cAltijd ryót waóóen^
VERSJES UIT PADANG
Rijst voor de Bruid
Van een scherpziende huisvader
kregen we het volgende advies plus
uitleg over rijst en rijst wassen. Goed
lezen huisvrouwen!
Bij aankoop van rijst weten vele
huisvrouwen niet, dat er "schone" en
"vuile" rijst op de markt wordt ge
bracht.
Wie uit Indië komt weet dat de rijst
daar, evenals de rijst uit Thailand
"schoon" wordt verkocht, d.w.z. in te
genstelling tot de Amerikaanse rijst niet
voorzien van d.d.d. of andere chemica
liën tegen bederf. Deze "bevuilde" rijst
uit de USA heeft natuurlijk het voor
deel dat er geen rijstkevertjes of an
dere oorzaken van bederf mogelijk zijn.
Nadeel is echter dat de d.d.d. op de
beras op lange termijn schadelijk voor
de consumptie kan zijn.
Deze rijst moet dus goed worden
gewassen. Mocht U het idee hebben
dat U door dit wassen het zo belang
rijke zilvervlies beschadigt, weest U
ervan verzekerd dat dit er niet meer
op zit, evenmin trouwens op die mooie
witte Aziatische (Indische) rijst, want
ook die werd altijd gepolijst. Zilver
vliesrijst is grauw en wordt altijd onder
speciale vermelding als zodanig ver
kocht.
En zo komt het dat U misschien ook
ongewassen "bevuilde" rijst buiten in
een restaurant eet. Daar kunt U niets
aan doen, maar beperk die kans op
het binnenkrijgen van schadelijke stof
fen en was in ieder geval thuis alle
rijst. De voedzaamheid blijft gelijk, en
schone rijst smaakt ook veel beter!
Nu nog iets over de ongekookte
lontong, U weet wel die zakjes ten
dele gevuld met rijst, die U zelf moet
opkoken? Die rijst is beslist NIET ge
wassen, kan eenvoudig niet, want die
zou beschimmelen. Dus: kook uw lon
tong zelf. U kunt die kant-en-klaar
zakjes natuurlijk gebruiken, maar dan
even in een pan water houden en om
schudden.
Maar nogmaals: was voor alle zeker
heid altijd uw beras zoals U het in
brikant. Daar kon ik niet doorkomen,
want daar stonden 1183 mannen met
een bierglas in de hand en schuim om
de lippen te keuren.
Toen maar door een zijdeur af. Wat
een wereld, wat een wereld! De ene
helft gaat ten onder aan te weinig
voedsel (omdat het er domweg niet is)
de andere helft aan teveel, omdat het
automatisch, snel en in te grote hoe
veelheden tegelijk gemaakt en gecon
sumeerd wordt.
De deur is stroef en zwaar en bui
ten staat een onverwacht dikke laag
ijzel. Met de eerste stap ga ik languit
onderuit.
Horééééé! Lilian Ducelle
Indië gewend was. Juist hier!
D. J. Kloesmeyer
N.B. Was alles voor U het in de
mond stopt of wilt bereiden. Niet alleen
groenten en vruchten( ik was zelfs ap
pels en peren met gloeiend water!)
maar ook vlees. Het gezegde dat
vlees beter smaakt als het ongewas
sen is, laat ik voor wat het waard is,
maar ik prefereer grondig gewassen
biefstuk, karbonade etc.
Al was het alleen om al dat pyriet
(maakt vlees zo bedriegelijk mooi rood)
eraf te krijgen. Pyriet is schadelijk voor
ons bloed.
Bovendien ben ik in Holland viezer
van een heleboel dingen geworden,
dan ik ooit in Indië was. Als meisje-
uit-lndië zult U direct begrijpen dat
ik sceptisch tegenover de hygiëne hier
sta, zolang men de botol tjebok niet
weet te gebruiken. Hoef U ook niet te
vertellen wat door m'n hoofd gaat als
ik bakker, slager, belegde broodjes
verkopers, alles met de hand zie pak
ken.
