V.O.C. - (II)
Moet U wat kopen?
Altijd ook even denken
aan de Tong-Tong TOKO
en Boekhandel dan!
Bekend uitkijkje in Malang: links de Kawi en rechts de Ardjoeno met daartussen, d.w.z. tussen Panderman en Ardjoeno de bekende va
kantie-oorden zoals Batoe, Songgoriti, Poedjon, Lebaksari en meer naar het Noorden, richting Ardjoeno zwembad "Selectd'waarvan ik ook
nog zo'n panoramafoto heb. Daar achter weer ligt Djoengo, de kina-onderneming van de familie Dinger.
Deze foto's gemaakt in 1938, zijn bedoeld om een overzicht te geven van het sportveld te Malang. Rechts die donkere wal is een gedeelte
van de buitenkant van het Stadion. Daar werd o.a. de Grazer Fussbal Verein uit Oostenrijk, die overal op Java won, door Malang verslagen
met 3-1. Malang, Uw naam is dwars.
Dan vlak voor U een zwembad met wedstrijdbaan van 50 m. toen al. Terwijl pas een 10 jaar na de oorlog deze afstand verplicht werd
gesteld als wedstrijdbaan.
Daarachter liggen midden en helemaal rechts 2 voetbalvelden en links met dat moderne clubhuisje het Hockeyveld van M.H.C. en daar weer
achter, kijk maar goed, met 2 clubhuisjes in pendoppo-stijl (hoog oplopend dak) 9 tennisbanen, waarop o.a. de M.T.C. speelde.
Is het begrijpelijk, dat oud-Malangers nog altijd terug willen en als het niet kan, is het dan begrijpelijk, waarom ik mijn huis hier in
Hattem: "Malang" heb genoemdA. E. Post
Onze Lahatse V.O.C. zou een para
chutisten-oefening houden. Een deel
werd geacht het vliegveldje te hebben
bezet na een geslaagde luchtlanding
en moest pogen de kota in handen te
krijgen. De andere helft had de op
dracht dat te verhinderen.
De kapitein maakte de indeling. Bij
het doorpraten van de oefening werd
mij een weinig bevredigende plaats
toegewezen. Ik moest een pad even
buiten Lahat in de gaten houden met de
kans dat de hele oefening (figuurlijk)
aan me voorbij zou gaan. Op mijn ver
zoek werd me toen de rol van 5e colo
nist toegemeten met als taak de tele
fooncentrale in handen te krijgen (in
dienst had ik geleerd een centrale te
bedienen). V.O.C.-genoot Falck van de
SS-werkplaatsen zou, maar dan ver
momd, tegelijk met mij ter plaatse zijn
opdat, zo de centrale niet goedschiks
in onze handen zou vallen, we samen
dit belangrijke punt wel eens eventjes
met geweld zouden overmeesteren!
Op de fiets reed ik op de afgespro
ken tijd naar de afgesproken plaats en
hoewel ik mijn mede-verrader in geen
velden of wegen kon bespeuren zou
het natuurlijk verdacht zijn als ik zou
aarzelen en dus vervoegde ik me in
de hoop dat hij nog tijdig zou opdagen
maar meteen bij de wacht met de me
dedeling dat ik een spoedopdracht had
de centrale te versterken voor het ge
val de centralist iets zou overkomen.
Geen overredingskracht hielp hier ech
ter. De 2 man sterke wacht wilde me
niet doorlaten. Eerst moest ik een
schriftelijke opdracht kunnen laten zien,
vonden ze.Dat was dus het ogenblik
waarop moest worden toegeslagen.
Maar nog steeds waren de wegen die
bij de centrale uitkwamen uitgestorven.
Het leek wel of werkelijk de oor
log in het plaatsje was gevaren.
Alleen een arangverkoper poogde zijn
waar te slijten; onverstoord trok hij
zich blijkbaar nergens wat van aan.
Zo moest ik dus tenslotte onverrich-
terzake de aftocht blazen. Daarop was
bij de voorbereidingen niet gerekend.
Strietsend door de kota om te zien wat
voor onheil ik dan wèl zou kunnen
stichten, werd ik aangehouden door de
bewaking van de SS-werkplaatsen. Ik
moest de commandant uitleggen wat ik
uitvoerde. Ik weet niet wat ik er alle
maal bijhaalde, maar overtuigend was
het kennelijk niet want hij schreef me
beperkte bewegingsvrijheid voor. Een
mogelijkheid de commandant onscha
delijk te maken deed zich ook al niet
voor. Nog zinnend naar andere moge
lijkheden om mijn 5e colonneschap ge
stalte te geven, brak tenslotte het ein
de van de oefening aan. Dat betekende
verzamelen in de onderofficierskantine
voor een nabespreking.
De wachthebbenden van de telefoon
centrale en de SS-werkplaatsen had
den natuurlijk goede pret toen ze hoor
den wat mijn opdracht was. Maar de
klap op de vuurpijl was wel dat ons
trouwe V.O.C.-lid Falck...die arang
verkoper was! Onder zijn koopwaar
had hij de wapens verstopt waarmee
we de wacht onschadelijk hadden moe
ten maken. Hij had zich dermate goed
vermomd dat ik hem niet herkende en
ook zijn krampachtige knipoogjes en
andere middelen om mijn aandacht te
trekken hielpen niets.
Misschien hadden we dus toch de
centrale kunnen bezetten...
In ieder geval hebben we er niet
minder om gelachen, hoewel ik natuur
lijk wel en terecht! tijdenlang
danig ben gepest met mijn stommiteit!
Maar ja, tenslotte is niet iedereen
voor 5e colonist in de wieg gelegd.
Doch leerzaam was het wel. En daar
ging het tenslotte om. H.S.
U weet nog wel dat de best bewaak
te plaatsen van het land waren Letjes
en Padalarang want zo de daar geves
tigde papierfabrieken in handen van de
vijand zouden vallen, dan hadden we
de oorlog al meteen moeten opgeven...
wegens gebrek aan papier.
Dit was een graag getapt mopje om
de papieren rompslomp bij Defensie
wat belachelijk te maken.
INLICHTINGEN GEVRAAGD
Van de Heer B. G. N. van Ermel
Scherer uit Australië (afkomstig uit
Soerabaia) kregen wij het verzoek een
oproep te willen plaatsen, teneinde in
contact te komen met familieleden.
Informaties te richten aan:
de Heer B. G. N. van Ermel Scherer,
107 Derwent Street, Glebe, Sydney,
N.S.W. 2037, Australia.
20
