Een oude traditie: het "geven van de rijkdom"De bruidegom, gezeten op de rand van het
formele (niet het echte) bruidsbed, krobongangeeft de bruid symbolisch zijn rijkdom:
zaden van nuttige palnten, muntstukken, rijst. De bruid neemt hurkend dit alles in ontvangst.
Men lette ook op de bijzondere haartooi van de bruid.
De moslemse huwelijkssluiting
Op de trouwdag begeeft de bruide
gom zich 's morgens in eenvoudig te
nue, vergezeld door enige mannelijke
bloedverwanten, naar de moskee of
een andere plaats waar het huwelijk
zal worden voltrokken. Daar wachten
hem de penghulu, twee van diens hel
pers en de wali van de bruid.
Op verzoek van de wali spreekt de
penghulu de huwelijksformule uit, die
wordt nagesproken door de bruidegom.
Hij verklaart hiermede de bruid tot
vrouw te nemen. Een van de helpers
leest vervolgens aan de bruidegom de
plichten voor die hij tegenover zijn
vrouw moet naleven.
Verzaking van zijn plicht kan de
echtgenote later een motief opleveren
om ontbinding van het huwelijk te ei
sen.
De bruidegom betaalt het bij de
moslemse wet verschuldigde huwelijks-
geld aan de wali. Het bestaat meestal
uit wat geld of een Kor'an.
De Javaanse huwelijksvoltrekking
De strenge Javaanse gewoonte staat
bij deze gelegenheid toe, dat het
bruidspaar als een vorstenpaar wordt
uitgedost, of het nu van hoge of lage
afkomst is.
In vol ornaat haalt de bruidegom de
bruid af voor de plechtige rondgang
door het dorp of de stad.
Hij berijdt een paard dat is opge
tooid als voor een ouderwets toernooi;
zij is met haar helpsters en bruidsmeis
jes gezeten in een draagstoel. Na de
optocht vindt ten huize van de bruid
de "ontmoeting" plaats in de daarvoor
bestemde ruimte in het huis.
De bruid komt in gezelschap van
oudere vrouwelijke familieleden haar
a.s. man tegemoet. Uit de tegenover
gestelde richting komt de bruidegom
met mannelijke familieleden. Het bruids
paar gaat tegenover elkaar staan en
gooit elkaar vijfmaal een sirihpruim toe.
Wie zich hierbij het behendigst toont,
zal later de sterkere zijn in het huwelijk.
De "overwinning" wordt naar gewoonte
aan de bruidegom gelaten. Hierna trapt
de bruidegom een rauw kippenei stuk,
ten teken dat de band die hem aan zijn
vrouw bindt even gemakkelijk kan wor
den verbroken, niet alleen door de on
verbiddelijke dood maar ook door het
verlies van achting en liefde.
Ten teken van trouw en onderwer
ping wast de bruid vervolgens zijn
voeten.
Het huwelijksmaal en de receptie
Nadat de laatste ceremonie van de
Javaanse huwelijkssluiting heeft plaats
gehad, vangt het huwelijksmaal aan.
Hier wordt o.m. gele rijst geserveerd,
waarvan de bruidegom met de hand
enige happen aan zijn vrouw voert ten
teken dat hij steeds eerlijk met haar
zal delen hetgeen hij heeft.
Zij neemt ze aan om te tonen dat zij
bereid is te aanvaarden dat hij voortaan
voor haar welzijn zal zorgen.
Des avonds is er een receptie waar
op het bruidspaar gelukwensen in ont
vangst neemt. Vaak worden ter ver
strooiing van de gasten hierbij klas
sieke Javaanse dansen uitgevoerd, be
geleid door gamelanmuziek.
INDONESISCHE SCHILDERKUNST
In onze winkel hangen sinds enige
tijd een paar schilderijen van de Soen-
danese schilder Oemar Basalmah. De
ze minnaar van het Soendanese land
schap heeft in Indonesië altijd goede
critieken gehad. Veel Indischgasten
hebben wel een schilderij van hem in
hun collectie. Oemar schildert verre
van conventioneel (altijd vulkanen en
flamboyants!), maar zet op het linnen
neer wat hij ziet. De Indischman kan
deze afschildering van de werkelijkheid
best waarderen. Oemar is niet goed
koop. Zijn landschapjes kosten 175
en f 275; een stilleven 225.
Behalve van Oemar hebben we ook
schilderijen van Soeprijani (een ex-
leerling van Nes Dezentjé). Zijn twee
schilderijen (landschappen) kosten
resp. 275 en 390.
8
