'S AVONDS VERMOEID NAAR BED?
GEEN ENERGIE?
HBS BANDOEHG
Aktief
VITALE POSITIEVE GEZONDHEID
VOOR MAN EN VROUW
Dit nieuwe, natuurlijke antwoord kan voor u de oplossing zijn.
KEE FARIZEE
CAPSULES
Als u 's avonds oververmoeid bent,
geen energie meer bezit, kan dat be
tekenen, dat u de natuurlijke vitaminen
nodig hebt, zo noodzakelijk voor de
juiste bloedtoevoer naar de spieren
van het lichaam en naar de hersenen.
Neem daarom Aktief Capsules. Deze
combineren hoge concentraties van
tarwekiemen (de rijkste bron van
„groei"- en ,,energie"-vitaminen) met
andere natuurlijke vitaminerijke con
centraties. Aktief Capsules zijn smaak
loos, werken niet gewoontevormend.
U zult verbaasd staan over de invloed
van Aktief Capsules op uw energie
en welzijn. Begin vandaag nog met
Aktief Capsule®, Verkrijgbaar bij apo
theker en drogist, 3,90 per kuur.
Ik vraag me af hoevelen een schok
van blijde herinnering kregen bij het
zien van die foto van Leraars en leer
lingen van de HBS-Bandoeng. Om ver
volgens te turen naar eventuele beken
de gezichten. Behalve de door jou aan
geduide Pierre Ursone, Tjie Bogaardt
en Japie van Helsdingen (wij woonden
vlak bij elkaar op Karees en Japie was
een goede vriend van me), viel het me
erg moeilijk om nog meer oude vrien
den te ontdekken en ook bekenden.
Ik zocht naar Pampie van Dullem, die
het zo'n eind schopte bij de Marine,
naar Speekenbrink, ex-gouverneur van
de Ned. Antillen. Eppie Doeve was
IEDERS vriend. Een zeldzaam populaire
knaap die daarbij totaal zichzelf bleef
en een voortreffelijk gevoel voor hu
mor had. De hele familie Doeve was
opmerkelijk muzikaal en ik mocht een
enkele keer met Eppie "mee-beuken"
als hij met zijn bandje op een leer
lingenavond in de Aula van de HBS
speelde. Zijn jongere broertje had
enorme handen en speelde voortreffe
lijk piano. Ik wed, dat Eppie's school
cahiers nu een evengrote bezienswaar
digheid zouden zijn als toen...volge
krabbeld met de grappigste caricatuur-
tjes van diverse leraars.
Gek, Tjalie, maar als ik terugdenk
aan m'n schooltijd, zie ik opeens weer
zoveel onderwijzers en leraars, waar
onder zulke prachtige mensen waren.
Zo'n Heer de Laive, Hoofd van de
eerste school D. op Tjikini, bij wie ik
me in tjelana monjet als leerling aan
meldde buiten weten van mijn ouders...
what a Man. Ik werd direct in de 1ste
klasse bij mijn zusje In de bank gezet.
Zij was die dag voor het eerst naar
school, de reden van mijn aanmelding.
En...ik blééf daar op school.
Later Groenema, Hoofd van de eer
ste school A in de Willemslaan. Nog
later... de HBS Bandoeng met toen Dr.
van Bart als directeur. Een prima ke
rel, met wien ik later geweldige deining
kreeg, omdat ik de verhoudingen uit
het oog verloor. Dat werd een leer-
lingenrel en toen koos Tjie Boogaardt
doodleuk de partij van Dr. van Bart.
En natuurlijk had hij gelijk, al was ik
toen bepaald nijdig op hem.
En zo had je "De Mexicaan" oftewel
Lopez Cardozo, wellicht de populair
ste leraar van HBS Bandung. Die werd
door de leerlingen gewoon op de han
den gedragen en... met recht, want hij
was een heel bijzonder mens. En ik
zocht vergeefs op die foto naar Ir.
