(M)ELODIE VOOR INDISCHE GOUDEN SIERADEN €,MER,KJLE restaurant wijnands v/h cedi JUWELIER, SPUI 167a - DEN HAAG TELEFOON 070-60 48 85 (de Griekse) en het Oosten (de Hin doe-Javaanse), waarvan de wajang ver uit de beste is, de meestomvattende en diepst doorvorsende, heb je toch wel geleerd met dit Toeval "weg te weten". In het "samenspel" van goden, half goden, mensen en dieren speelt het Toeval een belangrijke, niet weg te denken en "logische" rol. Hier is Toe val geen buiten de werkelijkheid en "uit het niets tevoorschijnspringende" waarde, maar hoort thuis in een duide lijke structuur met een vaak aangrij pende menselijkheid. Die begrijpt ook dat de mens inder daad "naar God's evenbeeld gescha pen is, dus ook het Toeval in zich heeft (al noemen sommige mensen dat "voorbeschikking"). Je leert dat in élk levenspatroon het Toeval nauw verwe ven is. En dat wij, juist met bewustheid van dat Toeval, van een hogere orde kunnen zijn, d.w.z. van een universele bewustheid die ons onaanraakbaar maakt voor al die nare kleine twisten en angsten van kleine mensen, die thans de wereld verscheuren. Want wij verscheuren omdat wij als maar willen rechtzetten. Terwijl het Toeval ons een beetje "uit het lood" gebracht heeft, weet U. Want waarom staat anders ons hart onder een hoek van 23,5 graad in ons lichaam? En de aarde onder precies dezelfde hoek op haar baan om de zon? Toeval? Tsk-tsk- tsk. We praten vaak even dom als érg kleine kinderen... T.R. WIE WEET HET NOG? U kent natuurlijk de uitdrukking "het is setal' t'ga wang" voor iets wat het zelfde is. in oud-Hollands "het is lood om oud ijzer". Een wang was 10 duit; dus een benggol een 3 duitstuk. In mijn eerste jaren in Indië (begin deze eeuw) rekenden Javanen nog veel met duiten, al was er alleen Hollands geld. Een kwartje was dus drie wang. Als ik als tuinopzichter 1,75 moest uitbe talen, zei ik sidji roepiah sangang wang, dus 1 gulden en 9 wang, en betaalde met een gulden en drie kwart- tjes. 121/2 cent was "karotèng", afkorting van ka loro stengah, dus: de tweede wang half. In het Javaans vlug tellen van 1 tot 5: siroloepatmo: sidji loro teloe papat limo. Ir. P. W. M. Trap.t. HOLLANDSE en INDISCHE KEUKEN Hoogstr. 12 - Den Haag - Tel. 600712 Dir. M. WIJNANDS v/h Grand Hotel, Makassar Een lezeres stuurde ons op het overlijdens bericht van Leodie Monnereau (vorig num mer) deze spontane reactie: In ons gezin was Tong Tong: levens lang abonnement. Mijn moeder las Tong Tong voornamelijk uit sympathie voor de redacteur, die talloze pogingen deed om 'n bepaalde bevolkingsgroep' zelfbewustzijn bij te brengen. Ik was bekoord door de verhalen van occulte verschijnselen, verteld in eenvoudige stijl. Lilian Ducelle's beschouwingen vond ik bij-de-tijd; zij trachtte het oude te behouden en harmonisch in het nieuwe te integreren. En allen staarden naar de prachtige foto's, herinneringen aan jeugd en geboorteland. Beschou wingen van wel of niet-aanpassing, Oost-West tegenstellingen vonden wij dikwijls te moeilijk, leder mens was an ders en elk had andere levenservarin gen, dus het had niet veel zin, volgens ons, om aan integratie te doen. Mijn Moeder vond het Tong Tong bu reau zo gezellig, dat zij altijd ging be talen. Zij beweerde, dat het invallende licht in de vensters het stralende van de tropenzon behouden had. Zij vond er iets van de rust in de voorgalerij van de namiddag en keek graag naar de mensen. Een kantoor met sfeer zei zij. Na haar heengaan nam ik het abon nement over en kwam ook op het bu reau. Helaas bekeek ik het kantoor anders. Ik voelde altijd een brutale energie ont waken om aan het moderniseren te slaan. Een kartonnen kaartendoos en een stalen doos naast elkaar op één tafel. Vreselijk hoe onefficiënt. Een goed bureau. Bureaulampen. Geen ma terialen die cadeau waren gekregen, geen improvisatie van dozen, kisten, manden. Standarisatie. Eéns zei ik aan Lilian dat ik niet begrijpen kon, hoe in een dergelijke duizend en één verschillende soorten dingen, een tijd schrift tot stand kon komen. Lilian ant woordde, dat het personeel nu een maal andere maatstaven aangelegd moesten worden, en dat met de effi ciency Tong Tong zou sterven. En dat het niet aan de dozen, kisten en man den lag, maar in de arbeidskracht van de mensen. Ik heb dit nooit begrepen en ik gireerde om mijn modernisatie- drang buiten Tong Tong te houden. Ik kwam zakelijk op kantoor. Ik bekeek het personeel aandachtig. Ze werkten en werkten met concen tratie in een stilte, die soms op de stilte van een godsdienstoefening leek. Ook een Dame was daarbij. Zij was altijd op de achtergrond, bescheiden, en zo broos, dat ik aannam, dat zij voor "lichte werkzaamheden" was aan genomen. Nooit kwam het in mijn dom me hoofd op, dat zij wijzer was dan ik. Dat de mogelijkheid bestond, dat zij veel presteren kon. Ze was keurig en netjes en ik begreep nooit, dat zij zich gelukkig kon voelen. Haar persoonlijk heid intrigeerde mij zo dat ik altijd be hoefte voelde, met pen en papier voor haar lippen te gaan staan en uit haar het verhaal van de opbouw en worste ling van Tong Tong te winnen. Het zou een prachtig verhaal zijn, vermoedde ik. Haar ziel was aan Tong Tong ge wijd en zij was omringd door de toe wijding van Tong Tong. Haar portret in het nummer van Tong Tong, dat haar heengaan beschreef, zag ik het eerste. Tjalie's beschrijving van haar werkkracht en haar persoon lijkheid waren voor mij een openbaring. Hoe was dat mogelijk wat een my sterie was de Dame eigenlijk. Haar portret was prachtig. Want zo kende ik haar, op de achtergrond, zwijgzaam, bescheiden, dienend. Wat een verrukkelijke melodie: Elodie Monnereau-Cuss... Tong Tong-abonné naar: 22 Kt en 24 kt gouden Schakel-armbanden Slang-armbanden Krintjing-armbanden Colliers van 7-100 gram Briljant ringen Briljant hangers Briljant oorknopjes Kabaja speldjes Haarspelden Trouwringen 5

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1969 | | pagina 5