ALTIJD FIT ZUN
EXTRA LEVENSKRACHT?
'èk®
AD REM
WIE IS "ELS"?
Dit nieuwe, natuurlijke antwoord kan voor u de oplossing zijn.
VITALE POSITIEVE GEZONDHEID VOOR MAN EN VROUW
NOGMAALS: LOEMADJANG
0aer ópeelgoed
en melati
©T®
Indien u niet altijd zo fit bent als u wel wenst,
niet voldoende levenskracht bezit en u fysiek
niet lekker voelt, kan dat betekenen dat u de
natuurlijke vitaminen nodig hebt, zo noodzake
lijk voorhet onderhouden van een juiste bloed-
toevoer naar de spieren van het lichaam en
naar de hersenen. Door dezelfde oorzaken
kan uw spijsvertering verstoord en uw reserve
aan energie gevaarlijk klein worden. Doe zoals
duizenden mensen in het Noorden van alle
leeftijden doen en breng de natuur terug in uw
voeding door bij uw maaltijden Aktief Capsules
te gebruiken. Aktief Capsules zijn smaakloos.
Zij combineren hoge concentraties van tarwe-
kiemen (de rijkste bron van „groei"- en „ener-
gie"-vitaminen) met andere natuurlijke vitami-
nerijke concentraties. Aktief Capsules bevatten
geen verdovende middelen. Regelmatig ge
bruik werkt niet gewoontevormend. U zult
verbaasd staan over het verschil dat de ge
makkelijk te gebruiken Aktief Capsules be
tekenen voor uw energie en uw hele welzijn.
U zult zich in alle opzichten sterker voelen,
jonger en opgewekter en u zult er beter uit
zien. Een zuivere huid, gezond haar en
stralende ogen zijn het bewijs van uw terug
keer naar een vitale, positieve gezondheid.
Begin vandaag nog met het gebruik van
Aktief Capsules. Verkrijgbaar bij apotheker
en drogist, f 3,90 voor een kuur.
Diep werd ik getroffen door de twee
beschrijvingen van het "Grand Hotel"
te Loemadjang in T.T., enige tijd
geleden. In deze plaats namelijk
liggen voor mij vele herinneringen, uit
de lagere schooltijd, van 1937-1940.
Hoe is het mogelijk dat uit alle plaat
sen en plaatsjes op Java juist Loema
djang uit de bus kwam. Maar natuur
lijk, er was het Grand Hotel, ook toen
beheerd door de Heer C. Mesker, met
zijn vrouw tezamen en niet te vergeten
de beide dochters, van ongeveer mijn
leeftijd. Leven zij allen nog?
Voor mij was Loemadjang het leven
in het huis van de Waterstaatingenieur,
naast het Waterstaatskantoor, aan een
zijweg van de aloon aloon, waaraan,
tegenover ons, de boei, met de dage
lijkse uittochten van bruin geklede ge
straften voor de vuilnisdienst, het ter
sluikse verkeer "over de muur" en de
dagelijkse trassigeuren. Aan de andere
zijde van de aloon aloon dan de Euro
pese Lagere school, waar ik 3'/2 jaar
doorbracht, een van de zeer weinigen
die voor "totok" konden doorgaan en
dit dus dagelijks te horen kregen. De
school met drie klassen in een lokaal,
en met totaal drie onderwijzers. Hoofd
onderwijzer was de heer Naessens, en
later de heer Boom, waarbij ik het toe
latingsexamen deed. Waar zijn alle
vrienden gebleven, Hennie, Nono, Vent
je, Piet Liem, Siegfried, Gotfried en
ook Soeripto, Roesli en Soeprastro?
Hoeveel tollen werden er niet gekraakt,
hoeveel onrijpe manggas gepikt en ge
geten (met zout), hoeveel knikkers ver
speeld en weer gewonnen?
En hoeveel jaren werden er niet ge
doubleerd, totdat men of uiteindelijk
het felbegeerde "diploma der Lagere
school" verkreeg of onverrichter zake
als 17-jarige de school moest verlaten?
