VIJFTIG JAAR DOKTER Zwarte schapen gezocht Dr. H. G. Bar Op 10 april vierde Han Bar in be scheiden kring zijn 50-jarig jubileum al doctor in de geneeskunde. Buiten deze kring hoort men eventueel van een ontvangst door Dr. H. G. Bar, chi rurg, dirigerend off. v. gezondheid 1e klas KNIL b.d. Verreweg de meeste mensen kennen deze twee presente ringen alleen "óf...óf", d.w.z. men was onder zijn behandeling of men was lid van zijn vriendenkring. Maar in beide gevallen heeft men met een voortreffelijk mens kennis leren ma ken. Nu is een staat van dienst van een halve eeuw geen gezellige leesstof, al was het alleen door de lengte van de droge opsommingen. Zeggen afstan den wat? Wat dan te zeggen van een "militair dokter" die niet gezworven heeft van Sabang tot Merauke, maar van Koetaradja tot Paramaribo? Die lezers zich herinneren zullen van Tji- mahi en van Menado, van Semarang en Magelang en (vooral) Malang? Die van zijn buitenlandse verlofjes geen herinneringen ophaalt aan Pigalle of Nice, maar aan de studiezalen van de Mayo Clinics, Heidelberg, Berlijn, Hamburg, Boston? Helaas kunnen leken zich zelden of nooit een voorstelling maken van de kundigheid van chirurgen, omdat zij b.v. over het afzetten van een been kunnen praten als over een "perkara ketjil", maar over een oor-operatie "met maar één druppel bloed" als over het succes van hun leven. Ook is de terminologie waarin doktoren zich meestal plegen uit te drukken, onverstaanbaar, immers anatomisch- latijn, en meten zij de omvang van (in Semarang had ik 80 bedden en in hun werk met "bedden" in hospitalen Koetaradja 250). Pas als je beseft dat hier met "bed" niet dat ding bedoeld wordt, waar men als patient in ligt, maar de patient zelf, en dat elke pa tient even zorgvuldige aandacht krijgt, ongeacht of het een generaal of een "strapan" is, kan je begrijpen welk een enorm gevarieerde mensenkennis zo'n dokter moet krijgen, die een halve eeuw lang duizenden mensen van alle ras en rang en stand onder zijn hoede gehad heeft. Maar het is niet de bedoeling van Tong Tong om een korte biografie over Han Bar te schrijven (we zou den altijd plaats te kort komen!), maar om de talloos velen die hem kenden en kennen, in staat te stellen bij het bekijken van zijn portret een goede vriend of een respectabel geneesheer terug te herkennen. Uit zijn Knil-tijd. Of zijn studententijd. Of als krijgs gevangene... wat kan een mens veel meemaken in zijn leven. Hij is nu 76, maar poekoelt nog even standvastig teroes als vijftig jaren te rug (een vriend van hem tekende hem met twee woorden sadja en dat was genoeg: vasthoudend; standvastig!), praktiseert nog steeds, studeert nog steeds, staat nog middenin een ge- engageerd leven, en zogezien "carries on for ever"! Vijftig jaar chirurg, tsk-tsk-tsk! TE LAAT? We houden ons hart vast: de vier Paasdagen slaan een zó groot gat in onze werktijd, dat we met dit nummer hoogstwaarschijnlijk de normale 24 pagina's niet halen zullen, maar bo vendien te laat uit kunnen komen. In elk geval hopen we dat U een paar welbestede rustdagen hebt ge had. Zwart schaap zijn is niet leuk, be halve als je lid van TOVO bent ge weest en dus de zwarte blouse gedra gen hebt van één van de populairste korfbalploegen die Batavia ooit gekend heeft. Dan is "zwart schaap" zijn zelfs een eer! Behalve dat Tovonezen goe de sportvrienden waren, zijn ze ook trouwe vrienden door dik en dun en vele jaren geweest. Daarom zijn ze nog steeds aan het zoeken naar jon gelui, die eens de Tovo-gelederen sierden, maar nu "weg" zijn. Wie kan Tovo-secretaris Han Bergamin, Von dellaan 90, Oosterhout (NB) helpen aan de adressen van de volgende "jongelui"? Jack Clarenbach,, Mr. J. Couwenberg, Rudi Hauber, F. Kraft, Asta de Lyon, Jeannie v. Minos, Tekki Noya, Guus Prins, Gerrit v. Rossum, G. Scheepers, Fam. Wildschut, A. Balsem, W. Berger, Milly Couwenberg, Max v. Dijk broer), gezusters Van Dongen, Fanny Eman, Bea de la Fosse, B. Frietman, G. Görlitz, Jacques Haagman, M. Hal- kema, Lucie Heidsieck; Hilde Kasten, Dorothy Kober, Maud Kraay, Edda Kraay, Ch. Lebbe, Grace v. d. Linde, Ellen v. d. Linde, Kees v. d. Linden, Tilly Londt, Loth, M. v. d. Mark, M. Menick, T. Menick, B. Mesman-Schulz (sportleraar), T. Messchaert, A. Neyen- dorff, A. de Nijs, Hein de Nijs; Mr. K. Perretz (destijds bestuursambte naar), Tom Posthuma, Harry Pijper, Gerda Römer, Roy Rouveroy v. Nie- waal, T. Salomons, Ineke Schulz, Boy de Serrière, Co de Serrière, Jan Smits, Van Velen, L. Vodegel, Warrisal, Helen Wasch, A. Willigmans, A. Wyatt (des tijds landmeter). Het klinkt gek, maar eens heeft Tjalie ook zo'n zwarte blouse gedragen als de jongelui op dit plaatje. Wie zou ALLE namen weten Voor wie het nog niet weet: dit is een team van de Bataviase korfbalclub Tovo, en ik behoorde tot de eerste leden van deze club, die veertig jaar geleden werd opgericht. Om precies te zijn: op 1 februari 1929. En op 17 mei a.s. hopen de Tovoanen in Leiden deze veertigste verjaardag te gedenken. Men is nog op zoek naar een aantal "verloren zwarte scha pen" waarvan hiernaast op deze pagina een lijstje te vinden is. Want er is één aparte eigenschap die ik in de Tovoanen altijd enorm gewaardeerd heb: uit het oog, ja, maar uit het hart, nooit! Trouw tot ver voorbij en ver na het sportveld! We hopen dat het een boordevolle feestzaal mag worden. 3

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1969 | | pagina 3