Twee brieven over Oemboel Geneng
VERMAAT ZONEN
NASSI LANGIE
GECAPTEERDE BRON
lijk veel gezelschappen laten fotogra
feren. Hier zo'n groep. Op de voor
grond mevr. M. F. Doppert geb. Beem,
Hr. J. A. Doppert en oma Beem-Ce-
phas, welke laatste blijkbaar meer
aandacht had voor andere zaken dan
de fotograaf!
Dr. H. L. Doppert
Aan de kant van het zwembad stond
ook een enorme waringin, waarin o.m.
een springplank gebouwd was. Op de
hellende stam hebben zich onnoeme-
sabet flink toetasten; eigenlijk
de energieke bewegingen die een da-
lang zijn wajangpoppen doet maken.
nassi langie met kemangi geurig
gemaakte rijst, versierd met vele dro
ge toespijzen (kijk maar in het kook
boek van Catenius v.d. Meijden). Het
is goed gedaan (en goed onthouden):
Indonesische picnic-gerechten horen
verpakt te zijn in pisangbladeren; niet
in boterhampapier of zo. Het scheelt
écht "een slok op een borrel" in de
smaak, dit verpakken in pisangblad!
JUWELIERS
4 x DEN HAAG
NU OOK IN HET
NEDERLANDS CONGRESGEBOUW
Hoewel de voorplaat van Tong Tong
no. 19 een dramatische overstroming
suggereerde, herkende ik het onmid
dellijk: Geneng!
Wij woonden in de jaren 1935-1939
in Klaten, waar mijn vader werkzaam
was bij het "Waterschap Dèngkèng".
Bovendien was mijn vader een tennis-
vriend van de heer Schilham, de toen
malige administrateur van Gajamprit,
waaronder de bron Geneng ressorteer
de. Deze relaties verschaften ons hel
bijzondere voorrecht van deze zwem-
gelegenheid vele malen gebruik te ma
ken. Vaak vierden we er onze verjaar
dagen en namen voor de lunch geu
rige "nassi langie"*) verpakt in pisang
bladeren mee. Na zo'n zwempartij
werd het voedsel door de tieners in
verbijsterende hoeveelheden veror
berd.
,,Tong Tong" nr. 19 van 15 april
en die mevrouw die je vertelde, dat
Oemboel Geneng een zwembad was,
zij had voor 100 procent gelijk, want
in een fotoalbum heb ik ook nog kiek
jes van dat zwembad, genomen in de
jaren 1925-1926 toen ik als tabaks boe-
reknecht werkzaam was op de onder
neming Kebon Aroem bij Klaten.
Oemboel Geneng was een zeer wa
terrijke gecapteerde bron, door een
hoge muur omringd. In die muur
een stevig ijzeren hek met een ver
vaarlijk hangslot waarvan de sleutels
werden bewaard bij de goedang-em-
ployé van Kebon Aroen en van Gajam
prit, beide tabaksondernemingen van
de N.V. Klatensche Cultuur Mij.
De bron bevloeide een gedeelte van
de tabakstuinen van de beide genoem
de ondernemingen en was nooit droog.
Zondags kwamen de employe's van
Kebon Aroem, van Gajamprit of Ngoe-
pit of van de suikerfabriek Gondang
Winangoen er zwemmen, waarbij de
dames dan zorgden voor ongelooflijke
hoeveelheden nassigoreng, nassi koe-
ning, lempers en voor bier, dat in het
koele water van de bron behoorlijk
koud gehouden werd.
Het waren primitieve, maar onverge
telijke zwemfestijnen in de schaduw
van de waringin op het eilandje, mid
den in de bron. Deze waringin die
een zware oplopende stronk had dien
de als springtoren waarvan jong en
oud zich in het koele water liet vallen.
Iets soortgelijks levert het meer van
Bajat, gelegen ten zuiden van de post
weg Klaten Djocja. Geneng ligt
noordelijk van die postweg bij de kam
pong Geneng waar de tuinen van Ke
bon Aroem en Gajamprit aan elkaar
grensden.
R. Korteweg
De foto's brengen
in beeld: 'n stoei
partij in het wa
ter van Geneng
met "kedebok pi
sang" (stamme
tjes van de pi
sangboom) een
heerlijk en ty
pisch Indisch ver
maak. En de an
dere foto: het ter
rasje voor de
kleedkamers was
meer de verza
melplaats voor de
ouderen van de
zwemgezelschap-
pen. Hier bijeen,
v. I.n.r. Hr. Beem,
Hr. Le Bruyn, me
vr. Doppert, me
vr. Le Bruyn, me
vr. Beem, groot
moeder Beem, Hr.
Doppert.
OUDEJAARS-FEESTMAAL
In december van het vorig jaar vroeg
mijn oudste dochter mij op Oudejaars
avond, z.g. Europees eten op tafel te
brengen. "Zoals vroeger in Indonesië,
met Oud en Nieuw", zei ze. Op oude
jaarsdag maakte ik ajam kodok, met
de hele roksokan, zoals groenten,
compote en kentang.
's Avonds aan tafel! Vader deftig
potong ajam-kodok met het hele gezin,
belangstellend toekijkend. De kentang
nog dampend. Nah, ini dia! Alleen mijn
vrouw nam rijst. (Kan niet tegen ken
tang sih, moet overgeven als eten
kentang). Allemaal een kwak op het
bord en ik maar sabet Zo ook mijn
oudste dochter. Na ongeveer vijf minu
ten drong het tot mij door, dat het
heel stil was rond de tafel. Ik keek
rond en zag mijn kinderen treuzelen
met eten. Ik vroeg toen: "Wat is er?"
Even bleef het stil en toen zei Barry,
mijn tweede zoon: "Ach, morgen rijst
maar weer!" En eenparig klonk het uit
alle andere monden: "He-eh!"
16
