DJOtüA */&CO
<Skota 3£ampret
Bij ons
sebelah rotan armbanden van 24 krts goud (mas kertas)
Mag ik bij U mijn protest inzenden
tegen de slotzin van: Losse notities
van Ir. Trap.t. in no. 24 van Tong Tong
van 30 juni?
Op blz. 7 dan stond aan 't eind van
des Heren Traps notities:
In Batavia had je tientallen jaren ge
leden een deftige meisjeskostschool,
bijgenaamd skola kampret, omdat de
meisjes er 's avonds ongemerkt uit
vlogen".
Nu, daar moet ik tegen protesteren. Ik
ben er zelf leerling geweest van 1901-
1907, eerst extern, de laatste 6 jaar
intern. Ik heb van daaruit in 1905 het
examen voor onderwijzeres gedaan.
Het was het Christelijk Instituut voor
jonge dames Salemba, het lag aan de
Salembaweg.
En werkelijk, ik zou niet weten, hoe
en wanneer de meisjes er 's avonds
uit wandelen hadden kunnen gaan. Er
werd heus wel op ons gepast.
De ramen van kleedkamers en slaap
kamers waren voorzien van stevige
tralies.
Ik meen, 't is wel lang geleden, dat
de meisjes zelf vonden, dat ze op kam-
prets of lowo's leken, die tussen licht
en donker uitvlogen, want:
Zo tussen licht en donker,
vertonen we ons op straat,
Een juffrouw vergezelt ons,
Die ons streng gadeslaat,
]a 't is waar, geloof me maar!
Als wij op straat flaneren
Kijkt iedereen ons na
Dan zeggen alle heren:
't Zijn de meisjes van Salemba.
Dit is het tweede couplet van een
schoon lied, door enkele meisjes ge
rijmd op 't wijsje van een toen bekend
liedje. De rest van het schone gedicht
weet ik niet meer.
Mijn oudste dochtertje is in 1918 nog
enige maanden er op dagschool ge
weest, en later werd het een Indische
middelbare school met een 6-jarige
H.B.S. opleiding.
Zo dus, ik was heus beledigd, dat mijn
vroegere kostschool zo in de herin
nering van sommige mensen lag, die
de school niet kenden, toen die een
echte meisjeskostschool was.
Maar ja, verhalen bewaard door mon
delinge overlevering worden steeds
"mooier" en naar schandaaltjes wordt
graag geluisterd.
Intussen ben ik toch erg gesteld op
Tong Tong, kijk er altijd naar uit, ik
lees elke aflevering van A tot Z.
Mevr. A. Kunst
Gelukkig kennen we Bapak Trap als
betoel every inch a gentleman,
en we zijn ei^/an overtuigd dat hij het
grapje alleen onthouden heeft als een
geestige vondst. Kende hij Batavia (en
het kosthuis) beter, dan zou hij deze
grap zeker niet gemaakt hebben.
Aan de andere kant stellen wij het
van mevr. Kunst zeer op prijs, dat zij
opkomt voor de eer van haar school,
zelfs na een halve eeuw! Mevrouw,
saluut!
Overigens brengt dit schetsje onder
Uw aller aandacht dat er in "de open
bare mening" vele vondsten en grap
pen en valse reputaties bestaan, die
berusten op valse informatie of geheel
uit de lucht gegrepen zijn, maar noch
tans veel leed doen.
Een ervan b.v. is het laag neerzien
op de sarong-kebaja, omdat die dracht
"zo omlaag haait" (je laat je zo ken
nen!). Deze opinie verraadt eigenlijk zo
naief de eigen nederige status van de
veroordeelster. Want als zij destijds
(en nu nog) regelmatig met Indonesiërs
van voorname huize was omgegaan
zou ze nooit gedacht hebben aan om
laag halen! Als zij daartegenover het
"dienstboden-chabloon" nu nog steeds
klakkeloos toepast, denkt ze achterlijk
koloniaal. Dan zijn er nog die wreve
lig of veroordelend de sarong-kebaja
terug verwijzen naar de tijd van hun
grootouders, wat nonsens is, want ook
in de Europese mode keren oude pa
tronen regelmatig terug zonder dat ve
len het merken, immers, alleen maar
dociel de algemene smaak volgend.
Maar uiterst zelden ontmoet je Indi
sche dames die de sarong/kebaja kun
nen beoordelen op vrouwelijkheid en
couture. Maar desondanks wordt erg
veel gekwetst en beledigd met radde,
domme tong.
Nogmaals: mensen als ir. Trap ver
denken we geen seconde van bewuste
kwaadsprekerij. Minder positief kun
nen we oordelen over de mannen die
het grapje in omloop gebracht hebben.
Hebben zij heimelijk misschien ge
hoopt dat er uit sommige kosthuizen
kamprets zouden uitvliegen...? Red.
De rubriekschrijver van een groot
vaderlands blad, de Polanski gruwel
moord in Hollywood lekker breeduit
besprekend, zwijmelt af en toe van
zaligheid over zóveel bloed om daarna
weer pruttelend te goeiegrutten: "Dat
zou toch niet bij ons in een dorp ge
beuren, waarin broer en zuster elkaar
misschien doodslaan, maar zo'n merk
waardige slachtpartij toch niet voor
komt..." En sluit daarmee verrukkelijk
aan op een levensbeschouwlijkheid,
die we in de laatste jaren steeds va
ker overal hebben leren onderkennen.
Dan wordt met grote ogen en prui-
lemondje over erge dingen, tè erge,
gesproken in Amerika of Frankrijk, in
Spanje of Indonesia, of waar maar ook,
die "bij ons in het durp nooit gebeu
ren". Vin je ook niet, Keetje? O zo!
Doorgaan met snurken. Het is een ma
nier van vergelijken en 'n stijl van oor
delen die tot zelfs bij de beste kran
ten voorkomt, ja zelfs in toespraken
van professoren en dominees, kamer
leden en partijvoorzitters, maar die al
met al buitengewoon vermakelijk werkt
als anticlimax vaak.
Weliswaar gebeuren "bij ons in het
durp" natuurlijk ook geen grootse, we
reld omvattende dingen, die het leven
van millioenen mensen gelukkiger en
wijder maken, maar ook geen schok
kende dingen! Hier in het durp slaan
af en toe een broer en zuster mekaar
wel dood, of een vader een opa, maar
wie daar op let is een kniesoor, hoor!
Och och och, was het overal in de
wereld maar net zo fijn als bij ons op
ut durp
BRILJANTEN
markiesringen
hangers
oorknoppen
gezet In 22 karaats goud
MIDO
GOUDEN
schakelarmbanden
krintjing
slangen
colliers
toesoek konde
peniti kabaja
van 22 karaats goud
Vlamingstraat 5, Den Haag,
Tel. 11 66 77
polshorloges
Komt U Van BUITEN WIJ betalen, bij aankoop vanaf f 200,de reiskosten voor één persoon
Den Haag geheel terug I I
11
