VA* HIER EN GUNDER BIJ DE VOORPLAAT it'/A BANDJIR! OF EEN ZWEMBAD? Soms, bij Indische kennissen op be zoek, en oude fotoalbums doorblade rend, kan je wel eens foto's' tegen komen, waar niemand het rechte van weet. Zo bij voorbeeld die foto van onze voorplaat. Daar ziet iedereen di rect van dat het een bandjir moet voor stellen, althans hoog water. Maar de dame van wie het album is, en hier (op de plaats van de foto) als kind geweest is, houdt vol dat het een zwembad is. "Ach, hoe kan dat nou! Zo maar bomen in het zwembad?" "Ja heus!" "En stond het water tot aan de muren? Die zullen dan wel geen lang leven gehad kunnen hebben!" "En toch io het zo!" "En als het toch een zwem bad was, dan ging je er toch met je zwempak in? Niet zo maar met je kle ren?!" "Ja, een beetje raar. En tóch was het een zwembad!" Wel, we hebben veel primitieve zwembaden gezien in ons leven, maar dit komt ons wel als een onwaarschijn lijk geval voor! Toch knikt de grijze dame van de foto's heel beslist, al is de foto nóg zo lang geleden gemaakt en is ze er maar een paar korte keren geweest, op bezoek van Semarang. Want a. jonge mensen kunnen zich veel zaken vaak veel zuiverder her inneren dan we beseffen, b. in Indië zijn de wonderlijkste dingen mogelijk. Vooral in het OUDE Indië. Nog vóór het tijdperk kwam dat alles net als in Europa zo zoetjes aan in vakjes en kastjes met voorschriften en volgens model gemaakt zou worden. We gingen maar eens op informatie uit. En begonnen (zoals voor alle za ken die Midden Java betreffen) maar eerst bij Ton van Wijlen en zijn vrouw Ko. Het eerste schot was al raak. "O!" riepen Ton en Ko tegelijk, "natuurlijk kennen we dit. Dat is Oemboel Ge- neng. Dicht bij Klaten!" "Is het heus een zwembad?" "Ja...dat wil zeg gen..." Dan horen we dat Oemboel Geneng een bron is, genaamd naar de kam pong Geneng (toonloze e's), die er vlakbij ligt, en die bron is gelegen op het land van de koffie-onderneming "Gajamprit". De ondernemingsgebou wen stonden vlak bij de bron, die door een vorige eigenaar ommuurd was en van een sluis voorzien. Het bronwater (dat mooi helder was) liep door een duiker (rechts" achter op de foto) vrij de wereld in. Dag in dag uit. Maar draaide men de sluis gedeeltelijk dicht, dan steeg het water binnen de vier muren rond de bron tot elke gewenste hoogte en ontstond er dus een zwem bad. Gezelschappen die er wilden ba den, huurden het bad privé voor een uur of wat voor zich af, gingen de sleutel halen bij de boekhouder-afpak- ker van Gajamprit, de sluis werd ge sloten en men had een heel zwembad voor zich alleen. SOLDATEN "...Neem me niet kwalijk, maar ik had gedacht dat je als ex-redacteur van Wapenbroeders toch wel ergens één woordje gezegd zou hebben over dat rumoer over de oorlogs misdaden..." de W. Er zijn twee soorten soldaten: de echte, waarvan ik er vele drie gene raties lang gekend heb, en zij die "te goed zijn voor het soldatenleven", zijnde van het soort dat "zijn vader vermoord en zijn moeder vergeven" kan hebben. Met of over deze mensen praten is erg moeilijk. T.R. Die boekhouder-afpakker tussen twee haakjes (een beroep dat alleen in de tabak bestond!) was meneer H. Poetoehena, die de vader bleek te zijn van Ko van Wijlen. En óf de foto voor haar dus een verrassing was! Als men genoeg gezwommen en ge speeld had, werd de sleutel bij meneer Poetoehena teruggebracht, de sluis werd weer opengedraaid en het zwem bad was weer "tuin". Tot er andere liefhebbers kwamen. Kinderen (en hun gasten) van Gajamprit kenden het zwembad goed. Zo ook de mensen en hunne gasten van de nabijgelegen sui keronderneming Gondang Winangoen. Het "zwembad" was dus niet open baar. Alleen goede