Kangean en poeloe bawean
Lang geleden, toen wij nog op Ma-
doera woonden, kregen we een uitno
diging van de controleur B.B. van Kan
gean, de heer M., om te komen loge
ren. Mijn man moest er toch eens heen
op dienstreis, daar dat gebied ook tot
zijn rayon behoorde uit hoofde van zijn
functie als contr. B.B. En zo kwamen
wij de fam. M. opzoeken op hun een
zame, maar mooie Paradijsje.
We vertrokken per KPM-boot en
werden na een paar uur overgezet op
een kleine roeiboot, die ons naar het
strand van Kangean bracht. Daar
wachtten onze vrienden ons op met
een paar inheemse gezagdragers en
de hele bevolking, die nieuwsgierig
was uitgelopen op het sein, dat er
"wong Londo" zouden komen van Ma-
doera. Jong en oud hurkte langs de
weg, toen wij erlangs kwamen.
Na aangegaapt te zijn door vele la
chende gezichten en gichelende jeugd,
liepen we naar het huis van de contro
leur, want op dat eilandje was geen
sado of enig rijtuigje te bekennen.
Onderweg hoorden we vele apen in
de bomen naar ons schreeuwen en
veel soorten vogels, die niet op Java
bekend waren.
De controleur leefde op dat eiland
als een vorst; hij woonde in een con-
Vervolg van: Hotel de Boer
gen ijsfabriekje oprichtte met, als laat
ste initiatief op dit vlak de eerste auto
matische wasserij in Deli. Maar op den
duur slepen de scherpe kantjes van al
deze botsingen af en heeft hij succes
sievelijk de machines en verder mate
riaal van de hand gedaan.
In deze zelfde tijd wist hij ook de
alleen vertegenwoordiging van de Veu
ve Cliquot te verkrijgen en zo Indië
met deze heerlijke champagne in ken
nis te brengen. Tekenend voor zijn
karakter is, dat hij deze lucratieve ver
tegenwoordiging, toen zijn andere za
ken naar wens verliepen, cadeau deed
aan een, nog om zijn bestaan vechten
de importeur ter plaatse.
Mijn Vader was ook de uitvinder van
de zg. "klamboekamer", het kamertje
van muskietengaas om de bedden,
waardoor de omslachtige klamboebed
den uit het hotel verdwenen. Laat mij
citeren, wat een, in Singapore verschij
nend, vademecum voor Oost Azië in
zijn 20th Century Impressions of Net
herlands India (uitgave 1909) hierover
schreef. "These bedrooms are a novel
ty in Eastern hotel life, quite unlike
anything to be found either at Batavia,
Singapore, or Colombo. The old-fash
ioned mosquito curtains give place to a
wire-gauze frame, which is perfectly
insectproof, and makes sleep the com
fort it ought to be".
(Wordt vervolgd)
Mevr. H. L. Burghardt-de Boer
troleurswoning zoals er veel waren.
Het was de typische bouw van een
woning, die we allen wel kennen. Een
zeer groot erf vóór, een voorgalerij
van 15 mtr lang en 5 mtr breed, waarin
een koele grote binnengalerij uitkwam.
Een brede gang van 5 mtr, waarin 4
zeer grote slaapkamers uitkwamen en
dan de heerlijke grote achtergalerij en
verder de grote tuin, die één kebon
niet aankon.
De controleur was daar alles tege
lijk: rechter, politieman, soms ook dok
ter, waar de bevolking medicijnen
vroeg tegen malaria, enz. enz.
De heer M. en zijn vrouw waren er
zeer gelukkig, niettegenstaande zij de
enige Europeanen waren en wilden er
ook nooit vandaan. Eens per maand
kwam de boot nieuwe levensmiddelen
en post brengen, hetgeen altijd weer
een blijde dag was. Meestal werden ze
aan boord getracteerd op een fijn diner
met een heerlijk glaasje wijn.
En zo leefden zij daar nog lang en
gelukkig, met heel zelden logees van
Madoera of Java.