Wie Loemadjang zegt, zegt ook Se-
lokambang, het prachtige zwembad
waar iedere zondag weer de Europese
gemeente bijeen kwam voor een dag
van onbekommerde ontspanning. Het
was een deel van een moeras, afge
damd en voorzien van springplank,
vlotten en glijbanen. Hele kolonies
monjets waren ook altijd van de partij.
Het ressort van mijn vader omvatte
Probolinggo en Kraksaan in het noor
den en ook de zuidkust tot Poeger, in
het Westen de Smeroe en in het Oos
ten tot Djember, dit is het gebied dat
ik, meerijdend op de vele "dienstrei
zen" het beste leerde kennen, ook op
de desahwegen waar de auto soms
door een span sapis uit de modder
werd gehaald en op het strand waar
het zand soms te los was. Ik zie nog
onze chauffeur in zijn altijd keurige
witte kledij, in volle toewijding tot zijn
knieën door de modder gaan bij zo'n
gelegenheid. Achoub heette hij, een
model-chauffeur en dat voor 17,
in de maand.
Wat een prachtige omgeving was het,
met de Smeroe, de Bromo, het Jang
plateau en de kusten, noord en zuid.
"...bij M. kocht ik 20 oude Tong
Tongs en ik voelde me als een jarig
kind met veel speelgoed tegelijk of
als iemand die tegelijk twintig pracht
werken heeft gekregen. Bingoeng
dus...wij lezen ze bij beetjes, telkens
een stuk uit een ander blad en zo
genieten we er het meest van...
Het ruikt tegenwoordig niet meer
naar melati, tjempaka, mangga of
doerèn, maar naar geld.
Geld overal ter wereld".
L.C.W.-D. - Th.
Redwood City, USA
Sommige brieven en brieffragmenten
van lezers en lezeressen ruiken zelf
naar melati of mangga, met zulke voor
treffelijke beeldspraak maar vooral:
met zoveel verse, bloeiende natuurlijk
heid! Zo'n compliment voor een paar
ouwe krantjes Tong Tong, vergeleken
met een hele partij speelgoed voor een
jarig kind, is één van de mooiste com
plimenten die Tong Tong ooit ontvan
gen heeft!
En welk een droeve waarheid voor
deze moderne rijke tijd (vergeleken met
ons "arme" oude Indië), tekent de
schrijfster met de harde realiteit dat
we tegenwoordig geen melati meer
kunnen ruiken, maar geld, geld en nog
eens geld...! T.R.
Voor de kust bij Poeger het eiland
Nusa Barung.
In 1940 verliet ik Loemadjang, zag
het nooit meer terug, alleen in mijn
dromen soms duikt het weer even op,
wat toch wel sterk is na dertig jaar!
"Si Brahim"
In de campagne wordt van het door
de molens uitgeperste suikerriet, het
sap verkregen, waarvan gedurende 24
uren, elk uur een continue monster
wordt genomen. Dit geschiedt door
botja's met een klein schepje. Op een
nacht betrapte ik één van hen, dat hij
zat te slapen. Ik ging voor hem staan
en de andere botja-tjonto verkneuterde
zich al op wat er zou gebeuren. Ik
raakte hem even aan, waardoor hij
wakker werd en ik zei: "Hé, adja ngoe-
roeh!" (vert.: Hé, niet slapen!") Hij
antwoordde ad rem: "Boten 'ndara,
koela boten tilem, koela ngantoeg ma-
won". (vert.: "Neen mijnheer, ik slaap
niet, ik knikkebol alleen maar").
Je begrijpt zeker wel, dat hij geen
straf kreeg! K.J.E.K.
Wil de schrijver van het artikel "Her
inneringen aan de Bandoengse H.B.S.
1927" (T.T. no. 24, 14e jaargang) zich
aan de redactie van Tong Tong be
kendmaken? Wij hebben de oorspron
kelijke copie van het artikel met de
naam van de schrijver niet meer en er
zijn verschillende reacties op gekomen
van Oud-Bandoengers, die zich met
hem in verbinding zouden willen stel
len.
17
