Traditie
Iedere zondag kijk ik met genoegen
naar de zwarte, deinende figuren van
de Scheveningse vrouwen in traditio
nele klederdracht. Mijn persoonlijke
smaak is te Oosters-ingesteld op rank
heid en kleur, dat ik de nationale
drachten van Nederland kan appre
ciëren, maar deze vrouwen en ook die
in Friesland, Zeeland, Staphorst be
wonder ik. Omdat ze koppig prefere
ren zichzelf (de vrouw van gister) te
zijn, liever dan de speelbal van een
krankzinnige mode-ontwerper.
Behalve bewonderen zouden we ook
hevig moeten benijden de vrouwen in
India, Thailand, Vietnam, Maleisië, In
donesië en al die andere landen waar
de Westerse mode nog niet de kans
heeft gezien de traditionele kleding
geheel te verdringen. Waar men be
seft dat de eigen aparte schoonheid
het beste uitkomt in deze klederdracht.
Kijkt U eens naar de altijd weer
rijke en kleurrijke sari van de India-
sche; de bijna gestyleerde haute cou
ture van de Thai-klederdracht in Thai
land, de charme van de kind-vrouwe
lijke ao dai van de Vietnamese (broek
met daarover een lange tuniek); de
sarong-kabaja Singapore stijl en de
talrijke drachten waarbij lange broek
en tuniek (kaftans of kurta's en korte
Chinese jakjes) gedragen worden. U
kent de uiterst vrouwelijke Sjanghai-
dress met de split opzij, hooggesloten
aan de hals. Neen, die split is niet
zoals men Westers-schunnig bekijkt,
om een blote dij te laten zien, want
U zult onder die split altijd een fijne
onderjurk zien uitspringen.
Maleisië vooral heeft een gevari
eerd en wisselend modebeeld. Singa
pore waar Oost en West door de han
del nauw samen zijn gebracht, is een
onuitputtelijke bron van nieuwe inspi
raties voor de Eurasians, die goede
smaak en originaliteit bezitten. Toch
nodigde men Balmain uit om de cos
tumes te ontwerpen voor de Malaysian
Airlines stewardessen en hostesses.
De creaties werden juweeltjes van
elegance en stijl. Natuurlijk in batik en
natuurlijk volgde Balmain (nog steeds
de grootste onder de ontwerpers die
weigert aan de zotheid deel te nemen)
de sarong-kabaja-lijn.
Over Indonesische klederdrachten
zult U genoeg weten om te beseffen
dat geen japon de élegance van de
mooie sarong en de uiterst vrouwelijke
kabaja kan evenaren.
Conclusie: in het Verre Oosten is
mode en schoonheid geen nieuws. Al
leen een eeuwenoude traditie, altijd
weer tot leven gebracht door de*
Vrouw die, bewust van haar vrouwe
lijkheid, die voor niets ter wereld prijs
wil geven.
Op de a.s. pasar malam hoop ik U
iets van deze distinctie en élegance
uit Azië te laten zien. Natuurlijk hoort
daar onze Sakaba, onze eigen Indische
dracht ook bij. Hoe lang nog tot elk
Indisch meisje beseft dat we op deze
klederdracht niet trots genoeg kunnen
zijn? LILIAN DUCELLE
Een gala-dracht van de Thaische vrouw is
deze kostbare ''Thai Chakri"De enige bloot
heid ligt in die ene schouder. Een strapless
blousje, een hoog opgeknoopte "sarong", met
speciale plooi en gesp van voor. Een stola
sahaiwordt op uiterst elegante wijze over
een schouder geslagen. Simpel, exotisch, trou-
welijk.
De Thai Amarin en de Thai Cbitralada zijn
de meer gebruikelijke nationale kledij van de
vrouwen in Thailandeenvoudige lange rok
ken met daarop blouses met lange of 3/4
mouwen.
WIE?
Voor de a.s. modeshow op de
Pasar Malam (24-28 juni, elke
avcnd) zoek ik nog enkele slan
ke Indische meisjes. Maat 36 -
40. Liefst niet kleiner dan 1 me
ter 60.
Aanmelding en inlichtingen
Lilian Ducelle, Pr. Mauritslaan
36, Den Haag, Telefoon 54 55 00.
Een van de nationale klederdrachten in Singa
pore is de sarong-kabaja, anders van stijl, toch
niet veel verschillend van de Indonesische
dracht. Grootste verschil ligt in de kain (ge
weven of batik) altijd met een plooi voor
en de kabaja die erg getailleerd en vrij kort
gedragen wordt. Ook altijd met een befje
(kntubaru)
De sarong-kabaja waarbij blouse en rok van
dezelfde batik worden gemaakt, komt er meer
en meer in. De "sarong" is dan een kant en
klaar gemaakte rok met ritssluiting. Heel
handig en bijna niet te onderscheiden van de
gewikkelde sarong.
13
