat het Mens-zijn is.
Ook al hebben wij alleen nog maar
Herinnering, Droom en Hoop, we heb
ben NIETS verloren. T.R.
ONZE RIJKDOM
De kranten meldden al in de Sinter-
klaasdagen: "...dit jaar zijn alle re
cords op het gebied van Sinterklaas
inkopen gesneuveld...geen speelgoed
was te duur, geen artikel te luxueus...
hoe groot de koopwoede is geweest,
blijkt uit de cijfers (wordt een bank
genoemd)...
En toen moest Kerstmis nog komen,
en ook nog het feest van de jaarwis
seling. Het kan niet op! Dat is tussen
twee haakjes het ingeboren kwaad van
hersens, die immers niet geremd kun
nen worden. Die "stomme" buik van
ons zegt tenminste op een gegeven
moment: "Stop! Niet meer!" Als onze
buik weerloos onze hersens zou vol
gen, zouden de meeste mensen al lartg
"bledos" zijn!...
Veel abonnees hebben in deze da
gen ook nog aan Tong Tong gedacht,
gelukkig. Zoals mevrouw Linnemann
schreef: "...er glijden elk jaar zóveel
centjes door onze vingers voor prul
laria en nonsensdingen, een extraatje
voor Tong Tong kan er óók best af!"
en ze voegde de daad bij het woord.
Omgekeerd zijn wij (met onze Bruine
Bus) dus ook aan het werk geweest.
Zo hebben we onze "lievelings-adik":
de eeuwig tekort komende kinderen
van de BOS-tehuizen in Indonesië
(voortzetting van het werk van Pa van
der Steur) 500,gestuurd en aan
een groep Indonesische scholieren
250,Er zal wel méér de deur uit
gaan de komende maanden, dus houd
onze Bruine Bus in stand. We willen
graag nóg royaler geven, maar als be
dachtzame oudere broers en zusters
houden we óók rekening met nóg
slechter tijden die kunnen komen, en
dan zou alles op zijn!...
In een dagblad lazen we een inge
zonden stuk van een dame die over
de hulp aan ontwikkelingslanden
schreef: "We moeten pas dan begin
nen te helpen als daér ALLE eigen
bronnen om nood te bestrijden uitge
put zijn!" We weten dat deze gedachte
bij veel mensen bestaat. En misschien
is het ook wel verstandig omdat im
mers de uiterste nood dwingt tot groter
energie, maar a. als het stadium van
uitputting bereikt is, komt redding veel
al te laat, b. er bestaat nog zoiets als
geven om het geluk van het geven en
hier houden alle rekensommetjes en
motieven op!
