BRIEF VAN NEUS
12*4 JAAR VITA NUOVA
...maar voor Tong Tong zie ik de dagen, de weken en maanden al geteld. Zelfs al zouden
je medewerkers gratis werken, dan nog zullen de voortdurend stijgende kosten en personeels-
salarissen!) om TT de deur uit te krijgen, de inkomsten overtreffen.
Maar dat weet je al veel eerder; helaas staat het woord nederlaag niet in je woordenboek.
Ik zei helaas, niet omdat ik Tong Tong niet mag integendeel, het is een schat van her
inneringen uit een dierbaar verleden - maar je gestel en je zenuwen gaan onherroepelijk
ten gronde en jij bent aan je gezin verplicht, niet aan TT en abonnees..."
Nelis H us ges
STERREN STRALEN OVERAL
KOKKIES RIJSTTAFEL-ARTIKELEN STAAN
BOVENAL.
KOKKIES Rijstwinkel
Witte de Withstraat 128
Telefoon 38 94 38 - Amsterdam
P.S. Wij verzenden rijsttafel-artikelen over
de gehele wereld.
Vrij beknopt stelt Nelis een paar
steenharde feiten, waar menige eerlijke
lezer ook al vaker zijn gedachten over
heeft laten gaan. Wie is Nelis? Op de
een of andere manier een superieur?
Een insider? Een bemoeizieke kapitte
laar? Neen, hij is gewoon een "Anak
Mèstèr" en adik van Tjalie van een
halve eeuw terug. Toen we nog als
kleine jongens vochten op Het Rode
Zand en zwierven op Het Grote Veld,
zwommen in elke kali, jaagden op alle
vrije vruchten in alle vrije bomen.
Sindsdien zijn we heel andere rich
tingen uit gegaan, al zagen we (vaak
als door een wonder) elkaar toch tel
kens even terug. Merkwaardig genoeg
ontdekten we daarbij dat we elkaar niet
ontgroeiden, ook al was hij ambtenaar
en ik journalist, en al voedden we on
ze geest uit heel andere bronnen. Later
merk je dat je deze "geestelijke broe
derschap" met veel andere Indisch-
gasten deelt. Ook met Totoks. Ook
met Indonesiërs. Ook met Chinezen.
Er zit veel meer waarheid dan men
vermoedt in het gezegde: :"Ons kèn
ons".
Als je op deze manier een halve
eeuw wapenbroeder bent geweest, heb
je niets voor mekaar te verbergen.
Helpt waarheden verbergen of verbloe
men ook niet. Je zegt mekaar kalm waar
het op staat. En dat doet Nelis hierbij
en ik wed dat negen van de tien
abonnees deze waarheid ook kalm in
zien.
En dat, lezers, gebeurt al jaar en dag
in mijn correspondentie met vele, vele
lezers. Er is in de veertien jaren van
ons bestaan en in de voortdurende
menselijkheid van onze gedachtenwis-
selingen een grote onderlinge mensen
kennis ontstaan, die boven systemen
en vooroordelen en snobismen uitgaat.
Een soort van weerzin ook om elkaar
lastig te vallen met "mooie praatjes om
aardig te willen zijn". Op hoge leeftijd
is iets teruggekomen uit onze prilste
jeugd toen we elkaar altijd de waar
heid zeiden, hoe onaangenaam ook.
Dat heette vaak "hard", maar we leer
den erdoor met waarheden geconfron
teerd te worden, ongeacht of je een
hazelip had of een vlieger gestolen had.
Het eerste leerde je vechten en toch
vrienden krijgen. En .beter en vechtlus-
tiger vrienden dan het soort dat mee
lijdend was of een andere kant op
keek. En voor het jatten van een vlieger
kreeg je op je kop of stal een vlieger
terug en alles was gauw okay. Of de
vliegerjatter was een enorme bruut.
Dan leerde je dat er nu eenmaal mach
ten in de wereld waren, waar je niet
tegen op kon en die je dus uit de weg
moest gaan zonder drama's en huil-
partijen. Alweer: bèrès!
Nu, na een leven vol voorzichtighe
den en gespreksvermijdingen (en heel
vaak ook hypocrisie) staan we weer
"net als toen froeher" kalm en eerlijk
en zonder stemverheffing tegenover
elkaar. Welkom. En selamat!
