BIJ DE VOORPLAAT „TJIEIEIEIEUW!" <ZÖe zee Als ik dit plaatje bekijk, kan ik me zo goed voorstellen hoe de foto ge maakt is. De man met zijn Leica is de kampong in gewandeld. Sinds de "tempo doeloe" is hij niet meer in dit land geweest, waar hij zo lang geleefd heeft en waar hij nog steeds zo veel van houdt. Nu is hij voor een korte "come back" terug en drinkt alles weer in. En legt vast zoveel hij kan van alles wat hij vroeger niet fotografeerde. Plaatjes die straks verder moeten ver tellen (eventueel nog vele generaties verder) wat andere mensen niet zagen of niet begrepen. Om in een nieuw leven te werken aan nieuwe verhou dingen in een wereld zonder hebzucht en zonder oorlog. Bekijk die plaatjes weer en weer. En nóg eens. En nóg eens. Begrijp! De man met zijn Leica is een grote blanda. Hij lijkt wel een reus tussen de kleine bruine mensjes van deze kam pong. Ook is hij een geleerde en ken ner van godsdiensten, zedenwetten en talen. Hij is dus ook van binnen een reus, al is hij zo bescheiden dat men het van buiten zelden of nooit aan hem niet. Overigens: kandjeng besars dwalen toch niet zo tussen kleine huisjes in een kleine kampong om plaatjes te maken? Kandjeng besars fotograferen Hotel Indonesia in Djakarta of de Is- tana aan het Merdeka-plein. Of de wolkenkrabbers in New York of de grote handelshuizen in Nederland. Maar geen kampongs. Vast is dit maar een gewoon mens! Het "gewone mens" kijkt speurend door de kampong. En hij ziet de oude vertrouwde "kampong-kijkjes" van alle tijden. En weet dat iedereen deze huis jes al kent. En er over spreekt in po pulaire cliché's: "aardig huisje rus tiek doorkijkje nét een plaatje typisch kamponghuisje"... De meneer met de Leica weet dit allemaal ook wel. Hij zoekt iets anders-dan-anders. Hij zoekt dingen die andere Europeanen zelden of nooit zien, omdat ze té vol slagen "onbelangrijk" zijn. Hij komt aan het laatste huisje van de desa. En bekijkt het. En loopt erlangs. En bekijkt het. En is het huisje voorbij en staat aan de rand van de kampong. Of aan de rand van de wildernis zo U wilt. En dan ziet hij dit. En hij ruikt het. De zurige, sterke, viriele geur van humus. Van de oetan. Hier zijn geen paden en geen paadjes meer. Geen tuinen of vruchtbomen. Al leen onkruid, doornige heesters, kruip- planten, varens, zwammen en mossen. Hier ontbreekt de kwetterende mus of de drukke doening van de kip. Hier is alleen de ijle roep van een onbekend en onzichtbaar vogeltje: tjieieieieuw - tjieieieuw, alsof het een stem is die van heel, heel ver komt. Van voorbij de bergen. Van achter-uit-de-tijd. Die alleen maar gemeten wordt met duize lingwekkende getallen. En met namen als Trias, Jura, Plioceen en zo... Uit voorwereldlijke tijden dus, waaruit ook deze karbouwen schijnen te dateren: groot en traag en log. Als sauriërs of olifanten. "Tjieieieuw!" roept het vogeltje en in die fractie van een seconde horen wij dit stemmetje ook over de in het verre verschiet verdwenen werelden van de mensen, die de Nazca Lijnen groeven in Peru, de wonderlijke kaar ten van Piri Reis maakten, de astrono mische klok van Stonehenge en de chronogrammen van Djojobojo: de mysterieuze jaartallen van onheil 1970 en 1974, niet te achterhalen in welke tijdrekening ook, al wordt toch duide lijk gesproken van het jaar Toenggal- Naja-Koeda-Wah, het jaar van de Oude Stal. Hé! Op het plaatje staat ook een oude stal...Ai, de