EEN TWEE
iSukabumi
BLADVULLING
Kamsjah Koh!
BERAS TEMPÉ
BERAS TEMPÉ
ÉhÉh! Vergeet
U beslist niet
eind juni naar
Houtrust Den Haag
te marcheren voor de
12e PASAR MALAM
TONG TONG
WIJ VERGETEN INDIË NIET!
J. G. YSSEL DE SCHEPPER
ALLE VERZEKERINGEN
Ik ken Sukabumi alleen maar van de
tijd toen ik daar op cursus kwam voor
Hoofdagent van Politie en later bij de
Bijzondere Politie in de jaren '49 t/m 51.
Er waren 2 klassen aspirant H.A.'s nl.
A. en B. en de opleiding duurde 6
maanden.
Na afloop van de cursus werd door
beide klassen een mars gemaakt naar
Salabintana.
Een tiental meters voor het hotel/zwem
bad Salabintana, zag ik een laag muur
tje met aan een kant een omgevallen-
en aan de andere kant een scheefge
zakt pilaartje.
Daarachter een stukje braakliggende
grond met de resten van wat eens een
huis was en dit alles overwoekerd door
"kruidje-roer-me-niet".
Toen wij bij Salabintana rust hielden,
liep ik terug, om naar die ruïne te gaan
kijken. Ik wist niet waarom ik dat deed.
Ik herinner mij nog, dat er een grote
gutta-percha-boom stond.
Voor het scheefgezakte pilaartje bleef
ik plotseling getroffen staan, doordat
ik een gedeelte van een naambordje
zag "ühlnickel.
Er ging toen een wereld van herinne
ringen open: Bogor! De 3e klas van de
Bijbel School. Een kleine, goede, maar
strenge juffrouw! Stans (Constance?)
Mühlnickel. Zo temperament vol als
tjabe-rawit. In de 4e klasse kreeg ik
haar weer als juffrouw. Vaak vertelde
zij over thuis. Dat zij paard reed, zwom
te Salabintana! Dat ze een baboe
"latta" hadden. Dat door Stans' toe
doen deze baboe eens in de mandibak
sprong en juf een aardig pakslaag
kreeg van haar Pa. Ik lag krom van het
lachen. Niet bepaald vanwege het feit,
dat die baboe in die mandibak sprong,
maar meer, omdat ik nooit had gedacht,
dat die strenge juf eens van die kwa
jongensstreken had uitgehaald en daar
voor straf kreeg.
Vlak na het tweede rapport kreeg ik
typhus en bleef meer dan 3 maanden
thuis. Toen ik bij het derde rapport
merkte, dat ik geen cijfers had, huilde
ik. Ik was verlegen voor mijn klasge
noten en was bang, dat ik zou blijven
zitten. Immers, blijven zitten betekende,
of dat je dom was, of lui. Zij troostte mij.
Nadien moest ik 2 3 keren per week,
's middags voor een uurtje bij haar
komen en kreeg voor zover ik het
weet, gratis bijlessen. De eerste weken
bracht zij mij na de les, op de fiets
naar huis, omdat zij vermoedelijk zag,
dat die afstand van Gang Mekka tot de
Tjilendekweg een te zware trip voor
mij was.
Toen zij merkte dat ik gek was op
pistache-siroop en op ananas-prol, wa
ren die lekkernijen op elke lesmiddag
present. Ik ging over en toen zij mij
het overgangsrapport gaf, waren haar
ogen vochtig. Toen ik op de H.B.S. zat,
bracht ik haar op haar verjaardag, ik
dacht 27 augustus, een ruiker bloemen
op school. Wat onhandig stond ik daar
in die deuropening en ik zag eerst een
trek van verbazing op haar gezicht.
Maar toen zag ik de blijdschap..
Later hoorde ik, dat zij bij een Japans
bombardement was getroffen.
Als ik aan Sukabumi denk, of die naam
hoor, dan zie ik een muurtje, met
"kruidje-roer-me-niet" bedekte grond,
een scheefgezakt pilaartje en een gutta-
percha-boom.
Maar ver daarboven uit een kleine,
pezige juffrouw, doch een grote schat
van een vrouw! Mijn mooiste herinne
ring aan Sukabumi.
Chris.
(Chris! Een UITSTEKEND verhaaltje.
Een tien en een griffel van meneer
Tjalie!)
Laat ons vergeten dat van pornogra
fische films (en lectuur) en zelfs maar
derzelver advertenties in de dagbladen
een onheilzame werking zou uitgaan
op de burgerij.
En laat ons er geen kritiek op uitoef
enen om te voorkomen dat ge aan het
schandblok geslagen wordt als hypo
criet.
Lees de advertenties in stilte en sta
verbaasd hoeveel nieuwe "poëtische
beelden" er in onze taal mee worden
opgeroepen. Je kan er af en toe toch
wel om gnuiven. Dezer dagen in de
krant bij een filmbeschrijving: "Een E-
rotische Schaterlach". Hoe doe je dat
in hemelsnaam
Je blijft lachen!
Om mensen die een bepaalde letter
fout uitspreken.
Japanners, die zeggen Branda inplaats
van Blanda, Arabieren die praten van
Saja foekoel itoe orang framfoean djoe-
wal klafa sama fifa Toerkie!
Chinezen hebben er ook een handje
van om gjek (zeggen ze hier in Brabant:
die vent lijkent wel gjek) te doen.
Moet U horen:
Een Chinees stapt in Bangil in de trein,
gaat zitten, schuift het raam open,
maakt vervolgens de knopen van z'n
toetoepjas los, draait zich om, blote
nek op de tocht, met een verzaligde
uitdrukking op z'n gezicht:
Aaaaah! Sieliel sieliel dali boelakang
ie-na-a-èk!ü!
Noot: Silir (Jav.) het waaien van een
zacht windje, zuchtje, koelte; ook luch
tig, waar een windzuchtje is.
30JUNMT/M4 JULI 1970
HOUTRUST - DEN HAAG
Ook Indië bracht tienduizenden offers
in de lie Wereldoorlog. Vergeet ze niet!
STORT OP GIRO 253.000 - COMITÉ
15 AUGUSTUS 1970, VIVIENSTR. 68,
DEN HAAG.
Alg. Ass. bedrijf „Argo"
Kantoor en woonhuis Corn, de Witt-
laan 83, Den Haag, Telef. 55 71 72
20