Misschien gaat de theorie die zegt
dat de zon in Indië alle schadelijke
bacterieën doodt, ook op voor de kou
de hier, ik blijf liever aan de veilige
kant. Alles wassen maar!
L.D.
En hopen dat het leidingwater be
trouwbaar blijft, in hemelsnaam!
Mijn dikke kokkie was er trots op,
dat ze een Hollands liedje kende. Ze
liet het op verzoek graag horen:
Trijn troet
Pakkesoet (varkenssnoet)
Vrouw, waar is jouw man?
Mijn man di Gollan,
Proet penoeh ketan!
Padangs versje, dat opgezegd wordt
als een baby een windje laat:
Pang pang poei
Keladi oewo oewo
Sia te kentoei
Di tambah radja toewo.
Als een baby niest, zingt een Pa-
dangse moeder:
Hoeri paras
Lekas besar!
Jammer genoeg ben ik de twee mid
delste regels kwijt. Wie herinnert ze
zich nog? H. Nolen
Ik heb hier in Australië al zo dikwijls
een bruiloft meegemaakt waarbij 't
bruidspaar (mijn kinderen inbegrepen)
op het punt van vertrek voor de hu
welijksreis, wordt nagestrooid met rijst
(beras).
Met luid gejuich en hoerageroep
wordt hen met gulle hand de kostbare
rijst nageworpen. Ik zeg "kostbare"
omdat voor mijn gevoel de rijst nog
altijd een kostbaar iets betekent. Hier
in Australië kost die maar 15 cent 't
pond, de heel goede kwaliteit, dus erg
goedkoop in "geld". Zelf doe ik er
niet aan mee een greep te doen in de
rijstzak of schaal, 't Is net of ik het
niet kan, alsof iets mij tegenhoudt, mij
verbiedt. Ik denk terug aan Indië tij
dens de bezettingsjaren en vlak erna,
toen elk hapje rijst van zoveel waarde
was. Menigeen kreeg er slapeloze
nachten en grijze haren van bij het
enorme tekort aan beras voor het
gezin.
Alle andere prijzen stegen immers
als de rijst duurder werd? De rijst be
paalde de prijzen. En in datzelfde rijst
land is immers nog steeds gebrek aan
rijst, wordt nog steeds honger gele
den...
Als de bruid wordt nagestrooid met
rijst kan ik alleen maar toekijken. Erg
overdreven?
Niemand kent mijn gedachten, ik
praat er met niemand over, babbel en
lach mee met de andere gasten. Maar
ik moest me toch even uiten, dus aan
Tong Tong maar. Misschien is er wel
een lezer die met me mee denkt en
voelt...
Lieve bruidskinderen, dat jullie nooit
gebrek aan rijst mogen hebben!
Emelie Baumer,
Granville, N.S.W.
Hier Emelie, ikke denk net als jij. Er
is ons altijd geleerd elk beraskorreltje
dat buiten de gentong viel bij het uit
scheppen op te rapen. Krrrr- krrrr-krrrr
en de kippen kwamen al aangerend. Er
ging bij ons ook geen rijst verloren.
Sial.
Maar die rijststrooierij, hoe sajang
we het ook vinden Emelie, heeft een
diepere, brede betekenis. Rijst is hier
symbool voor het geluk, dat men over
de hoofden van het bruidspaar uit
strooit. Overal in Azië kent men het
brengen van offers, ook in arme landen
waar het kostbare en kostelijke voed
sel in onze Westerse ogen misschien
een beter doel had kunnen dienen.
Voor het geluk van de jonge mensen
is geen offer groot en kostbaar ge
noeg, zo moet je het misschien zien
van die rijst.
Maar ik heb hetzelfde gevoel ook en
kan het me zo goed indenken. Aan de
andere kant, toch wel mooi dat de
Westerling een Oosters symbool heeft
geadopteerd. Stel je je voor dat de
jongelui met aardappels werden beko
geld. Zelfs al zouden het van die klei
ne nieuwe zijn! Lilian Ducelle
13
