anak
kom pen ie
VERHAAL BIJ EEN BRIEFKAART
UN SCHOtrC-
Op de eerste plaats lopen alle rolle
tjes alleen goed als er een toekang
minjak bij staat die niet suft of luiert.
Want dan gaat de boel telkens mogog.
Maar verder staan er overal tussen
de rolletjes-banen mensen die een
ontwikkelings-object moeten "over
plaatsen" van baan naar baan. En als
daar sufferds en "onwillige hazen"
zitten, lijntrekkers en "ziekworders",
"wat-kan-mij-dat-schelersl-dan-loop-
ik-maar-in-de-steun", heus lezers, dan
stort het vernuftigst uitgevonden me
chaniek in elkaar...en ligt het uitein
delijk lot noodlot!) niet in de han
den van stichters, scheppers en lei
ders, maar van meelopers en slungels
...de hemel behoede ons!
Tong Tong leert ons wat van de hele
beschaving waarin wij leven.
Wat leert zij ons? Dat wij TE RIJK
leven. Ook mensen met de eenvoudig
ste baantjes hebben zó enorm veel
bezit (vaak op afbetaling) met zóveel
zorgen en piekerans (plus nog zoveel
méér te wensen) dat we het met een
eenvoudig verstand niet meer kunnen
bijhouden. Dus vergeten we telkens
weer, vergeten, vergeten, vergeten...
een overwegwachter vergeet de bo
men te sluiten en een auto rijdt vier
man te pletter...vergeten...elke dag
weer opnieuw grote en kleine rampen
wegens "vergeten"...En tóch willen we
allemaal nóg meer!
En Ou-Oma (zie de foto) betaalt
bevend de rekening.
T.R.
SPREEKWOORDEN VAN MALEISIË
Sebab nila sa-titek, rosak susu sa-
belanga.
Door één druppel indigo wordt een
hele pot melk bedorven.
Buang garam ka-dalam laut.
Zout in de zee gooien.
wordend om de soms scherpe verwij
ten, want men had gelijk. Hoe dan ook:
er was één briefkaartje dat we toen
regelmatig kregen, dat ons gewoonweg
bijna wanhopig maakte: zó beheerst,
zó beleefd, zó vriendelijk, maar ook
zó koppig tevens. Het betrof hier een
extra beroerd geval: deze dame woon
de in een flat met onverschillige ver
zorging en ook hier hebben we ette
lijke malen naar toe moeten opbellen
om achter een prompte bezorging heen
te zitten.
En toen eindelijk alles in kannen en
kruiken was, stierf de dame. Haar laat
ste briefkaart hebben we een hele tijd
als aandenken bewaard. Met respect.
En grote sympathie. Hier drukken we
die briefkaart af. Nu kunt U hem wél
lezen. Althans begrijpen.
In deze periode kregen wij natuurlijk
weinig of geen hulp. De fouten zitten
immers buiten ons directe bereik,
ja zelfs buiten ons "systeem". Ook
hebben andere mensen natuurlijk niet
de "koeasa" om op te spelen, in te
grijpen, enz. "Allright, it is a one man's
job, it is a one man's cross!" Maar
in deze periode is het erg moeilijk om
glimlachend te luisteren naar filosofen
die aanraden het toch vooral kalmpjes
te doen, Tjalie, denk om je hart, denk
om je bloeddruk. Plan-plan, plan-plan!
Het zijn meestal mensen die niets of
heel weinig te doen hebben. Die b.v.
vaak vertellen: "Ik heb twee pensioen
tjes plus AOW, ik zeg maar zo: boleh
bilang tevreden, Tjalie! Je moet je nooit
om iets druk maken!"...
Hoe slecht kennen wij elkander ei
genlijk over de hele linie. En hoe ge
makkelijk nochtans presenteren wij
onszelf als maatstaf bij het beoor
delen van een ander. Dit geldt voor
iedereen ;ook voor Tjalie.
In deze periode leer je ook dat het
NIET waar is dat in de ge-automati
seerde wereld "alles op rolletjes gaat".
BOEKHANDEL TONG TONG
ƒ4,15 0,40 porto
Herhaal nogmaals: elke keer wat an
ders! Alles samen één generale ka
rakterfout: onverschilligheid, onverant
woordelijkheid. Er is gewoonweg tot
op het hoogste niveau gevochten om
al die slapheden onder de knie te
krijgen.
In deze periode wemelde het natuur
lijk regelmatig van klachtbrieven. Die
we zoveel mogelijk afdeden, niet boos
Waarom staat deze briefkaart afge
drukt in Tong Tong? Wie schrijft nou
een brief in zulke hanepoten? En wat
wordt er eigenlijk in gezegd?
We hopen niet dat als U over de
tachtig jaar oud geworden bent en U
zo schrijft als hierboven (als U nog
schrijven kunt), U zich zó gedrongen
voelt een bepaald contact per post te
maken dat dit het resultaat is. Dit was
namelijk de (herhaalde) noodkreet van
een dame die keer op keer haar Tong
Tong niet ontving in elk geval veel
te laat ontving elke keer niet bij de
pakken neer zat, niet mopperend
klachten indiende en niet boos be
dankte, maar koppig haar "portie" van
de 15de van de maand of "habis boe-
lan" van Tong Tong opeiste.
U herinnert zich misschien nog wel
dat enkele maanden terug ons blad
strijk en zet te laat uitkwam door een
letterlijk eindeloze reeks van fouten,
sufheden, gebreken, onverantwoorde
lijkheden, brutaliteiten, diefstallen, enz.
rondom Tong Tong. Elke verschijnings
datum was er weer wat anders bij
wéér een andere schijf van de vele
schijven waarop Tong Tong draait: de
drukker, de zetter, de opmaker, de cli
chémaker, de expediteur, de admini
strateur, de binder, de verpakkings
chef, de posterijen, de besteldiensten.
Ja, zelfs heel lummelige vergissingen
als: alle paginaproeven waren naar
Groningen gestuurd i.pl.v. naar Den
Haag. Of: ja, nou is die en die meneer
met vakantie en heeft vergeten door
te geven...
