De kinder-vakantie-kolonie
ker, bestond het personeel uit vier
leidsters, later zes, met de roepnaam
Zuster en twee dames resp. voor de
linnenkamer en de keuken, beiden
reeds vooruit gezonden, om alvast or
de op zaken te stellen. Op de 1ste
juni vertrok een speciale K.V.K.-trein
van het station Koningsplein, onder
veel belangstelling van de kant van
ouders en/of familieleden en van sym
pathisanten. In Depok en Buitenzorg
werd gestopt om de daar wonende kin
deren op te nemen, waarna het in één
ruk doorging naar Soekaboemi.
De eerste handelingen in het Tehuis
waren het verstrekken van kleding
(hemdjes en hansoppen), handdoeken,
tandenborstels en zeep, het bad en de
maaltijd. De andere dag kwam de me
dische dienst voor nader onderzoek en
werd het gewicht van de kinderen ge
noteerd.
De dagindeling was als volgt:
Om half zeven 's morgens zaten de
kinderen al in de eetzaal achter een
beker warme chocolademelk en twee
kleine kadetjes:
Een evenement was elke ochtend
weer, wanneer Mevrouw Kooijker (in
kimono) door het middenpad tussen de
lange tafels liep, met een groot dien
blad volgéstapeld met broodkorsten,
afgesneden van de broden, die voor
het ontbijt bestemd waren. Alle vingers
gingen omhoog, terwijl het "Strr! Strr!"
geroep (afkorting van Zuster) van alle
kanten opklonk, want eten kónden zij
en met zichtbaar genoegen vervulde
de directrice elke dag opnieuw deze
ceremonie.
Om acht uur was het ontbijt van
boterhammen met kaas, worst of ham
en een beker melk, in de vroege och
tenduren klaargemaakt door de Zus
ters, die beurtelings met tweeën "och
tenddienst" hadden. Om tien uur ging
de bel voor "extra melk", waarop bijna
alle kinderen "geabonneerd" waren.
Om elf uur werd er geluid voor het
bad. De badkamers bestonden uit twee
door een muur gescheiden lange ruim
ten, die zo ingericht waren, dat er 15
tot 20 kinderen tegelijk, ieder onder
een kraan (pantjoran) konden staan.
Er buiten hanteerde een Zuster de
hoofdkraan en onder de commando's:
"nat maken!... inzepen!... afspoelen!...
afdrogen!" voltrok zich in de kortst
mogelijke tijd het badproces.
Om twaalf uur de bel voor het mid
dagmaal: rijst, vlees en groente.
Voordat de kinderen mochten aanval
len, gebood Mevr. Kooijker met een
stentorstem, tegen al het rumoer in:
"Stil-te!hetgeen zij vergezeld deed
gaan van een denderende klap met een
stok op een daarvoor bestemde ste
vige tafel. Wonderlijk, zoals zij in staat
was, om zo'n grote groep lawaaierige
kinderen abrupt stil te krijgen. Maar
er ging ook gezag van haar uit, een
robuuste figuur met een vriendelijk,
maar toch wilskrachtig gezicht, waarin
twee stralende blauwgrijze ogen.
Tijdens de stilte, gelegenheid tot ge-
De enorme waringin aan de grote speelweide, onrergeetlijk centrum van jaren zorgeloosheid
in Soekaboemi.
Batavianen van weleer zullen zich
vaag iets herinneren van deze Stich
ting, hoewel ik ervan overtuigd ben,
dat maar weinigen iets meer ervan af
weten, dan dat het een liefdadigheids
instelling was.
In Batavia werd er periodiek gecol
lecteerd voor de K.V.K.met name tij
dens feestelijke gelegenheden zoals
b.v. de Pasar Gambir. Behalve de op
brengst van de collecten, stond ook
de hulp van particulieren de Stichting
ten dienste, n.l. in de vorm van levens
middelen-zendingen. Het "Koloniehuis"
was een permanente vestiging in Soe
kaboemi, naar ik mij herinneren kan,
aan de Salabintanaweg.
Om bij de ingang te komen, moest
men de oprijlaan van het hotel "Sala-
bintana" gedeeltelijk volgen, maar van
af de grote weg had men het volle
gezicht op de grote speelweide, waar
18
een waringinboom domineerde, terwijl
de achtergrond gevormd werd door het
Hoofdgebouw, waarin de speelzaal on
dergebracht was. Aan de zijkant en
verder naar achteren stonden de an
dere gebouwen, resp. een paar woon
vertrekken, de ziekenzaal, de slaapza
len en de eetzaal.
In de jaren '27, '28, '29 en '30 heb
ik het voorecht gehad om gedurende
de "grote vakantie" als leidster met de
K.V.K. mee te gaan. Op bepaalde scho
len, meestal op de z.g. Tweede Euro
pese scholen in Batavia, Depok en
Buitenzorg werd door een schoolarts
een selectie toegepast, waardoor in to
taal honderd bleekneusjes in aanmer
king kwamen voor een verblijf van der
tig dagen in Soekaboemi. Later, na de
bouw van twee extra slaapzalen voor
de kleineren, liep dit aantal op tot 150.
Naast de directrice, Mevrouw Kooij-
