san
'^Brieven voor ien cB>oUand
J. M. VAN EXEL's
De ontboezemingen van Lien Bolland (in TT 30 april, pag. 12, "De Landman")
hebben veel behulpzame briefschrijvers in het geweer gebracht om Lien's raad
sels te helpen oplossen.
Hier een paar reacties:
...Verder het stuk van Lien Bolland:
het is niet terong tjina, maar terong
blanda (compote). De mysterieuze
vrucht heet in Bandoeng en omgeving
Sioe, smaakt naar markieza en heet
in Medan en omgeving ook kleine mar
kieza (voor stroop en gelei, klimplant).
D. V. M. Thörig-van Wijk
Lien, de naam van de vrucht is Sioek.
N.N.
U vroeg de naam van die vrucht uit
Garoet. Was het ook een passiflora-
cae? Ik woonde in Semarang en be
stelde dan van de man die uit Ban-
doengan met bloemen kwam, altijd de
kleine "markisah" om er stroop van
te maken.
De Engelse naam is passion fruit
vrucht van de passiebloem. Het had
een heel geurige, frisse smaak. Gaat
U ook graag naar tropische kassen?
In België zag ik de kaneelboom en
papaja, de gandapoero, de djatti en
de vele gembersoorten. Ik genoot er
gewoon van. Fijn, dat we via Tong
Tong op deze wijze met elkaar kennis
kunnen maken.
L. M. van der Dussen-Weber
De door U beschreven terong heet
vrij zeker Terong Belanda of Cypho-
mandra betacea en het minder fors
groeiende zusje van de Markisa, de
Boeah negri of Passion fruit of Passi-
flora edulis.
Van beide soorten zijn min of meer
verschillende variëteiten bekend doch
bovengenoemde zijn verreweg boven
de andere te prefereren.
De door U bedoelde Framboos (Rubus
rosifolius) is inheems boven 1000 me
ter zeehoogte.
Mocht U nadere inlichtingen wensen
over meerdere in ons voormalige In-
dië voorkomende vruchtensoorten dan
zal ik U gaarne van dienst zijn.
H. Polman,
van Ostadelaan 4, Baarn.
oud-Tuinb. kundig ambtr. bij
de Landbouwvoorlichingsdienst
in Indië.
...Ik denk dat Lien de boewah negri
bedoelt. Ten minste zo genoemd in
West Java. Groeit bovenop de Tang-
koeban Prahoe op de hellingen, o.a. in
het wild. Je wilt gewoon niet dood.*)
Die terong die ze bedoelt, noemden
wij de "Amerikaanse terong". Had ik
ook zelf op de onderneming".
Oma H. uit Baarn
J Deze regel, midden in de brief er zo
maar plotseling tussendoor gegooid, onder
streept, heeft ons diep getroffen. Dat een
Oma niet nog meer jaartjes van het leven
"plukken" wil om nog meer van dit heden te
hebben, maar alleen omdat het leven met
HERINNERINGEN aan dat rijke Tempo
Doeloe zó'n geluk is (ondanks de tekorten
en gebreken van de oude dag) dat ze "ge
woon niet dood wil", dat is voorwaar het
grootste compliment aan ons Indië dat ooit in
dit blad gestaan heeft! ]a-iah, Oma! Tambah
banjak oemoer lagi! T.R.
Het artikel van Lien Bolland en de
bereidwillige hulp van vele kanten er
op geven samen een typisch voorbeeld
van de gezonde familie-sfeer die in
onze lezerskring heerst. En op zijn
beurt weer iets typisch Indisch is.
Hoog en laag, rijk en arm, gestudeerd
en "onwetend", we werken in een al
tijd spontane en vriendelijke uitwisse
ling van gedachten naar elkaar toe
om zodoende van Tong Tong een blad
te maken met betrouwbare kennis van
Schoenhandel
alleen Reinkenstraat 29
Den Haag - Tel. 33 21 17
Specialist in exclusieve dames
schoenen met hoge of lage hak
in de allerkleinste maten.
vanaf maat 32
Een grote keuze in
Italiaanse zomersandaaltjes.
Indië en Indonesië. Geen ruzies. Geen
betweterigheden. Elk raadsel, elke
zwakke plek in onze herinnering raakt
daartoe als het ware in een kruisvuur
van feiten-bombardementen en het kan
niet anders of zo moet telkens wel DE
waarheid ontdekt worden.
Erg prettig is vooral de rustige en
altijd waakzame belangstellingen van
"autoriteiten" zoals b.v. L. v. d. Pijl
en H. Polman, die ALTIJD geïnteres
seerd zijn, hun mening noch opdringen
noch hautain verbergen, maar altijd
bereid zijn om een handje te helpen
als niemand er uit komt. In De Grote
Indische familie geen hovaardigheden
en geen ruzies! Bravo!
Daar moet je wel écht "één-van-ons" voor geweest zijn, om een foto als deze uit Soerabaja
met zorg te maken en aan ons op te sturen. Eén van ons: dat betekent: blootvoetig zwerver
langs de stadsstraten geweest zijn, met natuurlijk een kartepil om je nek en met fonkelende
ogen alle vliegers in de lucht en alle pentjits in de bomen in de gaten houdend!
Juist! Dit plaatje brengt pentjits in beeld: jonge manggds, al een beetje tegen "mngkl" aan,
hel vruchtvlees wit en hard en rins. De vruchten zó hard, dat je ze moest banting tegen de
grond zodat ze open barstten. En dan je tanden erin! Met roedjaksaus, of alleen maar grof
zout of met helemaal niets! Maar ze waren lekkerder dan de grootste en rijpste mangga goleks!
Natuurlijk niet echt, maar voor jonge vrijbuitertjes natuurlijk wel, want ze waren de be
kroning van een vermetele strooptocht en het schot van Old Surehand dat nimmer faalde,
immers de pentjits glad afschoot met voltreffers op de lange, dunne stelen!
De fotograaf? Een achtbaar Soerabaiaas heer: dokter Soetjahjo, maar eens was hij (en hij
is het nóg voor wie hem goed kennen"één-van-ons"anders had hij toch nooit deze
speciale foto gemaakt?!
Andere liefhebbers? Jonge roedjaklievende meisjes en moeders-in-verwachting. Nietwaar,
dames?! Foto M. Soetjahja
1