Tijd is vol mysteriën. En ook deze stal, als hij honderddui zend jaar oud kan worden, zal later even verbaasd bekeken worden als de Nazca Lijnen en de zeekaarten voor noemd: wat betekenen die versteende golfjes die door mensen van deze tijd DAK genoemd worden? Welk magisch woord is dat? Ah, de fotograaf staat één moment aan de eeuwige grens van alle mense lijke contacten met de Natuur. En vangt met zijn Leica dit moment als een versteende huivering van de Eeu wige Mens. Een fantastisch moment van Licht en Schaduw. Van Gedaanten en Gestalten. Van Indonesië als een onderdrukte snik van ontroering. Dan draait hij zich om en schrijdt met bedaarde tred weer terug naar kampong. En de Straat. En de Weg. De weg naar Holland terug. Naar Tong Tong. En hij geeft de foto aan Tjalie. En we glimlachen met een knipoog: stééngoeie foto, Mellema, stéééngoed! Al. ("Tjieieieuw!" klinkt de echo van de stem van het vogeltje). TJALIE ROBINSON Als iemand te vermoeid is om je een glimlach (terug) te geven, geef hem er dan in elk geval een van jezelf. Want niemand heeft zozeer een glimlach no dig als hij, die er zelf geen meer over heeft. Onderstaand gedicht is van de hand van een moderne Indonesische pu- djangga, letterkundige, en overgeno men uit "Eenvoudige leergang voor de Indonesische taal" door M. H. Ram- bitan, voormalig Hoofd der Afd. Indo nesische Taalzaken van het Departe ment van O.K. en W. LAUT Berdiri aku ditepi pantai Memandang lepas ketengah laut; Ombak pulang, memetjah berderai Keribaan pasir rindu berpaut. Ombak datang bergulung-gulung Batik kembali ketengah segara. Aku ta' djubterdiri termenung, Beginilah rupanja permainan masa. Hatiku djuga seperti dia Bergelombang- gelombang memetjah kepantai; Arus suka, beralih duka, Pajah mendapat per as aan damai... Amal Hamzah vrij vertaald: DE ZEE Ik sta aan het strand Vrij turend naar het midden der zee; De golven komen terugklaterend uiteenslaand, Verlangend verenigd te zijn op de bodem van zand. De golven komen rollend aan, Terug weer naar het midden der zee. Ik sta verwonderd, peinzend, 7,o zal naar 't schijnt der tijden spel vergaan. Gelijk die golven is mijn innerlijk, Gelijk de baren uiteenspattend op het strand. De stroom van vreugde wordt die van verdriet, Een vredig gevoel te verlangen is wat moeilijk. M. H. Rambitan Ingezonden door: H.L.D. ONAFH. IND. TIJDSCHR. 14e JAARG. No. 15 Pr. Mauritsl. 36, Den Haag - Telegramadres: Tong Tong DenHaag - Tel. 070-54.55.00/54.55.01 - Giro 6685 Uitgave: Publ. en Handel Mij Tong Tong N.V. Directie en Hoofdredactie: Tjalie Robinson. Verschijnt de 1ste en 15de van iedere maand. Prijs per nummer 1,Abt. Nederl.: kwart, f 6, halfj. f 12,jaar 24,Abt. Europa: jaar f 29, Buiten Europa: jaar f 34, Abt. (per |aar en per luchtpost): Australië en Nw. Zeeland f 69,Indonesië f 64,Z.-Afrika en Z.-Amerika f 54,Canada en Ver. Staten f 44,Maleisië en India 51,Suriname en Antillen f 44, ZOEKT OP BASIS VAN DE NUTTIGE ERVARIN- GEN IN DE GORDEL VAN SMARAGD NIEUWE INTERESSEN IN NEDERLAND TE WEKKEN VOOR DE TROPENGORDEL. De directie behoudt zich het recht voor hen die schadelijk geacht worden voor het welzijn van Tong Tong als abonnee te weigeren of af te voeren. ALLE ABONNEMENTSGELDEN ZIJN BIJ VOORUITBETALING VERSCHULDIGD. ADVERTENTIES KUNNEN ZONDER OPGAAF VAN REDENEN GEWEIGERD WORDEN 2

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1970 | | pagina 2