HERINNERINGEN AAN
15 AUGUSTUS
v. Seventer
Het personeel: le rij van rechts naar links: Zr. Elly de Colonne,
Mevrouw Kooijker (in 1930 de scheidende directrice, na een verbon
denheid van minstens 20 jr met de Stichting), Mevr. Moordam
Zr. Gonnie Ran; 2de rij van r. naar l.: Corry v. Groddeck, Mevr.
Wichers Mevr. Meyer; 3de rij van r. naar I.: Jeanne Maas,
Beppie de l'Annooy, Bettie Keasberry
bed, waarna een orkaan van geluid
losbarstte door het driftige getikkel van
bestek op de geëmailleerde borden.
Om één uur het middagslaapje tot
de bel van drieeën, waarna de kinderen
in de eetzaal een beker thee met een
koekje konden halen of een ander lek
kertje. Om half zes werd er verzamelen
geblazen in de grote speelzaal, waar
de woelwaters op allerhande wijzen
werden bezig gehouden. Om zes uur
het avondeten (rijst of hutspot), daarna
tanden poetsen, voeten wassen en naar
bed.
Om zeven uur, het liep meestal even
uit, was het stil in de kolonie en kon
den de Zusters, na een inspectie door
de slaapzalen, gezelligheid zoeken bij
elkaar op de kamer of elders.
Tussen de vastgestelde uren van
eten en slapen konden de kinderen
naar hartelust spelen, draven en ravot
ten op het grote speelplein, of maakten
met een paar "Strr's" een fikse wande
ling. De plaatselijke instanties lieten
zich niet onbetuigd en zorgden dikwijls
voor tractaties voor de kinderen, terwijl
ook de bioscoop speciale kolonie-mid
dagen reserveerde.
Op het midden van de maand be
gonnen de repetities voor het af
scheidsfeest: toneelstukjes, voordrach
ten en samenzang. Voor het feest zelf
werden uitnodigingen verzonden naar
bepaalde leden van de Soekaboemiese
burgerij en dat gaf altijd een zeker ca-
chet aan de avond.
Nog één dag om te bekomen, bij
welke gelegenheid de kinderen ander
maal gewogen werden, zoals elk jaar
weer met verbazingwekkende resulta
ten. Op de 30ste juni de uittocht. Ter
wijl er in het begin dikwijls heimwee-
tranen gestort werden om "thuis", werd
er op de laatste dag hartbrekend ge
snikt om het afscheid. Rakkers waren
erbij, maar wij zagen hen vol weemoed
gaan, eerst in Buitenzorg, dan in De-
pok en tenslotte In Batavia.
Een maand van zorgeloos en blij
leven was voorbij.
H. J. Haccou-Ran
Hoewel ik liever zo weinig mogelijk
terugdenk aan mijn kamptijd in de
burger-interneringskampen op Suma
tra's Oostkust vanaf maart 1942 tot
begin oktober 1945 kan ik de datum
15 augustus nimmer vergeten.
Het laatste kamp waarin ik verbleef
was dat te Si Renggo-Renggo bij Ran-
tau Prapat S.O.K. Ik was ingedeeld bij
een werkploeg die dagelijks buiten het
kamp werkzaamheden moest verrich
ten. Op 15 augustus, het kan echter
ook wel één of twee dagen voordien
zijn geweest, keerden wij in de middag
naar het kamp terug. Er dreigde een
onweder, de lucht was bijna gitzwart.
Wij liepen twee aan twee tussen de
rails van een lorrybaan, behorende bij
de onderneming aldaar toen het on
weder plotseling met een hevige klap
losbarstte, ledereen schrok, doch we
liepen zo snel mogelijk door om voor
de regenbui zou losbreken binnen te
zijn.
Ik zei, "We liepen zo spoedig moge
lijk door". Echter één van de ploeg-
makkers liep niet meer, hij lag tussen
de rails, dood, getroffen door de eerste
bliksemslag van dit onweder.
Op de middag toen ons bekend was,
dat de Jappen zich overgegeven had
den vlogen geallieerde vliegtuigen laag
over het kamp. Een geweldige vreugde,
dat kunt U zich indenken. Gejuich, ge
joel, gezang, we waren uitgelaten van
vreugde. Voor één der kampgenoten
was het echter te veel. Een oudere
man, had deze emotie niet kunnen ver
werken. Hij had in een stoel naar het
overvliegen der toestellen zitten kijken,
niemand lette op hem, tot even later
bleek, dat een hartaandoening een ein
de aan zijn leven had gemaakt.
Deze 2 gevallen komen steeds op
15 augustus in mijn gedachten. Hoe
tragisch voor deze twee kampge
noten, één niet ouder dan een jaar of
35, de ander diep in de zestig. Dat
hadden zij toch niet verdiend om na
31/2 jaar ontberingen in diverse kampen
te hebben medegemaakt bij de bevrij
ding op zulk een wijze uit het leven
te worden weggerukt.
t:
HELDERZIENDE
geeft consult, ook schriftelijk.
Spreekuren, werkdagen van 10
tot 20 uur.
Iedere vrijdagavond Psychometri
sche séance; aanvang 20 uur.
Theo Scheffer, Psychometrist.
van Beveringkstr. 157, Den Haag,
Tel. 070-55 92 84
Overzicht over de grote eetzaal, toen "Strr" Elly de Calonne jarig was. Vooraan rechts in
de versierde stoel.
19
