Radio
Bolland
De vrouwen hadden zich op de onder
ste trede van de stoep neergezet. Ik
reikte de schaal over en nam plaats; 'n
paar treden hoger. Kokkie kwam met
vier kopjes zwarte koffie voor de
visite. De mannen kregen een sigaret
aangeboden. "Permissie dalem", ver
ontschuldigden zij zich, bij 't opsteken.
Een welopgevoede madurees rookte
niet in aanwezigheid van zijn chef.
Maar als die hem er zelf éérfpresen-
teerde? Tóch excuses. Dat eiste een
maal de adat. -
Ik vroeg de vrouwen naar de komende
festiviteiten. Ze vertelden van de koe
die de mannen op de veemarkt had
den gekocht. Om te slachten voor 't
feestmaal. (De tong, mij toebedeeld.
Nadat kokkie verteld had, dat ik dat
zo lekker vond, werd die voor mij
achtergehouden). De Sandi-wara uit
de stad kwam een voorstelling geven;
een inlands cabaret. En natuurlijk re
kenden zij er op, dat wij ook kwamen
nontonnen. (voorstelling bijwonen).
Onze eigen stoelen zouden zij neer
zetten op een ereplaats dicht bij 't
orkest.
"Maar is Rachmani niet veel te jong
om al te trouwen?"
't Meisje met 't lieve gezichtje en
ranke figuurtje was misschien dertien,
hooguit veertien jaar oud.
"Abeh boenten dereh...", Mboe Rach
mani giechelde preuts achter haar
hand. "Rachmani ampon pinter a'ta-
nah.
Rachmani wist precies al hoe ze een
potje rijst moest koken. Met welke
kuise woorden Mboe Rachmani mij
wilde vertellen, dat haar dochtertje al
wel wist waar Ibrahim de sambal haal
de.
Dit alles vertelde mij vanavond, Moek-
sins soeling. (bamboe-fluit).
Wat was, in betrekkelijk korte tijd, de
sfeer toch veranderd op Alas-gedang.
Had ik een half jaar geleden zó de
avond durven doorbrengen? Als eu-
ropese vrouw alleen, in een kampong,
die wijd en zijd bekend stond als ge
vaarlijk?
En wat merkten we vandaag de dag
nog van vijandigheid? Niets. Integen
deel. Kokkie hoefde in de warong
maar langs haar neus weg te zeggen:
de njonja heeft zo'n trek in mangga-
moeda, kedongdong, of andere vruch
ten die de spieren in de mond deden
samentrekken. Waar 't vandaan kwam
buiten 't volle seizoen, was dikwijls
een raadsel. Maar 't werd me ge-
Stationsweg 143
tel. 070-60.17.03
DEN HAAG
Herenstraat 157
tel. 070 - 86.32.01
VOORBURG
BEZOEKT ONZE STAND no 45 op de
pasar malam.
Krontjong collectie vanaf f 4,95 stereo.
Ook originele import L.P.'s uit Indonesia.
Tijdens de pasar malam week, in onze
twee zaken en op onze stand import Coun-
try Western L.P.'s met 2,50 korting,
o Grote sortering singles van 4,50 voor
f 1,75.
Geen betere herinnering aan Uw bezoek
in Houtrust dan een Hawaii, Krontjong of
Gamelan plaat.
Grundig Radio Grammofoons met f 100,
reductie.
bracht. Want 't kwam 't ongeboren
kind immers niet ten goede, als niet
in alle behoeften van de moeder tege
moet werds gekomen?
Behalve dat de madurees van nature
heetgebakerd was, verlangde hij ook
een eerlijke bejegening.
En die vond hij bij de nieuwe meester,
't Werd vanavond wel erg laat op de
besaran. Wat zou ik doen? Maar vast
naar bed gaan? Of nog een plaatje
draaien om 't wachten te bekorten. Ik
zocht er een paar uit en al gauw deel
de Pablo Casals Moeksins zwaarmoe
digheid in de Serenade Melancholique
van Tsjaikowski. ik liet er een wilde
hongaarse dans op volgen.
En als de eerste accoorden van Beet
hoven's Pathetique op klonken, maak
te ik 't me gemakkelijk tussen de kus
sens op de divan. Ik sloot mijn ogen,
doezelde weg; en viel in een vaste
slaap.
Ik werd wakker door een hand op mijn
schouder en een stem: "meisje...
Mijn man, die zich ongerust over me
heen boog.
Toen hij merkte dat mij niets mankeer
de, viel hij driftig uit: "Idioot! Sluit
de ramen dan ook, als ik er niet ben!"
Terwijl hij de helling op reed, zag hij
in 't heldere maanlicht nog net, hoe
door één der ramen in de erker een
man naar binnen klom.
Hij schreeuwde, gaf 't paard de spo
ren.
De boosdoener, op heterdaad betrapt,
sprong even snel 't tegenover gelegen
raam weer uit en verdween in de kof
fietuinen.
Wat waren zijn bedoelingen?
Wat 't een gewone dief? Of een moor
denaar?
Misschien iemand, die zich na al
die maanden toch nog een keer wilde
wreken.
In ieder geval had ik gewaarschuwd
moeten zijn.
Immers, de tjoelik...
Plantersvrouw
Van Mevr. A. H. KI.-Schl. kregen we een kleurenbriefkaart toegestuurd, waarvan we deze
afdruk maakten. Je schrikt gewoon als je merkt hoe meer dan waar ook in de wereld de
Indonesische vruchtenpasar wordt beheerst door zijn kleurenvariaties. Deze foto werd gemaakt
in Singapore, waar talrijke pasars zijn die Glodokiaans" aandoen, zó rijk, zó gevarieerd, zó
levendig, zó schilderachtig!
Maar waar wij Indische mensen nauwlijks op letten bij het bekijken van een Indonesisch
tafereeltje, is de kleding van de verkopers. Want stel je eens voor dat je waar ook in Europa
werd bediend door gentlemen in pyama of zelfs in onderbroek en badjoe kaos, en op sloffen.'
Zelfs de gedachte eraan zou de doorsnee Hollandse burgerman vervullen met afgrijzen'.
En toch herinneren we er ons nauwlijks wat van, en zouden we, terug in Indonesië of
Malaysië er weer niets van merken. Het is wat de Fransman met een apart teóord "ambiance"
noemt en wat je tot op zekere hoogte ook vindt in de kleine eethuisjes rondom "Les Halles"
in Parijs, en trouwens in menige bistro: een zekere "wie-doet-me-wat-familiegezelligheid" en
ingenue nonchalance, waardoor een volkomen ontspanning en bonhomie ontstaan, waarin men
zich thuis voelt. Iets wat je hoogst zelden of nooit vindt in de "model-restaurants en winkels"
in Holland.
Eigenlijk was al dat winkelen in het oude Indië om te kotjok van het lachen, ja?
13