Schermerhorn, een jonge leraar Schei
en Natuurkunde, die zó veel voor me
deed die zich zó verbluffend "on-le-
raars" gedroeg, dat hij met één klap
de harten van zijn leerlingen stal. En
Dr. Stapel, de directeur, na Dr. van
Bart... ook zo'n onvergetelijke figuur.
Daarna ging ik van 3e HBS over naar
4e A.M.S., welke toen tijdelijk in een
paar lokalen van de HBS Bandoeng
was ondergebracht. De "Baas" was
Dr. Bessem, een man die door zijn
leerlingen nooit vergeten kan worden.
En Dr. De Haas, Neerlandicus, maar
met een liefde voor Italiaans. Hij gaf
een groepje vrijwilligers zó maar Ita
liaanse les...stel je voor. Ik kwam wel
eens bij hem thuis, bij hem en zijn
prachtige tackel Lucretia Borghia, van
welke laatste ik nog eens een pup
cadeau kreeg.
Ach Tjalie, ik hou ermee op, want
anders blijf ik doordazen over die on
vergetelijke jeugd, welke wij indische
kinderen hadden in ons heerlijke Indië.
Ik blijf ervan overtuigd, dat millioenen
Indonesiërs in die moeilijke na-oorlog-
se tijd wel degelijk beseften hoezeer
wij van hen hielden en...van ons ge
zamenlijk geboorteland. Maar...wie van
hen kon toen zijn stem verheffen? Ik
haat gewoon die Nederlandse bena
ming: "Onze Bruine Broeders", want
dat WAREN zij niet, ze waren gewoon
DE ONZEN. Zoals al die getrouwen,
die mij als baby gendongden, als kind
bevaderden en bemoederden, als jon
gen opvoedden en berispten en als
man nog steeds Toean Johnnie noem
den, de MIJNEN waren. En ik de HUN
NE, altijd en voor goed. GA DOOR
Tjalie, met te vertellen over vroeger,
over kleine en grote boengs en adiks.
Want wat je ook vertelt, zal maken dat
zovele harten en herinneringen open
gaan voor zovelen.
Saluut Brother,
John van Dijk
Barcelona
In het kleine vierkante raampje van
de kiosk zie je de dame zitten die
met dit statige voorkomen even
volmaakt zou kunnen prijken op de
voorste rij van elke kerk, culturele
kring of Comité tot Bescherming van
Vrouwlijke Eerbaarheid. Als ze niet
breit, kijkt ze nogal wazig de wereld
in. Vermoedelijk omdat het volhardend
keurig, onkreukbaar en onschendbaar
poseren een te zware opgaaf is voor
élke gelaatsuitdrukking.
Het raampje van de kiosk heeft de
meest absurde omlijsting die men rond
dit portret verwachten kan: sexe-geno-
ten van deze dame in alle standen en
alle fasen van ontkleding, in ondenk
bare vleselijke proporties en standen,
omringd door eveneens bijkans naakte
mannen in schrikbarende spieruitrus-
ting, mannen met pistolen, machinege
weren of atoomwapens, het geheel ge
fileerd met teksten en opschriften die
de meest ontuchtige en louche levens
verhalen suggereren omtrent de naak
ten voornoemd.
En de juffrouw in het raam kijkt
maar. En breit maar. En doet zeer op
gelegd pandoer aan haar omlijsting
NIET mee. Al schijnt ze zich af en toe
toch wel héél even bewust te zijn van
de "nét-niet-pornografie" en schaam
teloze roddel van haar kiosk-omlijsting.
Dan krijgt haar gelaat iets hooghartigs:
"Dit alles gaat mij niet aan..."
Ja, soms zie je diezelfde gelaatsuit
drukking ook bij achtbare sprekers
voor de televisie. Of dito heren achter
dure bureaux of groene tafels. Dan
vraag je je vaak af: wat zouden deze
kristalzuivere heren in wérkelijkheid
verkopen? Ach ja, de juffrouw in de
kiosk! Weet U hoe ze heten moet?
Kee Farizee. T.R.
17