Overigens is er een woordje dat
Nelis wel goed gezien heeft maar ver
keerd gekozen. Dat is het woord "ne
derlaag". ledereen die me lang kent en
weet dat ik enorm veel aan sport ge
daan heb en veel ondernemingen en
plannen gewaagd, weet dat ik heel
goed móet weten wat nederlagen zijn.
In feite heb ik in mijn leven meer ne
derlagen gehad dan overwinningen.
Anders zou ik toch een welgestelde
succesfiguur geweest en Tong Tong
een "moneymaker", ja toch? Oef nee,
de techniek, het verdriet, het drama
en het fatum van de nederlaag ken ik
beter dan wie ook. En ik weet dus dat
nederlagen niet alleen het normale loon
zijn in ieders leven, maar behoren tot
de normale vooruitgang van elke be
schaving en elk leven. En dat zelfs
menige nederlaag of ondergang de an
nunciatie betekenen kan van een nieuw
en grootser leven! Laat ons ten aan
zien hiervan nuchterder zijn en wijder
zien.
Maar wat door veel mensen vaak als
nederlaag gezien wordt, is géén neder
laag, maar gewoon "voorbij". Wij heb
ben Indië niet verloren, maar Indië was
op een gegeven moment gewoon voor
bij. Het KNIL heeft geen nederlaag
geleden, maar had zijn tijd gehad.
Punt! Net zoals onze tijd van in de
kali zwemmen op een ketebog pisang
voorbij is, en onze voetbaltijd voorbij,
zoals de grijze dames van nu voorbij
de schoonheid van weleer zijn. Wij
hebben niets verloren wij groeien
door de tijd!
Zo hebben eens ook de grote ko
ninkrijken en Sultanaten oppermachtig
en hoogbeschaafd Indonesië geregeerd
tot hun tijd voor bij was; niet omdat zij
tegen Nederlanders een nederlaag ge
leden hadden. En heeft volkomen ab
surd een volk van 60 miljoen een Ne
derlands legertje van 30.000 man ge
dragen zoals een machtige karbouw
een botjah angon draagt, niet omdat
het Indonesische volk zo lamlendig
was. Maar toen die tijd voorbij was,
waren ongetrainde, slecht gewapende
en praktisch ongeorganiseerde kam-
ponglieden zelfs door geen moderne,
zwaargewapende divisies te keren!
Herhaal: gebruik het woord "neder
laag" nooit te gauw. Bedenk, onder
zoek goed wat voorbij is...! Dat Indië
voorbij is, is een feit. Dat ook De
Laatste Mohikanen uit Indië eens alle
maal voorbij zullen zijn, dat staat vast
(en doet ons niet janken, hoor!). Maar
velen van ons spelen hun partij uit tot
de laatste kaart, dat is alles. Maq wel,
ja? T.R.
Een jubilerende vereniging in een
land waar iedereen wel op de een of
andere manier verenigd is, is geen
bijzonderheid. Het feit dat "Vita Nuo-
va" in Amsterdam haar koperen jubi
leum viert hoeft dus eigenlijk ook niet
vermeld te worden, ware het niet dat
het zo'n aardige, gezellige vereniging
is.
In 1958 kreeg de heer Papoio het
idee mensen uit de tropen met elkaar
in contact te brengen. Zomaar gezellig
samen zijn, dammen, schaken, bridgen
om het troosteloze leven in de, toen
nog vele contractpensions, te door
breken. Men kwam, en met het samen
zijn kwam ook de muziek. Er werd een
plaatje gedraaid, een dansje gemaakt.
Nu zijn de Vita Nuova bijeenkomsten
uitgegroeid tot kleine feestavonden die
echter nooit de intieme sfeer van vroe
ger verloren hebben.
Een gezonde vereniging, waarvan de
leden (ruim 200) graag ook uit den
Haag en Rotterdam voor overkomen.
Niet alleen Indische mensen maar ook
Hollanders hebben behoefte aan de
sfeer in "Vita Nuova". Net als Tong
Tong is het motto "poekoel teroes".
Wij hopen dat het bestuur daar tot
minstens het gouden jubileum in zal
volharden!
Mocht U meer bijzonderheden willen
weten over de vereniging, de secretaris
de heer Matray, Paul Scholtenstraat
54, tel. 020 - 13 91 77 geeft ze U graag.
L.D.
4
