LANGS
TIJGER
PADEN
Lex Denninghoff Stelling
n.v. Azië Zwitserland Technisch Bureau HENNEMAN
Handel Mij. Sinds 1916
om en sloeg dwars door de drijvers
heen die niet anders dan met speren
gewapend waren. Hij maakte een grote,
omtrekkende beweging en raadt eens
wat de slimmerd daarna deed? Hij koos
de grote weg, wellicht omdat hij dacht
dat daar geen gevaar in school omdat
de jagers in het veld waren.
In werkelijkheid was er wel degelijk
een jager, maar die hield zich onledig
met...het repareren van zijn scooter.
De babi passeerde hem op nauwelijks
drie meter. Geschrokken deed hij een
tijgersprong naar zijn geweer ik be
doel de jager uiteraard legde aan
en schoot. Klik deed de spuit, want
hij was niet geladen.
Weer was de zwartkiel de dans ont
sprongen.
Eindelijk...
Na deze (mislukte) drijf liet de rakker
zich twee weken niet zien.
Herhaaldelijk ben ik nagegaan of er
iets veelbelovends te bespeuren was,
maar zonder resultaat.
Eindelijk, na zeker een halve maand:
prenten. En wel de mij nu zeer be
kende, van uitzonderlijk groot formaat.
Rondneuzend merkte ik, dat meneer
zich een andere schuilplaats had ge
kozen en ook van loop was veranderd.
Alle vorige lopen negeerde hij, maakt
nu een omtrekkende beweging om de
ketella-tuin en komt deze tegen de
wind in binnen.
Mijn hele hart haakte naar goed maan
licht. Avond-in, avond-uit zat ik het
maanmannetje te observeren, alsof het
een buitenwereldlijke satelliet was.
Toen vond ik (het licht) welletjes, 's-
Avonds vertrok ik met jachtvriend Tan
naar de plaats. In plaats van de lamp
had ik mijn 6x kijker op mijn trouwe
Mannlicher gemonteerd. Ik zou des
noods tot de morgen blijven zitten.
Ongeveer 500 meter waar ik mij zou
gaan posteren, stopte ik de Volkswa
gen, we gingen toen beiden onze plaat
sen bezetten.
Heel voorzichtig lopend, kwam ik ein
delijk waar ik wezen wilde. Tan sloot
een "galoer" verder af. Ik bukte mij
om mijn klapstoeltje neer te zetten,
toen...kratakkk, krak,krak,krak. Als 'n
stalen veer schoot ik omhoog. Verdo
rie, zat ie er nu al? Duidelijk kon ik
het gesmak opvangen van de plaats
waar meneertje aan de maaltijd was.
Mijn geweer was nog niet eens ge
laden.
Ik keek naar de tuin om de afstand te
schatten. Die was ongeveer 100 meter.
Om de paar minuten viel er een ketella
(cassave)boompje om, kennelijk door
de rakker uitgegraven en meegesleept
naar de bosrand. Hier deed hij zich
dan op z'n dooie gemak aan de sap
pige wortels te goed.
Heel voorzichtig maakte ik de grendel
van m'n geweer open, schoof mogelijk
nog voorzichtiger drie patronen erin
en liet toen één slanke "pil" in de ka
mer glijden, het ding in stilte veel ge
luk toewensend.
Wel een uur heb ik het gedoe met de
ketella-aanplant door mijn kijker ge
observeerd. Schieten dorst ik niet,
want misschien dat ik een betere ge
legenheid kreeg. Toen, een gegrom en
een monsterachtige zwarte rug ver
scheen half boven de alang-alang, zich
schuins voor mij langs bewegend. Het
gras zwiepte heen en weer als door
de wind veroorzaakt.
Ik begon plotseling te beven. Ik rilde
alsof ik malaria had. Toen onderkende
ik het gevoel: ik had inderdaad koorts
de jachtkoorts. Het "drama" ging
zich voltrekken. Ik wist dat ik deze
kans niet mocht missen.
Daar liep hij, de reus, de geslepene:
mijn nachtmerrie. Drie maanden lang
was hij mij te slim af geweest en
kennelijk ook verschillende andere ja
gers honderden liters benzine en
een bijna evengrote hoeveelheid trans
piratie had het me gekost om dit mon
ster onder schot te krijgen.
Nu was het zo ver. Het ogenblik waar
ik dag-in, dag-uit, nachten lang naar
had gesnakt, was aangebroken. Nu zou
hij me niet meer ontsnappen. Hij liep
schuins voor me heen, op ongeveer
80 meter, zich van geen onraad bewust.
Langzaam hief ik de Mannlicher op,
na er een laatste, bijna smekende blik
op geworpen te hebben. De veilig
heidspal werd omgelegd, zacht, oh zo
zacht. Kijken. Neen, de beer had niets
gehoord. Toen mijn wang tegen de
kolf lag en ik het beest in mijn zes
maal vergrotende kijker zag, stokte
mijn adem. Wat een kanjer! Allicht,
door de kijker was hij als het ware
op nog geen 15 meter voor me ge
komen.
De versneller gaf bij het overhalen
naar m'n gevoel een lawaai als een
oordeel. Maar weer had de zwarte
krachtpatser niets gehoord. Of toch.
Ja, hij stond stil. Moest ik juist hebben.
De rechtopstaande pijl van de reticule
in de kijker beweegt toch al zo erg,
te meer uit de vrije hand. Toen: het
schot, de klap van de trappende 8x56
tegen m'n schouder.
De zwarte rug was weg, maar diep,
nijdig gegrom, geschreeuw bijna duid
de erop dat ik geraakt moest hebben.
In de haast om te gaan kijken, vergat
ik helemaal m'n geweer te herladen.
Achteraf besefte ik, hoe gevaarlijk dit
kon zijn geweest.
Maar daar lag hij, de kanjer. Hij pro
beerde nog op z'n achterste lopers te
gaan staan, maar dat was de laatste
beweging van z'n leven. Vlak daarop
rolde hij opzij.
Het werd stil, de rust van het veld
keerde weer.
De reus was geveld.
Ik reed de auto zo dicht mogelijk tot
de plaats, maar op ca. 90 meter werd
het te drassig. Tan en ik hebben toen
geprobeerd om hem te slepen. Bela
chelijk. We hadden net zo goed een
olifant kunnen proberen weg te krijgen.
Gelukkig brachten voorbijlopende Pa
poea's uitkomst. De kap van de Volks
wagen ging open en langs twee boom
stammetjes, al duwend, trekkend en
rukkend kregen we de beer er in. De
afstand tot Hollandia-Binnen, ca. 25
km. werd afgelegd in bijna anderhalf
uur. Soms moest ik stapvoets rijden,
omdat in de bochten de banden tegen
het spatbord schuurden. Maar we kre
gen hem thuis en deze allereerste foto
in ons Jagersblad mag er een kleine
getuigenis van zijn. De getuigenis dat
het inderdaad een reus was die geveld
werd. Al heeft menige huisvrouw liters
petroleum moeten verstoken om het
vlees wat malser te krijgen....
Mag in geen bibliotheek ontbreken
f 6,20 0,45 porto.
SANITAIRE INSTALLATIES, TEVENS GASFITTERS
ELECTRISCHE-, CENTRALE VERW ARMINGS- EN
specialisten in onderhoud en vernieuwingen van installaties in reeds
bestaande huizen. Volledige garantie, prijs offerten.
Atjehstraat 68- 72 Den Haag Telefoon 55 03 00 (3 lijnen)
