MUZIEK IN TEMPO DOELOE VERMAAT ZONEN IN MEMORIAM F. BELLONI Nog meer Kembang Koening Adres gevraagd Een tijdgenoot van Fred Belloni schrijft enkele herinneringen neer uit de begin 20-er jaren. Verwacht van stijl en woordkeuze niet te veel. Wees blij dat hij ECHT is. Dit ver slag is het eerste dat ooit geschre ven is van de eerste maal dat een Moeritskoe-compositie door een or kest werd uitgevoerd. Waarvan acte! Dat was 47 jaar geleden, 1922-1924 in Bandoeng dat de grote boongs van het IEV, Chatelin, Dessauvagi en Gournat vermochten het IEV-sympho- nieorkest te doen geboren worden en bestaan. Naar mijn herinnering (vergissingen voorbehouden) was de bezetting als volgt: 1) Amyde 1e viool; 2) v. d. Made 1e viool; 3) J. Kan 1e viool; 4) Hertsfleis 2e viool; 5) 2e viool; 6) L. G. Porelli altviool; 7) Lafonde cello; 8) Adeboy cello; 9) W. Koot fluit; 10) P. Westerloo fluit; 11) Mevr. Koot piano; 12) Emiel Jacqard B-klari net; 13) W. v. Mourik Trombone; 14) G. Jorissen Trombone; 15) ...Wouden berg piston of beugel; 16) ...von Baldi waldhoorn; 17) P. Sodergreen fagot; 18) Kakak Benjamins contrabas; 19) Larond slagwerk. Onze eerste dirigent was Gournat, la ter opgevolgd door Kudding, daarna door Seelig. Gournat was een prima fluitist. Kudding de vermaarde citer solist v. d. stafmuziek in Batavia; See lig een bekende pianist, muziekpeda goog en componist die o.a. "Aus Ja va's Bergen" en vele andere compo neerde. Ons symphonyorkest concer teerde geregeld in de schouwburg achter Concordia (niet te verwarren met de blikken trommel) in die tijd. Een enkele keer in "ONS Genoegen" de soos voor de kleine luiden aan Naripan, doch vanzelfsprekend ook voor het IEV. Ons orkest van amateurs was een groot evenement voor IEV en voor het goede oude Indië. Het was heel, heel moeilijk zoveel amateurs bij elkaar te krijgen. In 1923 kwam Belloni uit Batavia over in Ban dung. Hij zou 2 nummers ten gehore brengen samen met ons orkest, ik meende voor 'n liefdadig doel. Op de trainingsavond deelde hij zes partij blaadjes uit (wij waren 19 man sterk). Er was geen partituur. Zelf speelde Belloni viool, dirigeerde tevens. Wij hadden geen dirigent voor ons. Moei lijk, een dirigent die tevens speelde. Moeilijk 13 man partijloos, uit het hoofd en op gevoel de begeleiding voortbrengen, met de gevolgen van dien. Menigmaal waren wij er naast, menige dissonant gleed er tussendoor. Belloni tikte herhaaldelijk zijn redres. Toen eindelijk een plausibele dirigeer- vorm gevonden was, speelden wij de laatste herhaling aannemelijk. De daaropvolgende avond had de ge nerale repetitie plaats in de schouw brug met een programma van klas sieke muziek en 2 nummers van Bel loni. De grote zaal was voor een 6e deel gevuld met IEV-boongs en mu- ziekminnenden. Alle spelers waren ge spannen. Hoe zou dit aflopen? De plankenkoortslijders ondergingen een vuurdoop, ongewend als wij waren dirigentloos te spelen. Maar de gene rale pakte goed uit. Wat een opluch ting! De volgende avond had de open bare uitvoering plaats. Veel, heel veel publiek, eivol. Het or kest stond op als dirigent Seelig plaats nam voor het klassieke deel. Rosamunde opende als eerste, Scara- mouche als tweede, Schuberts Mo ment muzikal derde. Toen kwam Bello ni met z'n eerste debuut. Verliep heel goed, vediend applaus. Na de pauze kwamen nog twee klassieken. Belloni kwam in zijn tweede debuut op met de Moeritskoe. Hij zette in met een lieflijk cadanspreludium. Bij het Lar- getto kwam het orkest mee, zweeg zo nu en dan met 4 maten rust om dan weer in te vallen met een fluistering of een andere keer buldering (effect vol). Belloni's viool dartelde, weende, ver smachtte. Bij de laatste decressendo, toen het laatste accoord wegstierf, voelde het grote publiek en wij spelers allemaal een diepe weemoed. Maar even daarna brak een donderend ap plaus los, maakte ons wakker. Een dankbaar publiek. Bloemen...bloemen. Toen ik Belloni feliciteerde merkte ik z'n betraande ogen die ik ook had. Als gevoels-violisten begrepen wij elkaar. Immers wij beiden waren terwijl onze vingers de viool bespeelden voor een wijle daar in een hogere wereld, in een oord waar schoonheid en lieflijke engelenmuziek zijn. Het was voor ons aandoenlijk. Dat zijn Moeritskoe-vertolking die sfeer van een indische maannacht met haar geheimzinnige bekoring en zielsberoe- ring teweeg bracht, werd door heel veel sinjo's en nonnahs in serene stil te ondergaan. Wat was dat mooi! Belloni is niet meer. De Heer heeft gegeven, de Heer heeft genomen. Sampei ketemoe lagi di acherat. Tot ziens Bel. Leo Porelli Als anak Malang plukte ik vaak in de door de gemeente aangelegde parkjes voor, achter en naast het sta tion (omgeving Badhuisweg-Kawi- straat) de z.g. Kembang Koening. Een stevige heester met taaie, houtachtige stengels met trossen warmgele, ster vormige bloempjes die in trossen aan de hoofdstengel zaten. De taaiheid van de takken en de haast waarmee het plukken moest gebeuren, maakte het stelen van die bloempjes niet ge makkelijk. Ik heb wel eens van een gemeente opzichter op mijn duvel ge had! En dan was de buit eigenlijk de moeite van het veroveren niet waard, want als ik thuiskwam waren de bloempjes en ook de blaadjes volko men verlept. Een emmer water kon ze niet meer opfrissen. Later toen ik in Soerabaja woonde herkende ik tot mijn grote vreugde dezelfde heesters terug op begraaf plaats Kembang Koening in Soeraba ja. Maar daar vond ik ze toch niet zo mooi en vol staan als in de parken in Malang, misschien omdat ze meer in de schaduw van de tjemara's ston den. Ook in Bandoeng ben ik deze "kembang koening" hier en daar te gengekomen. Meestal als hegbeplan ting. Erg, dat ik nooit de moeite heb genomen de juiste naam van deze bloemen te weten te komen. Spijt komt altijd te laat! Lilian D. Noot van Redactie: Ten einde ver warring te voorkomen, zie ook "Wie weet het?" op pag. 3 in dit nummer. PLEASE Geen post voor Tjalie gedurende de rest van deze maand en de eerste helft van de volgende: onze achter stand is gewoonweg desastreus Wie helpt de Heer W. Allard, Lobelia laan 164, Den Haag, tel. 070-32 62 59 aan 't adres van: Mevr. Adèle Arnold, uit Batavia, werkzaam geweest bij het Departement van Binnenlands Bestuur. JUWELIERS 4 x DEN HAAG NU OOK IN HET NEDERLANDS CONGRESGEBOUW 4

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1969 | | pagina 4