FRED BELLONI Alweer Zo staat het met de bruine bus Fred Belloni, zoals hij 12V2 jaar geleden voor Tong Tong gefotografeerd werd. Op 25 april is Fred Belloni overle den. Een betrekkelijk kleine groep In- gischgasten bijna uitsluitend familie en intieme kennissen heeft hem ten grave gedragen. Ook al was dat after all toch wel een grote groep mensen (want Fred was een goed mens die men niet licht vergat), het was toch geen belangstelling en bewijs van respect een man waardig, wiens uitgesproken Indische composities hem eens een faam bezorgden van Sabang tot Merauke. Want Fred Belloni's ster is samen gerezen met die van het IEV, dus van de maatschappelijke bewustwording van de Indo-Europeaan. Omstreeks de eeuwwisseling dreigde de eigen muzi kale stem van deze merkwaardige be volkingsgroep, die er al was vóór de Hollanders in Indië kwamen, uit te sterven. De muziek en het lied van de Bangsawan (groot gemaakt door Au gust Mahieu, Kramer, Hunter, Maria Oord en anderen) dreigde meer en meer ten onder te gaan in allerlei In donesische muzikale vormen, terwijl aan de andere kant de z.g. „klassie ke" Indische muziek (v. d. Wall, See- lig) zijn vat op de massa's verloor. Toen kwam onweerstaanbaar Fred Belloni op. Hij was de eerste Indo die onvervalste krontjongmuziek in noten schrift vastlegde en op basis van een voudige compositieleer kwam tot een betrouwbaarder algemene kenn.s van stamvormen in de krontjong (zoals Stamboel Doewa, Moeriskoe, Kront jong Soerabaja, enz.), maar bovendien een groot aantal liedjes en thema's vastlegde, die tot nog toe alleen in vrije variaties bestonden overal waar „zonder blad" krontjong beoefend werd. Met Belloni kwamen voor het eerst de krontjong muziekbladen op de markt en wel als een plotselinge golf, die heel Indië overspoelde. Samen met de muziekboeken en -bladen kwamen de gramofoonplaten met krontjong muziek op de markt "terbikin oleh Tio Tek Hong Batavia". En tenslotte was er de "driving power" van Fred Bello ni zelf die vooral in Bandoeng succes sen oogstte met zijn ensembles in Concordia, Kuyl en Versteegh en het lEV-clubgebouw. Voormannen van 't IEV als Granpré Molière, Chatelain, Dessauvagie, Dick de Hoog begrepen de culturele waarde van Belloni's werk voor de groei van de Indo-Europese gedachte en waren regelmatig piesent op Fred Belloni's muziekavonden. Ha, hier was eindelijk iemand die de Indo iets gaf dat honderd procent van hemzelf was: een eigen muziek, een eigen kunstvorm, dus een eigen ziel! Want dat de krontjong zich ondanks veel kleine kritiek van kleine luyden bewoog op het terrein van de Kunst (met een grote K) dat bewezen ve le geïnteresseerde echte musici met hun grote bewondering en vaak ook serieuze bestudering van Belloni's composities, o.a. José Iturbi. Hoe dan ook, het was een golf van krontjong die in de eerste 25 jaar van deze eeuw heel Indië overspoelde, en de onbetwiste top van die golf was Fred Belloni! Ook beroemdheden uit die tijd als Goh Dumas, van Vianen, Belle en Geng Coenraad staken hun bewondering en waardering van Fred Belloni nooit onder stoelen of banken. Hoe is het mogelijk, dat deze „ver rukte ontdekking van de originele krontjongmuziek" tenslotte toch maar zo kort bleef bestaan? Op de eerste plaats door sociale tekorten van de Indo-groep zelf, die zich bleef scha men voor alles wat Indisch was. Ver der door de grammofoonplaat zelf, die weliswaar aan de ene kant Belloni s roem hielp verbreiden, maar tevens de grote verspreider werd van dans- in het bijzonder jazzmuziek. En tenslotte door de stijging op de sociale ladder van de hele Indo Europese groep, die zich „meer en meer Europeaan ging voelen" en niet alleen de geroerdheid ging verliezen voor de dierbare Indo nesische aarde, maar dus ook voor Belloni's „Langs Java's stranden". Ah, men klaagt vaak over wat men "door de oorlog" verloren heeft. Maar onze politieke en sociale afscheids- serenades begonnen al in de eind 20- er, de 30-er jaren. Toen wij niet lange1- meer "toel tis" met Indonesië leefden, d.w.z. héél dichtbij. Toen wij niet lan ger meer door een Stamboel Doewa bewogen konden raken en mayonnaise gingen preferen voor petjel-saus. Het heeft zo moeten zijn. Maar ons adieu van het echte Indo schap, van de echte Indo-muziek, en zijn laatste componist wordt er niet minder bedroefd om. In elk geval wil len wij van deze plaats bekendmaken dat wij er trots op zijn Fred Bellom's muziek gekend te hebben. En hemzelf: een waarlijk eerlijk, bescheiden en "toelèn Indo", zoals er na hem riet meer geweest zijn. T.R. Ook dit nummer van Tong Tong zal wel weer dunner zijn dan gewoonlijk en te laat komen. Als geen van beide het geval is, selamat, waarde lezers! Maar ook dit keer zijn weer berichten binnengekomen op ons kantoor dat mensen ziek zijn, werk niet klaar is, enz. enz. Vroeger dachten we: "Elke smoes is goed genoeg!", maar zo zoetjes aan zijn we er van doordrongen dat mas sa's zelfstandige bedrijven sinds ge ruime tijd "als door de duvel ver volgd" worden met eindeloze soorten ziekten en eindeloze soorten pech... Om het met een variant te zeggen op een oude klacht: "Bezit Uw ziel in lijdzaamheid Bedenk dat g'in Europa zijt..." Saldo per 1 februari ƒ5.232,11 Binnengekomen in febr. 238,39 in mrt. ƒ416,14 654,53 Saldo per 1 april '69 5.886,64 Wij leveren huismiddelen en kruidenmeng sels op basis Indische geneeskrachtige kruiden. Verzending naar alle werelddelen. Vraagt onze gratis folder. Geneesmiddelen en Kruidenhuis PAX, Marktstraat 16 Groningen, Telefoon 0 5900 - 3 72 54 of 0 5900 - 3 77 22

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1969 | | pagina 3