bekenden van bei de ondernemingen zwommen er. En omdat gebruikers van dit zwem bad altijd "onder ons" waren, maalde niemand om speciale zwemkleding. Men kwam er en men ging er vandaan wanneer men wou. Geen controleurs. Geen kaartjes. De jongelui klommen in de bomen of op de muren (zie ook de foto elders in dit nummer) en doken vandaar af in het water. Het was het vrijste, natuurlijkste en "eigenste" zwembad dat een mens zich wensen kon! Dus waren de herinneringen eraan natuurlijk onuitwisbaar en het is écht waar dat "in Indië de wonderlijkste dingen mogelijk waren"... Herinneringen aan Indië verdrietig heimwee? Neen, een Wereld van Wonderen die we nooit vergeten kunnen. Zoals men sen van hier b.v. een film van Walt Disney niet vergeten. Of noem elke andere wonderlijke film op. Maar het verschil met óns is dat onze wonder lijke wereld ECHT was en dat we er middenin geleefd hebben. Dan is de herinnering geen verdrie tig heimwee meer, maar een schat kamer met wonderlijke films. Die je eindeloos weer kan afdraaien zonder je ooit te vervelen. En dit was toch een leuk "eenac- tertje", ja? T.R. ONFATSOEN "...deze generatie komt terecht in een sfeer van onfatsoen, onnatuur lijkheid, datgene wat men juist uit de weg wil ruimen. Hun beschaving wordt ONbeschaving, die overwon nen zal worden door een andere beschaving". "Wally" Fragment uit een brief, die (als zeer vele andere brieven van lezers) uitno digden om in Tong Tong tot een uit spraak te komen over veel wat in de moderne tijd wordt gezien als zeden verwildering die fataal zal moeten af lopen. We zijn er niet op ingegaan omdat het een probleem is met zóveel facetten (die gemakkelijk uitlopen op eindeloze discussies en erger) dat we er ontelbare pagina's aan kwijt zullen raken: aan pienter of spitsvondig ge praat over waarden die niet te vangen zijn in woorden. Toch zullen we pro beren er in de toekomst in zo kort mogelijke kanttekeningen aandacht aan wijden. Met Wally's inzicht kunnen intussen vele lezers zich verenigen :moderne generaties verwijten de oudere gene raties (ons) dat wij schijnheilig, achter baks zijn. Dus onnatuurlijk. Zij willen vooral de sex openhartig en eerlijk in de maatschappij brengen in al zijn fa cetten, ook de perverse. Wally zegt: dit veroorzaakt onvermijdelijk afglijding naar vulgariteit en immoraliteit, dus óók onnatuurlijkheid, onbeschaving. En dat betekent dat wij onder de voet ge lopen zullen worden door beschavin gen die natuurlijk gebleven zijn (al zijn ze nóg zo primitief). Bewust of onbewust tekent Wally hier een ontwikkelingspatroon dat door diverse cultuur-historici is uitgewerkt Lees verder pag. 17 ONAFH. IND. TIJDSCHR. 13e JAARG. No. 19 Pr. Mauritsl. 36, Den Haag - Telegramadres: Tong Tong DenHaag - Tel. 070-54.55.00/54.55.01 - Giro 6685 Uitgave: Publ. en Handel Mij Tong Tong N.V. Directie en Hoofdredactie: Tjalie Robinson. Verschijnt de 15de en 30ste van iedere maand. Prijs per nummer f 1,Abt. Nederl.: kwart, 5, halfj. f 10,jaar f 20.Abt. Europa: jaar f 25, Buiten Europa: jaar f 30, Abt. (per jaar en per luchtpost): Australië en Nw. Zeeland f 65,—; Indonesië f 60,—; Z.-Afrika en Z -Amerika 50,—; Canada en Ver Staten f 41,Suriname en Antillen f 35, ZOEKT OP BASIS VAN DE NUTTIGE ERVARIN GEN IN DE GORDEL VAN SMARAGD NIEUWE INTERESSEN IN NEDERLAND TE WEKKEN VOOR DE TROPENGORDEL. De directie behoudt zich het recht voor hen die schadelijk geacht worden voor het welzijn van Tong Tong als abonnee te weigeren of af te voeren. ALLE ABONNEMENTSGELDEN ZIJN BIJ VOORUITBETALING VERSCHULDIGD. ADVERTENTIES KUNNEN ZONDER OPGAAF VAN REDENEN GEWEIGERD WORDEN.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1969 | | pagina 2