De eerste dag van de dienstreis
werd benut door een boottochtje te
maken in de buurt. De hr. M. waar
schuwde ons niet bang te zijn voor de
krokodillen, die om ons heenzwommen
en waarnaar ik met angst keek. Toen
kwam 't griezelige verhaal van de man,
die op het eiland op visvangst was en
hem toen een been was afgerukt door
zo'n gevaarlijk dier en die verder op
één been leefde.
Wij zaten prins-heerlijk met ons vie
ren en 2 roeiers in de boot, die ons
in een kreek roeiden, waar het wemel
de van de krokodillen, die van de zij
kanten in het water sprongen en ons
een doodschrik op het lijf joegen met
hun opengesperde muilen. Toen de hr.
M. mijn angst zag, lachte hij me uit en
zei, dat die gevaarlijke beesten nog
banger waren voor ons dan wij voor
hen. Daarom plonsden zij maar vlug
het water in en verdwenen door het
lawaai, dat de roeiers maakten met hun
roeispanen en geschreeuw.
Na een poos varen begon het water
plotseling zó te zakken (wat daar vaak
gebeurde), dat we vast bleven zitten
op een zandbank. Daar zaten we dus
en moesten maar afwachten, wanneer
het water ons weer liet gaan. Intussen
begon het schemerig te worden en
werden we belaagd door duizenden
muskieten, die ons overal staken, waar
maar een stukje vlees bloot was. leder
een zwaaide met zijn armen en benen,
maar niets hielp.
Ik dacht dat we nooit thuis zouden
komen en bad God om verlossing. Nog
nooit ben ik zó bang geweest en voel
de me verlaten, maar mijn man en de
heer M. zeiden, dat er nog nooit iets
naars was gebeurd en dat we dus nu
ook wel op tijd thuis zouden komen.
De krokodillen werden door de roe
iers weggejaagd door veel te spetteren
met hun spanen en op het water te
klappen en luid te schreeuwen. Ze
moesten op een gegeven ogenblik van
de boot af springen om te proberen
de boot los te krijgen, want het water
begon alweer te stijgen gelukkig, al
was het nog maar weinig zichtbaar.
Eindelijk na een uurtje geduld spron
gen de roeiers weer lachend en zin
gend in de boot en roeiden ons terug
naar Kangean, naar het stille strand,
dat nu verlaten lag in de maneschijn.
De volgende tocht was naar poeloe
Bawean, waar we veel plezier beleef
den van de jeugd, die poedelnaakt op
de reuzen schildpadden zaten alsof ze
paard reden. Zó werden de jochies de
zee in gereden en genoten ten volle
van hun vrijheid op dat eiland, waar
geen leerplicht bestond.
Wij bekeken het mini-eilandje en
waren er gauw weer af, nadat ik nog
een pracht van een 18-karaats hanger
had besteld, die gemaakt zou worden
van 5 tientjes. Het was een grote ronde
plak, die zeer mooi was uitgewerkt en
die ik later altijd droeg aan een zwart
fluwelen koordje.
Na een week van zalige nieuwighe
den opgedaan te hebben, brachten we
nog 'n bezoekje aan de pati van Kan
gean, die ons met een flesje mooie
parels die daar werden opgedoken,
naar huis bracht.
Toen we afscheid namen van de
heer M. en zijn vrouw, werden we weer
a.h.w. begeleid door de bevolking, die
als overal even beleefd was. Wat wa
ren deze "onderontwikkelde" mensen
toch innerlijk beschaafd en beschei
den, nog zo onbedorven door de grote
stadsmanieren.
We kregen van de fam. M. een paar
heel jonge aapjes cadeau, die aller
liefst waren en die zich tegen me aan
klampten als was ik hun moeder. We
hebben er nog vele jaartjes plezier van
beleefd. F. A
N.V. Azië Zwitserland Technisch Bureau HENNEMAN
Handel Mij. Sinds 1916
SANITAIRE INSTALLATIES, TEVENS GASFITTERS
ELECTRISCHE-, CENTRALE VERWARMINGS- EN
specialisten in onderhoud en vernieuwingen van installaties in reeds
bestaande huizen. Volledige garantie, prijs offerten.
Atjehstraat 68- 72 Den Haag Telefoon 55 03 00 (3 lijnen)
8
